60.BÖLÜM

386 15 28
                                    

Mira'dan Devam...

Herkes Mert'i gördüğünde yüzlerindeki gülümseme solmuştu. Başta ben olmak üzere. Bu güzel günün sonunda onun gibi birini görmek gerçekten başta ben olmak üzere herkesi mutsuz etmişti.

Cihan kaşları çatık bi şekilde

"Neden geldin?" Diye sordu. Mert sakin tavrını koruyarak

"Sorun çıkarmaya değil. Olan bi sorunu çözmeye geldim" dedim. Herkes anlamsızca Mert'e bakarken. Mert bana bakarak

"Beş dakikanı bana ayırabilir misin?" Diye sordu. Kaşlarım çatılmıştı. Tam olumsuz bi cevap verecekken. Salondaki kişilere baktım. Onların bu güzel gününü böyle bozamazdım. Tatsızlık çıkmamalıydı.

Başımı zorla olumlu anlamda sallayıp ayağa kalktım. İkra bana bakıp

"Mira emin misin?" Diys sorduğunda. Hafiçe gülüp başımı salladım ve salondan çıktım.

Ilık rüzgar saçlarımı savururken. Bakışlarımı gökyüzüne odakladım.

"Mira biliyorum ben seni çok üzdüm. Kalbini çok kırdım. O gün dediklerinde de sonuna kadar haklısın. Ama bak ben gerçekten söylediklerimde samimiyim. Gerçekten seviyorum seni" dedi. Daha önce bana bu iki kelimeyi söylese orada kalp krizinden ölebilirdim. O gün hayatımın en mutlu günü olabilirdi. Ama bugün o iki kelime midemi bulandırıyordu.

"Mert ben sonunu bildiğim bi filmi ikinci defa izlemeyi hiç sevmem" dedim. Mert derin bi nefes verip

"Bana inan lütfen. Bak gel tut elimi bütün bilinmişlikleri değiştirelim seninle." Dedi. Sessiz kaldım.

"Bak ben her şeyi geride bırakıp ayağına kadar geldim. Yeni bi başlangıç için. Mutlu olalım diye. Lütfen bize bi şans ver" dediğinde daha fazla bu durumu katlanamayıp bakışlarımı Mert'e çevirdim.

"Mert sen her şeyi düşünmüşsün ama benim senden çoktan vazgeçtiğimi düşünememişsin" dedim. Mert sessiz kalınca devam ettim.

"Ben vazgeçtim. Hayallerimi umutlarımı tozlu raflara kaldırıp yoluma bakmaya karar verdim. Ben yeni bi sayfa açtım ve o sayfayı senin siyah mürekkebinle kirletemem. Sen bundan sonra benim hayatımda yoksun. Artık sen benim için hiç hükmündesin" diye bağırdım. Mert sözlerimin ağırlığı ile derin bi nefes alıp.

"Yani sen beni sevmiyor musun?" Diye sordu. Kaşlarımı çatıp

"Sonunda anlayabildin." Dedim. Mert sessiz kaldı.

Ben bir kere unuttuğumu ölecek olsam hatırlamam. Bir kere sildiğimi ölecek olsa tekrar yazmam. Ben Mert'i çoktan unuttum ve sildim. Onu başkası ile görmeyi göze aldığım gün bitirdim ben her şeyi. Şimdi ölecek dahi olsa yeniden başlamam.

Mert'e baktım. Çektiği acıyı hissettiği duyguları gördüm ve aklıma bi söz geldi. 'Seni sevdiğimi anlayacaksın seni sevmediğim zaman'

Uzun süre oldu yb yayımlamayalı deyip yb yayımlamaya karar verdim. Hadi hayırlısı

Soğuk Tehlike!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin