«Εκείνος το είπε αλλά εσύ; Το πίστεψες;"
Η ατμόσφαιρα, μέσα στο μεγάλο γραφείο, ήταν ασφυκτική. Παρά τον όγκο και την έκταση του, ο Τζεισον αισθανόταν, πως δεν υπάρχει αέρας για να γεμίσει τα πνευμονια του. Έφτυσε, τις λέξεις ασυναίσθητα και πλέον έπρεπε να δουλέψει το ψέμα για να βγει αληθινό.
«Τι εννοείς τρελή;» Το μπερδεμένο ύφος του Ίαν, σε συνδυασμό με το επιβλητικό παρουσιαστικό του έκαναν τον Τζεισον να ξεροκαταπιει. Αν και θεώρησε τον εαυτό του αρκετά έξυπνο για την ιδέα, δεν κατάφερε να βρει ακριβώς τις λέξεις που έπρεπε να χρησιμοποιήσει για να γίνει πιστευτός.
«Τρελή, Ίαν» Είπε και έκανε μια παύση «Νομίζει ότι είμαι κακός. όταν ήρθε, ο μπαμπάς με πληροφόρησε, ό,τι είχε ερωτευθεί το σωματοφυλακα της. Πάραυτα, δεν κατάφερε ποτέ να ενσωματωθεί στο σπίτι Ίαν. Είχε την εντύπωση ότι εγώ ήμουν η αιτία για ολα. Βγαίνει έξω, δεν μιλάει σε κανένα, είναι συνεχώς θλιμμένη και εκτός αυτού, το πιο σοβαρό από όλα είναι πως την έπιασα να αυτοτραυματιζεται!!» Ο Ίαν, τον κοίταξε σκεπτικός. Όλα αυτά ήταν υπερβολικά αλλά πάραυτα δεν είχε το δικαίωμα να ξέρει για για να κρίνει.
"Δεν θα επέμβω στα οικογενειακά σας. .." είπε έπειτα από αρκετή σκέψη. "Όπως και να έχει όμως, δεν μου αρεσει ο τρόπος σου. Βρες κάποιον άλλο για να αντιμετωπίσεις τη κατάσταση , μπορείς να φύγεις. Αύριο θέλω όλα τα έγγραφα από τις τελευταίες πωλήσεις. Τις εισαγωγές και τις εξαγωγές" Ο Τζεισον σήκωσε το φρύδι και αρκετά ψύχραιμος χαμογέλασε.
"Δεν νομίζεις ότι το πήρες πολύ σοβαρα; Έχω αναλάβει Ίαν..."
"Σοβαρεψου μικρέ!"
"Σοβαρός ειμαι. Απόλαυσε την αποφυλάκιση σου και μην σε νοιάζει για τίποτα. Τα έχω όλα υπό έλεγχο!"
"Τζεισον δεν θα το πω ξανά. Σου ζήτησα κάτι. Θέλω τα έγγραφα αύριο το πρωί στο γραφείο . Τέλεια και παύλα !"Ο Ίαν σηκώθηκε εκνευρισμένος και βγήκε έξω. Έλειπε...Αυτό το ήξερε. Από την δική του οπτική γωνία όμως, ο Τζεισον ήταν ακόμα παιδί. Ούτε καν σε αποστολή είχε πάει ποτέ του. Ένας γραφιάς όπως αποκαλούσαν τα ανενεργά μέλη. Σκεπτικός, ανέβηκε τη μεγάλη σκάλα και βρήκε τον Φρεντερίκ να βγαίνει από το δωμάτιο της Λέιλα.
"Όλα καλά εκεί μεσα;" ρώτησε και ο μπάτλερ κοίταξε πίσω του. "ΣΟΥ μιλάω Φρεντερίκ, που κοιτάζεις;"
"Συγνωμη παιδί μου. Σκέφτηκα αν τακτοποίησε η Ολιβια κάτι πράγματα που της είπα και αφαιρέθηκα. Φυσικά και είναι όλα καλά. Δεν σε καταλαβαίνω..."
YOU ARE READING
The Protector
Romance"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζε...
