Η πόρτα του υπνοδωμάτιου άνοιξε και ο Τζέισον μπήκε μέσα. Αδιαφορώντας για την παρουσία του η Λέιλα συνέχισε να κάθεται στο σκαμπό μπροστά από τον καθρέφτη και να βουρτσιζει τα μαλλιά της.
"Τι ήταν όλο αυτό;" ρώτησε και πλησιάζοντας την , ζωγράφισε ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο του.
"Δεν σε καταλαβαίνω" του απάντησε ήρεμη και άφησε κάτω τη χτένα. Η φοβισμένη Λέιλα είχε πεθάνει και ήταν γεγονός. Γύρισε προς το μέρος του ,κοιτάζοντας τον και διατηρώντας την ψυχραιμία της, συνέχισε " Θα ήθελα να μείνω μόνη. Πέρασε έξω σε παρακαλώ"
"Αλήθεια πιστεύεις ότι θα φύγω;" της απάντησε και στάθηκε μπροστά της
"Ναι. Εκτός κι αν ήρθες να με χτυπήσεις. Να με βιασεις. Να με εξευτελισεις. Αν έχεις κάτι από όλα αυτά στο μυαλό σου , καν το να τελειώνουμε. Δεν θα χάσω όλη τη μέρα μου..." το βλέμμα της γυάλισε και τα λόγια της καρφωθηκαν σαν καρφιά στο κεφάλι του. Ο Τζεισον ακούγοντας την συνειδητοποίησε ότι μετά από όσα τις έκανε χθες σίγουρα κάτι είχε αλλάξει μέσα της. "Θα με κοιτάζεις για πολύ ωρα;" του είπε διακόπτοντας τον ειρμό των σκέψεων του .
"Για την ακρίβεια ήρθα απλά να σε ενημερώσω πως θα φύγω και θα επιστρέψω αύριο. Ο αδερφός μου θα είναι κι εκείνος εκτός οπότε μπορείς να ζητήσεις το γεύμα σου στο δωμάτιο" Η καρδιά της χτύπησε δυνατά με την απάντηση του. Δεν έδειχνε θυμωμένος και η ίδια ήταν προετοιμασμένη για τον χειρότερο εαυτό του. Προς έκπληξη της όμως, π Τζεισον γύρισε την πλάτη του και έφυγε από το δωμάτιο. Μένοντας μόνη, απελευθέρωσε την ανάσα που κρατούσε στα στήθη της και κοίταξε έξω απ το παράθυρο. Ο ανθοστολιστος κήπος θα αποτελούσε το καταφύγιο της. Είχε καιρό να μείνει ολομόναχη στο σπίτι. Πέταξε τις πιτζάμες της και φόρεσε κάτι πρόχειρο. Βγαίνοντας από το δωμάτιο είδε μπροστά της την Ολιβια , η οποία κατέβασε το κεφάλι και πέρασε από δίπλα της χωρίς να πει λέξη. Η Λέιλα την προσπέρασε. Κατέβηκε ελαφρώς πιο ευδιαθετη τη σκάλα βγήκε έξω.
Ο αέρας μετέφερε την ευωδιά των λουλουδιών. Έβγαλε τα παπούτσια της και ξυπόλητη περπάτησε προς το πίσω μέρος. Ένας όμορφος μικρός παράδεισος ανοίχτηκε μπροστά της. Ο πίσω κήπος ήταν αδιαμφισβήτητα βγαλμένος από ταινία. Θυμήθηκε τα λόγια του Άντονι...
Μπορείς να βγαίνεις οπότε θέλεις...Η γυναίκα μου ήταν ερωτευμένη με εκείνο το κήπο. Υποθέτω, θα βρεις την ηρεμία που χρειάζεσαι εκεί ...
YOU ARE READING
The Protector
Romance"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζε...
