Mira merakla
"Bu kim?" Diye sordu. Ben hala şaşkın olduğum için cevap veremedim. Bu yüzden Samet cevap verdi.
"Ben kuzeniyim." Dedi ve hızla içeriye girdi. Bende kapıyı kapatıp peşinden salona girdim.
Samet tekli koltuğa yayılırken.
"Uzun zaman oldu be kuzen" dedi. Derin bi nefes alıp bende karşına oturdum.
Merakla
"Hangi rüzgar attı seni buraya?" Diye sordum. Samet gülerek
"Okumak için geldim" dedi. Alaycı bi şekilde güldüm.
"Benim tanıdığım Samet kitap açmazdı. Okula dayımdan azar işitmemek için giderdi." Dedim. Samet'in gülümsemesi genişlerken
"Zamanla bende değiştim" dedi. Güldüm
"Sen asla değişmezsin" dedim. Samet gözlerimin içine bakıp
"Beni çok iyi tanıyorsun" dedi. Tam ağzımı açacakken
Mira
"Heyyy biri bana burada neler oluyor anlata bilir mi?" Diye sordu. Derin bi nefes alıp Mira'ya baktım. Anlatılacak bir şey yoktu her şey ortada
...
Rüyamın en tatlı yerinde
"İkrooooooooooo" duyduğum çığlıkla yatağımdan zıplayarak uyandım. Gözleri zorla açtığımda Samet kahkaha atıyordu. Elime ilk geçirdiğim ki bu minderim oluyor. Hiç düşünmeden Samet'e fırlattı tabi Samet ani bi hareketle minderimi havada yakalayıp
"Paslanmışsın" dedi. Kaşlarımı çatıp
"Sensin paslanmış" diye cırladım. Samet kulaklarını tıkayıp
"Biliyor musun buraya gelmeden önce hep 'İkro'nun bana cırlamalarını bile özledim' derdim ama görüyorum ki hiç özlememişim" dedi. Omuz silkip
"Samet odamdan çık" dedim. Samet kollarını havaya kaldırıp hızla
"Çıktım" dedi. Odamın kapısı kapanınca oflayarak yatağıma oturdum. Benim bir deli dostum ve bir mal kuzenim varım. Allah bana sabır versin zira hem dost hem kuzen katili olmak istemiyorum.
Hızla üzerimi değişip evden çıktım demek isterdim ama maalesef diyemiyorum daha doğrusu yazamıyorum çünkü bir adet akılsız Samet beni zorla yemek masasına oturtup zorla kahvaltı ettiriyor yetmiyor giyinmesi için yarım saat bekliyorum o da yetmiyor birlikte evden çıkıyoruz ve son olarak aynı okula gidiyoruz.
Okulun bahçesine girdiğimizde adımlarımı hızlandırdım. Malum Samet yüzünden baya geç kaldım.
Tam okula girecekken Samet kolumdan tutup okula girmemi engelliyor. Bi kaşımı kaldırıp
"Ne var?" Diye sordum. Samet şirin bi gülümsemeyle
"Beni müdür odasına götürür müsün?" Diye sordu. Bıkkınca nefes verip
"Derse geç kaldım" dedim. Samet pes etmeyip
"Lütfen" dedi. Omuz silkip
"Tamam götüreceğim" dedim. Samet küçük bi çocuk gibi sevinip bana sarıldı.
Tam ağzımı açacakken kolumdan sertçe çekilip Samet'ten uzaklaştırıldım.
Samet kaşlarını çattığında kolumu tutan kişiye baktım. Cihan'la göz göze gelince sertçe yutkundum.
Cihan bi bana bi Samet'e bakıp
"Sen kimsin lan?" Diye sordu. Tabi hiç nazik olmayan bi tavırla
Samet hala kaşları çatılıyken bi anda sırıtıp
"Ben sevgilisiyim" dedi. Gözlerim irileşirken bakışlarımı Cihan'a çevirdim.
Cihan sinirle bana bakıp
"İkra ne diyor bu?" Diye sordu. Tam ağzımı açacakken Samet benden önce davranıp
"Sevgilisiyim diyorum. Biz İkra ile iki yıldır birlikteyiz. Asıl sen kimsin?" Diye sordu. Kaşlarım çatılırken tam Samet'e bağıracaktım ki Cihan bana ters bi bakış atıp
"İkra doğru mu?" Diye sordu.
"Evet" tabiki de bunu ben değil Samet söyledi.
Samet sırıtarak kolunu omzuma atıp
"O benim" dedi. Olanları şaşkınca izlerken. Cihan sinirle
"Çek lan o elini" deyip beni kolumdan tutup kendine çekti.
Samet kaşlarını çatıp
"Bırak lan sevgilimi" Dedi. Cihan derin bi nefes alıp
"Lan bana bak seni doğduğuna pişman ederim. Defol git lan" diye bağırdı.
Samet şirince gülümseyip
"Enişte baya sinirliymiş" deyip hızla okula girdi. Ben arkasından baka kalırken Cihan'ın sesiyle kendime geldim.
"İkra ki...." sözünü kesip
"Kuzenim" dedim. Cihan bi kaşını kaldırıp
"Lan mal mı o neden sevgiliyim diyor?" Diye sordu. Gülümseyerek cevap verdim.
"Çünkü gerçekten mal" dedim. Cihan derin bi nefes verip
"Çok korktum" dedi. Anlamadığım için boş gözlerle gözlerine bakıp
"Neden?" Diye sordum. Cihan ellerimi tutup
"Senin başkasını seviyor olma ihtimalin beni çok korkuttu" dedi. Gözlerinin içine bakarak
"Ben seni seviyorum ve hep seni seveceğim bu hiç değişmeyecek." Dedim. Cihan bakışlarını kaçırıp
"Ya bir gün benden vazgeçersen?" Diye sordu. Kaşlarımı çattım ondan vazgeçeceğimi düşünmesi beni birazcık sinirlendirdi.
Derin bi nefes alıp
"Vazgeçmeyeceğim. Ben her zaman seni seveceğim." Dedim. Cihan gülümseyerek beni kendine çekip sarıldı.
"Bende senden vazgeçmeyeceğim. Şartlar ne olursa olsun yanında olacağım." Dedi. Gülümsedim.
Ben ne ara Cihan'ı bu kadar çok sevdim? Ne ara nefretim aşka dönüştü?
Her şey bi anda olmuştu. Ama sonu güzel olmuştu. Bizde mutlu sonu haketmiştik.
Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Okuyup beğenen ve yorum yapan herkese teşekkür ediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Tehlike!
Romance'Ben ilk defa başıma gelen bi belayı bu kadar çok sevdim. Ben o beladan kurtulmak yerine o belada boğulmak istedim. Ben ilk defa belayı sevdim. Sen benim başıma gelen en yakışıklı belasın. Sen hep benim belam olmalısın' dedi genç kız. Genç adam gül...
