Teneffüs zilinin çalması bekliyordum.
Zil çalınca sertçe yutkunup ayağa kalktım. Mira'nın kolundan tutup peşimden çekeledim. Arka bahçeye geldiğimizde kolunu bırakıp gözlerinin içine bakarak.
"Mira sana söylemem gereken önemli bir şey var" dedim. Mira merakla söylememi beklerken derin bir nefes aldım. Mira'nın ellerini tutup
"Mert'in sevgilisi varmış" dedim. Mira'nın ellerini avucumdan kayıp giderken gözlerindeki hayal kırıklığı beni maf etti.
Mira az önce duyduklarını anlamaya çalışırken
"Sev....sevgili" dedi ve derin bir nefes alıp verdi. Bir kaç adım gerileyip banka oturdu bende hızla yanına oturdum. Mira hiç bir tepki vermeyip öylece yere bakınca korkuyla
"Mira bir şey söyle nolursun susma bir şey söyle bağır çağır ama bir şey söyle bi tepki ver" dedim. Mira'nın gözünden bir damla aktığında içim parçalandı.
Mira başını kaldırıp gözlerimin içine baktı.
"İkra ben... ben bu kadar bağlanmışken nasıl yapacağım? İkra ben Mert'i nasıl unutacağım?" Diye sordu. Başımı iki yana salladım ve çaresizce
"Bilmiyorum" dedim. Mira gözünden akan yaşları silip
"İkra ben hayatımda ilk defa aşık oldum ilk defa birini bu denli sevdim hayal ettim. İkra ben onu nasıl unuturum? İkra ben unutamam." Dedi. Başımı eğip
"Unutmak zorundasın" dedim. Mira bir şey demeden hızla kalktığında bende kalkıp peşinden koştum Mira ön bahçeye çıkmasıyla aniden durdu bende durduğumda Mira'nın odaklandığı yere baktım ve sertçe yutkundum. Mira gözünden düşen bir damlayı elinin tersiyle silerken elimi omzuna koydum. Mira acıyla gülümseyip
"İlk sevişim ve ilk sevilmeyişim" dedi. Gözlerindeki o acı canımın yanmasına sebep olurken bin kere kızdım kendime bunların olmasında benimde hatam vardı ilk öğrendiğimde söylemeliydim bu zamana kadar beklememeliydim ama yapamadım şimdi ise Mira'nın canı çok yanıyor. Hepsi benim suçum dostumun acı çekmesini önleyemedim. Bugün Mert ve o kızı gördü ve bundan sonra hep görecekti Mira buna dayanamazdı o duygusal bir insandı bunları kaldıramazdı.
Keşke elimden bir şey gelseydi keşke onu bu durumdan kurtara bilseydim ama elimden bir şey gelmiyor. Çaresizim.
...
Derin bir nefes alıp verdim. Cemal gelip yanıma oturduğunda sessizce konuşmasını bekledim.
"Beni hala affetmedin değil mi?" Diye sorduğunda
"Bu konuyu konuşmanın sırası değil" dedim. Mira için yeterince endişeli ve üzgündüm bir de geçmişi hatırlayıp kendimi maf edemezdim.
Cemal sinirle
"Benim bir hatamı affedemiyorsun ama o adamın her hatasını affediyorsun. İkra bu haksızlık" dedi. Sinirle soluyup gözlerinin içine baktım.
"Cemal kendini Cihan ile bir tutma. Sen benim hayatımı maf ettin sen benim canımı yaktın o yüzden seni affetmem hiç kolay değil ayrıca seni her gördüğümde geçmiş aklıma geliyor ve ben senden her seferinde biraz daha nefret ediyorum" dedim. Cemal'in yüzü asılmıştı.
"İkra binlerce kez özür diledim yine de dilerim. Bak o zaman kendimde değildim bende öyle olsun istemezdim. İkra sen benim için çok değerlisin sana zarar gelmesini asla istmem" deyip ellemi tuttu. Bende gözlerinin içine bakıp
"Bana en büyük zararı veren kişi sensin." Deyip ellerimi sertçe çektim ve ayağa kalkıp hızla okula girdim. Kardeşi acı çekerken bu kendini Cihan ile kıyaslıyor Allah'ım sen sabır ver.
Sınıfa girdiğimde Mira sınıfta yoktu Sude yanıma gelip
"Mira az önce gitti. Biraz yanlız kalmak istiyormuş" dedi başımı aşağı yukarı sallayıp
"Tamam" dedim. Sude tebessüm edip kendi yerine oturduğunda bende sırama oturdum. Hoca sınıfa girdiğinde hepimiz hocayı dinlemeye başladık.
Bakışlarım Cihan'a kaydığında bana baktığını fark ettim. Ona baktığımı anlayınca gözlerimin içine baktı ve bir saniye bile gözlerini kaçırmadı sertçe yutkunup bakışlarımı kaçırdım. Bir kaç saniye tahtaya baktığımda tekrardan bakışlarımı Cihan'a çevirdim. Hala bana bakıyordu. Bende gözlerimi gözlerine sabitledim.
Gözleri her zamanki gibi sert veya öfkeyle bakmıyordu bu sefer bi başka bakıyordu. Gözlerinde ilk defa duygu vardı ve yüzünde tebessüm. Bakışlarını kaçırmadan gözlerimin içine baktı. Sanki bir şey anlatmak istiyor gibiydi belkide ben öyle sanıyorum ama bu bakış çok farklı eskisi gibi bakmıyor. Daha farklı ve anlamlı bakıyor.
Cihan gülümseyip bakışlarını tahtaya çevirdiğinde bir kaç dakika daha ona bakıp bende bakışlarımı tahtaya çevirdim.
Teneffüs zili çalınca hoca ve bazı öğrenciler sınıftan çıktı.
Başımı sırama koyup kulaklıklarımı taktım.
Yanımda hareketlilik hissetmemle kulağımdan kulaklığım çekildi. Başımı kaldırdığımda Cihan tebessüm edip kulaklığımı kulağına taktı bunu ikinci kez yapıyordu ve artık bana gülümsüyordu.
Cihan gözlerime bakarak şarkıyı mırıldandı daha öncede yanımda şarkı söylemişti ama şimdi fark ediyorum büyüleyici bir sesi var. Gözlerimin içine bakıp kulağıma eğilerek.
"Fallarda çıkan biri var
Gönlüme bir misafir var
Kaç vakte kadar bilmem
Pişmanım diyen biri var" deyip göz kırpıp geri çekildi ve kulaklığı kulağından çıkarıp kulağıma geti takıp sıradan kalktı ve Mert'in yanına gitti ben az önce olanları düşününce istemsizce gülümsedim. Ve şarkının sözlerini düşündüm.
Gülerek kulaklığımı çıkardığımda yanıma oturan kişiyle kaşlarımı çattım...
En çok sevdiğiniz karakter.
İkra
Cihan
Mert
Mira
Cemal
Kutay
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Tehlike!
Romance'Ben ilk defa başıma gelen bi belayı bu kadar çok sevdim. Ben o beladan kurtulmak yerine o belada boğulmak istedim. Ben ilk defa belayı sevdim. Sen benim başıma gelen en yakışıklı belasın. Sen hep benim belam olmalısın' dedi genç kız. Genç adam gül...
