"Ποιος είπε ότι το ένστικτο δεν ξεπερνάει τη λογική;"
2 ημέρες αργότερα Σωφρονιστικό Ίδρυμα Ραικερς
Η αυλή ήταν κατάμεστη από κρατούμενους. Ήταν η ώρα εκείνη της ημέρας που για λίγα λεπτά ένιωθες άνθρωπος. Ο Ίαν στήριξε το κορμί του στον τοίχο κοιτάζοντας προς την μεριά των Φερνάντες. Αν και δεν ήταν αρκετοί κανένας πλέον δεν τον πλησιαζε. Ήταν μονος. Δεν επιθυμούσε ούτε καν κάποιον από την δική του μεριά στο πλάι του. Είχε μπροστά του 8 ολόκληρες μέρες και δεν έβλεπε την ώρα να βγει. Καρδιά...Δεν γινόταν να πέθανε απο καρδιά... Αν και άρρωστος ήταν αρκετά δυνατή και γερή. Πότε δεν είχε κάποιο τέτοιο πρόβλημα. Ο Ίαν είχε αρκετές αμφιβολίες αλλά τα χέρια του προς το παρόν ήταν δεμένα. Τον λάτρευε τον πατέρα του. Παρά τις διαφωνίες που είχαν κατά καιρούς τον είχε πιο ψηλά κι από τον ίδιο τον Θεό.
Άφησε το βλέμμα του να ταξιδέψει στον ουρανό, εναν ουρανό που παλευε , για να βγαλει τον ήλιο μεσα απο τα συννεφα και να φέρει την λιακάδα... Χάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα, ταξίδεψε μακριά από τα συρματοπλέγματα της φυλακής ώσπου αισθάνθηκε πάνω του ένα βλέμμα. Ήταν εκείνο το συναίσθημα που ξέρεις ότι κάποιος σε κοιτάζει και προσπαθείς να καταλάβεις από που έρχεται το σήμα. Δεν άργησε και πολύ... Όπου μέσα στο πλήθος εντόπισε ακριβώς αυτό που έψαχνε. Ήταν ο Μαρκους. - Τι διάολο; Δεν είναι δυνατόν...Σκέφτηκε και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο ήλιος έλαμψε, τύφλωσε με το φως τα μάτια του και ο Ίαν ύψωσε το χέρι του προς το σημείο που τον είδε. Δεν υπήρχε τίποτα. Κανείς. Η σκέψη πως άρχισε να βλέπει πράγματα πέρασε και έφυγε από το μυαλό του . Δεν ήταν τρελός. Ήξερε πολύ καλά ποιον είδε. Ο προβληματισμός του δεν πέρασε απαρατήρητος από τον Στίβενς ο οποίος τον πλησίασε από τα δεξιά.
"Όλα εντάξει Λόρενς;" Ρώτησε χωρίς να τον κοιτάζει
"Είχαμε άφιξη;" Ρώτησε και έβγαλε ένα τσιγάρο.
"Είδες νέο αίμα ; Ναι ... Σήμερα το πρωί. Παραλάβαμε ένα άτομο..."
Ο Ίαν σκυθρωπιασε. Άναψε το τσιγάρο και τράβηξε δυνατά την πρώτη τζούρα
"Όνομα;"
"Μπραιαν Κάστρο"
"Όνομα;"
"Με κοροϊδεύεις; Μόλις σου είπα!"
"Όχι. Αυτό δεν ειναι σίγουρα το όνομα του. Θα χρειαστώ ένα μαχαίρι..."
YOU ARE READING
The Protector
Romance"Πώς της φέρεσαι έτσι ρε μαλακα;" "Κάνε δουλειά σου , δική μου είναι ότι θέλω την κάνω... Αν δεν ήσουν φυλακή τόσα χρόνια τώρα θα ήσουν πρώτος στην ηγεσία και θα την είχες για πάρτη σου. Τα πράγματα έχουν αλλάξει αδερφέ" "Πρόσεχε τα λόγια σου Τζε...
