Soğuk Tehlike!

32.BÖLÜM

Bütün gece mesajı düşündüm ve hiç uyuyamadım. Resmen ruh gibiyim. Fazla ciddiye almak istemiyorum ama sevdiklerimle tehtid etti. Tamam açık açık olmasada tehtid etti.

Derin bi nefes verip otobüsten indim. Belki şu an yaptığım aptalca ama şu an doğru düşünecek durumda değilim.

"İkra" duyduğum sesle arkamı döndüm. Kutay'ı görmemle kaşlarımı çattım.

"Bana mesaj sen mi attın?" Diye sordum. Kutay gözlerimin içine bakıp

"Evet" dedi. Aptal gibi buraya gelmiştim eğer Cihan bunu öğrenirse bana çok kızar bir an önce buradan gitmem lazım.

Sinirle arkamı döndüğümde

"Cihan'da ne buluyorsun? Onun nesini seviyorsun?" Diye sordu. Derin bi nefes alıp bakışlarımı yüzüne çevirdim.

"Cihan'ın kalbini seviyorum. Gülüşünü seviyorum gözlerini seviyorum. Onu sevmek için sebebe ihtiyacım yok ben onu kendi olduğu için seviyorum" dedim. Kutay sinirle

"O senin sevebileceğin birisi değil o duygusuzun teki" dedi. Başımı iki yana sallayıp

"Yanılıyorsun o tamda benim sevebileceğim birisi ayrıca sevdiklerine karşı asla duygusuz değil" dedim. Şu an gerçekten çok sinirliyim. Kutay'a bunları neden söylüyorum onu bile bilmiyorum.

Kutay bana acıyarak bakıp

"Yazık çok yazık seni asla hak etmeyen biri için kendini heba ediyorsun." Dedi. Daha fazla konuşmasına katlanamayıp arkamı döndüm tam adım atacakken

"O çok sevdiğin uğruna her şeyi göze aldığın tek bi söz söyletmediğin kişi varya senin kalbini öyle bi kıracakki öyle bi yakacakki gözünde akacak yaş bırakmayacak. Onu sevdiğin güne lanet edeceksin." Dedi. Sertçe yutkundum söyledikleri çok ağır şeyler.

Derin bi nefes alıp

"Bu dediklerinin hiç biri gerçek olmayacak" dedim. Kutay alaycı bi gülüşle

"Çok pişman olacaksın hemde çok ama iş işten geçmiş olacak" dedi daha fazla dayanamayıp hızla yürümeye başladım. Söyledikleri tamamen yalandı resmen saçmaladı. Cihan'ı sevdiğime asla pişman olmayacağım çünkü Cihan beni pişman edecek hiçbir şey yapmayacak buna inanıyorum.

Mira'nın Anlatımından...

Yıllardır saplık geleneğini koruyup bu senede sap olmayı başarmış bi kız olarak elinde telefon diğer elinde cips youtube de video izliyorum. Video izlemek sıkılıp instagrama girdim ve girer girmez. Mert'in sevgilisi ile attığı fotoğraf karşıma çıktı. Uzun bi süre yutkunamadıktan sonra gözümden bi damla yaş düştüğünü fark ettim.

Sinirle telefonu masanın üzerine koyup derin bi nefes aldım.

Aptal kalbime bi söz geçiremiyorum. O sevgilisi ile mutluyken ben evde onların fotoğrafına bakıp ağlıyorum. Adaletin bu mu dünya?

Ama bundan sonra üzülmeyeceğim en azından beni seven birisi için üzüleceğim. Mert'i tamamen kalbim söküp atacağım.

Hızla ayağa kalkıp odama gittim üzerimi değişip evden çıktım. Otobüse binip arka tarafta cam kenarına oturdum.
İkra'nın evi görünce otobüsten indim. Seri adımlarla apartmana girdim.

Gülerek kapıya vurmaya ah pardon tekmelemeye başladım. Kapı aniden açıldığında dengemi koruyamayıp yere düştüm. Saçlarımı hışımla yüzümden çekerken deli gibi gülen Samet'e kaşlarımı çatarak baktım.

Samet sonunda kahkaha atmayı bırakıp elini uzattı. Elini tutmayıp yerden destek alarak ayağa kalktım.

Samet gülmeye devam ettiğinde bıkkınca nefes verip

"İkra nerde?" Diye sordum. Samet gülmeyi kesip

"Bilmiyorum" dedi. Oflayıp içeriye girdim. Samet kapıyı kapatıp peşimden salona girdi.

Bana şaşkınca bakarken onu umursamayıp koltuğa oturdum.

"İkra gelene kadar onu bekleyeceğim" dedim. Samet gülerek

"Sana iyi nobetler" deyip salondan çıktı. Oflayarak cebimden telefonumu çıkardım. 
İyiki şu telefonu ucat etmişler yoksa halimiz nice olurdu. Valla ben sıkıntıdan patlar erkenden öteki tarafa göç ederdim.

İkra'nın Anlatımından...

Sabırsızca oflayıp ayağa kalktım.

Cihan'ın bana doğru yürüdüğünü görünce gülümseyip koşarak ona sarıldım. Cihan geri çekilip

"Kutay ile neden buluştun?" Diye sordu. Gözlerim irileşirken zorla yutkundum. İşte şimdi bitmiştim.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Bu bölümde bi farklılık yapıp Mira'nın anlatımından yazdım eğer beğendiyseniz bir kaç bölüm böyle olabilir.