The Protector

Η Δεξίωση Μέρος 3ο

"Και το ένα λάθος οδηγεί σε ένα μεγαλύτερο...."

Βγαίνω έξω αλλά δεν βλέπω κανένα. Προχωράω λιγάκι και κατεβαίνω τις κεντρικές σκάλες, τίποτα απολύτως. Φτανω στον κηπο εξω απο το κτήριο, επικρατεί ησυχία.  Αποφασίζω να πάω προς το πάρκινγκ  ώσπου ξαφνικά αισθάνομαι  δύο χέρια να με τραβάνε και βρίσκομαι κολλημένη στον τοίχο. Τρομάζω αλλά ευθύς αμέσως μόλις μυρίζω το άρωμα του  κλειδωνω τα χέρια μου γύρω του...

"Μου έλειψες γαμωτο!!!" Τον ακούω και δεν χρειάζομαι τίποτα παραπάνω...

"Και μένα.." Ψιθυρίζω και δίχως άλλο συνθλίβει τα χείλη του στα δικά μου ...

Αυτό που κάνουμε είναι καταδικαστέο και άκρως επικίνδυνο... Δεν μπορω όμως... Απλά... Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου . Διακόπτει το φιλί και με πιάνει από τα μάγουλα

"Πες μου ότι είσαι καλά.. Μόνο αυτό θέλω να ξέρω "Ψιθύριζει πάνω στα χείλη μου. Η ερώτηση του όμως από την μια με κάνει να θέλω να βάλω τα κλάματα.  Πώς να είμαι καλά; Προσπαθώ να ανταπεξελθω ... προσπαθώ να αφοσιωθώ στην καινούρια ζωή αλλά είναι τρομερά δύσκολο . Προσπαθώ γαμωτο ... προσπαθώ να σε ξεχάσω.  Προσπαθώ να πάψω να έχω αισθήματα για σένα... προσπαθώ να κάνω την ψυχή μου να πεθάνει για να σταματήσει να σε ζητάει...

Κλείνω τα μάτια... Δεν μπορω να του πω τίποτα από όλα αυτά... Θέλω μόνο να τον νιώσω. Να νιώσω την θέρμη του κορμιού του και την γαλήνη...

"Κάτι σε ρώτησα Λιλ... " Μουρμουραει και αφήνει ένα απαλό φιλί στα χείλη μου... Τα χέρια του πιέζουν το κορμί μου πάνω στον τοίχο και αρχίζω να ζεσταίνομαι...

"Πες μου γαμωτο σου ! Έχω πεθάνει αυτές τις μέρες... Δεν μπορω να μην ξέρω πως είσαι , δεν το καταλαβαίνεις; Δεν μπορώ Λιλ.. Νόμιζα ήμουν δυνατός αλλά δεν μπορώ..."

"Σςςςς μην λες τέτοια λόγια. Από σενα παίρνω δύναμη..." Τον φιλάω απαλά και τον αγκαλιάζω... Απομακρύνεται και με κοιτάζει

"Απαντησε μου .. Είσαι Καλά; Βλέπω την θλίψη στα μάτι σου . Έλα μαζί μου... Πες μου το ναι και θα φύγουμε ακόμα και τώρα!!" Χτυπάει τα χέρια του στον τοίχο πίσω μου και ενώνει το κούτελο του με το δικό μου ... Σπάνια δείχνει τόσο έντονα τα συναισθήματα του αλλά τώρα βλέπω μπροστά μου έναν ερωτευμένο άντρα...Δεν με νοιάζει για  εμένα. Αν πραγματικά μπορούσα θα έφευγα. Πρέπει όμως να βάλω εγώ τα όρια πριν εκείνος τα ξεπεράσει και χάσει τη ζωή του ... Αν πάθει κάτι δεν θα ηρεμήσω ποτέ...