The Protector

Το παιχνίδι

Η μυρωδιά του κορμιού του, μια οσμή τόσο όμορφη και χαρακτηριστική, πλημμύρισε τις αισθήσεις της και η Λέιλα άνοιξε τα μάτια. Ένιωσε ντροπή καταλαβαίνοντας πως είχε γραπωθει από πάνω του. Το πόδι της ήταν ανεβασμένο πάνω  στα δικά του και το γόνατο της ακουμπούσε την ευαίσθητη περιοχή του, ενώ το χέρι της ηταν ακουμπισμένο πάνω στο γυμνό του στήθος . Την ειχε αγκαλιά...Έκλεισε ξανά τα μάτια της και προσευχήθηκε να μην ήταν κάποιο όνειρο. Προσευχήθηκε όλα οσα της είπε το προηγούμενο  να ήταν αλήθεια. Ένιωσε τους χτύπους της καρδιάς του να αυξάνονται , το χέρι του να την σφίγγει από τη μέση και τότε συνειδητοποίησε πως ήταν γυμνή...σκεπασμένη απλά με ένα σεντόνι...

"Καλημέρα πριγκίπισσα..." σιγοψιθυρισε πάνω στο μέτωπο της και αφήνοντας ένα φιλί στο σημείο τράβηξε τα χέρια του και τεντωθηκε. Η Λέιλα ένιωσε τα μάγουλα της να παίρνουν φωτιά κοιτώντας το γυμνό του κορμί και έκανε να αποτραβηχτει αλλά εκείνος δεν την άφησε
"Για που το βαλες ; Ξάπλα να χουζουρεψουμε!!" της γκρίνιαξε και απλώνοντας τις τεράστιες παλάμες του την έπιασε από τη μέση.

"Ίαν...Ειμαι ...Εισαι ...Εγω ...." τραυλισε νιώθοντας άβολα από την κοντινή επαφή

"Χαλάρωσε λιγάκι...Κανείς Δεν θα μας ενοχλήσει και μόλις ξύπνησα...Δείξε λιγο έλεος γυναίκα!" Απάντησε και της ξέφυγε για πρώτη φορά ένα γέλιο.  "Σου πάει...Να το κάνεις πιο συχνά..." Συνέχισε στον ίδιο προκλητικό τονο και πιάνοντας το πηγούνι της, την ανάγκασε να τον κοιτάξει.

"Ξέρω τι σου έκανε και με τι σε κρατάει...Ότι ειπα χθες το εννοώ. Δεν είναι η στιγμή, ούτε το μέρος αλλά αυτό που έκανες για μένα χθες δεν θα το ξεχάσω.  Λυπάμαι ειλικρινά  γι αυτό...Όλα όμως θα φτιάξουν. Θα σηκωθούμε, θα πιούμε τον καφέ μας και θα σου τα εξηγήσω όλα...." Η Λέιλα βουρκωσε κι εκείνος πριν προλάβει να πέσει το δάκρυ της το σκούπισε.

"Σε ευχαριστώ...." του ψιθύρισε και τον έπιασε  να κοιτάζει τα χείλη της. Η σεξουαλική ένταση ανάμεσα τους ήταν εμφανής και μόνο ένας τυφλός δεν θα την έβλεπε , ήξεραν όμως καλά και οι δυο πως αν υπεκυπταν θα μπέρδευαν ακόμα περισσότερο την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Ο Ίαν τραβήχτηκε πρώτος και εκείνη σήκωσε πιο ψηλά το σεντόνι.

"Νομίζω πως φτάνει η ξάπλα! Σήκω δεσποινίς μου ... Έχω μια πρόταση θα σένα και αυτή τη φορά να είσαι σίγουρη πως θα σου αρέσει..." είπε πιο μαζεμένος κι εκείνη κάθισε στο κρεβάτι τυλίγοντας γύρω της το λεπτό ύφασμα..Εκείνη Δεν το έβλεπε αλλά ο Ίαν είχε πάρει φωτιά ...οι ρόγες της είχαν σκληρύνει και το σεντόνι δεν κατάφερνε να κρύψει και πολλά... "Πρώτα όμως, έλα να δω τους επιδέσμους σου και γι αυτό που προσπάθησες να κάνεις θα σε δείρω αργότερα..." είπε γεμάτος υπονοούμενο για δάγκωσε την γλώσσα του νιώθοντας τον ίδιο του τον εαυτό να ξεφεύγει πάλι.