The Protector

Μοιραία απάντηση

Το επόμενο πρωί...

Γύρισε σπίτι εξτασιασμενος από όσα του είπε ο Λιαμ. Μιλώντας με τον Τζεισον νωρίτερα στο τηλέφωνο και ενημερώνοντας τον σαν να μην συνέβη τίποτα ότι η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία, μπήκε μέσα ξέροντας ότι δεν ήταν εκεί. Ήθελε αρκετό κουράγιο από την πλευρά του για να μην στρέψει τη σκανδάλη στο κεφάλι του το προηγούμενο βράδυ. Ο πατέρας του όμως, του δίδαξε ένα πράγμα και του το δίδαξε καλά... Η υπομονή είναι η μεγαλύτερη αρετή και  ανταποδίδει την αναμονή της στο μάξιμουμ...

Έχοντας στο μυαλό του το γεγονός ότι το ίδιο του το αίμα τον ήθελε νεκρό, και αναλογιζόμενος τις αναδρες  πραξεις του αδερφου του οργάνωσε μια μυστική αποστολή με τους δικούς του για να μάθει αν η επίθεση που δέχθηκε στις φυλακές είχε σχέση με τον Τζεισον. 

"Καλησπέρα κύριε " Η φωνή του Φρεντερίκ αντήχησε στο κεντρικό χώρο του σπιτιού και ο Ίαν του έκανε νεύμα να πλησιάσει.

"Καλησπέρα Φρεντ. Η δεσποινίς Φερνάντες;" Ρώτησε χωρίς πολλά πολλά και ο ηλικιωμένος μπάτλερ του έδειξε τον επάνω χώρο

"Από χθες δεν έχει βγει από το δωμάτιο της αγόρι μου. Δεν ξέρω το λόγο. Ο αδερφός σας μου ζήτησε να μείνω στο σπιτάκι του κήπου όταν γύρισε και το πρωί που επέστρεψα σπίτι εκείνος έλειπε και η δεσποινίς δεν βγήκε από μέσα" του απαντησε με ειλικρίνεια.

"Καλώς. Θα σε παρακαλούσα πολύ, να μην με ενοχλήσει κανένας. Θα βρίσκομαι στο δωμάτιο μου και είμαι αρκετά κουρασμένος. Δεν νομίζω να χρειαστεί γεύμα. Ο Τζεισον με ενημέρωσε πως θα αργήσει και η Ολιβια δεν αποτελεί πλέον μέρος του προσωπικού, οπότε μπορείς να αποσυρθεις" ακούγοντας τον ο μπάτλερ σαστισε

"Η Ολιβια παραιτήθηκε;;" Ρώτησε αναστατωμένος

"Την έδιωξα Φρεντερίκ!" Του είπε κι εκείνος τον κοίταξε περίεργα. Ήξερε πως δεν ήταν στην ιδιοσυγκρασία του να ασχολείται με το προσωπικό και του φάνηκε αρκετά οξύμωρο αυτό που ειπε.

"Δεν ξέρω τι έχει συμβεί αλλά χαίρομαι..." απάντησε ο Μπάτλερ με υπονοούμενο και ο Ίαν προχώρησε στη σκάλα.

"Σε λίγες μέρες θα φέρω καινούριο άτομο για να σε βοηθάει. Καλό βράδυ Φρεντ ..." είπε χαμηλά και ανέβηκε πάνω. Άκουσε τα βήματα του ηλικιωμένου άντρα που όδευε προς το δωμάτιο του και φτάνοντας στον όροφο αναστέναξε. Ο Φρεντερίκ ήταν τόσο λεπτός και μετρημένος άνθρωπος. Αν και κατάλαβε πως κάτι είχε συμβεί δεν ρώτησε και αυτός ήταν και ο λόγος που παρέμενε χρόνια τώρα στην υπηρεσία  των σκιών... Η Ολιβια δεν θα ξαναεπεστρεφε σπίτι και ήταν γεγονός. Ένα πτώμα εξάλλου δεν θα μπορούσε να περπατήσει ... ο Ίαν δεν ειχε μαθει να συγχωρεί την αναίδεια και η πράξη της Ολιβιας την έφτασε στο μέγιστο βαθμό. Αν και δεν θα την σκότωνε σε άλλη περίπτωση, το γεγονός πως αυτό που έκανε ήταν εις βάρος της Λειλας , τον ώθησε σε μα και μόνο απόφαση. Το θάνατο της. Ο Τζεισον τον πίεσε, εκείνος όμως  κατάφερε να τον πείσει με ευκολία πως τον εκνεύρισε και την έδιωξε.