Soğuk Tehlike!

44.BÖLÜM

Gitmekle kalmak arasındaki o ince çizgide duruyordum. Her şeyi bırakıp gitmek yada her şeyi kabullenip kalmak. Aslında şuan ikisinide yapmak zor geliyordu. Yorulmuştum olanlardan. Bıkmıştım artık. Sakin sessiz rahat bi hayat istiyordum ama bu ne Cihan'la ne de Cihat'la mümkün değildi.

Derin bi nefes aldım. Bi yanım kal desede diğer yanım git diyordu ve ben ilk defa kalbimi değilde aklımı dinleyecektim. Ben bu zamana kadar hep kalmayı tercih ettim. Kalıp savaşmayı ama bundan sonra gidip kurtulmayı tercih ediyorum ve ilk tercihimi şuan giderek yapacağım. Kalmak artık benim için en zor olanı.

Derin bi nefes alıp geri geri gitmeye başladım. Cihat bu durumu görünce gülmeye başlasada Cihan bu durumu görünce hüzünle gözlerime baktı.

Hızla arkamı döndüğümde adımlarımı hızlandırdım.

Cihat keyifli sesiyle

"Bekle İkra" dedi. Durup Cihat'a baktım.

"Yanlış anladın. Seni seçmedim. Ne seni ne de Cihan'ı istemiyorum. Ben yanlız kalmak istiyorum" dediğimde yüzündeki gülümseme soldu. Arkamı dönüp yürümeye devam ettim.

Cihat zerre umrumda olmazken Cihan aklımdan çıkmıyordu. Bu durum beni delirtiyordu.

...

Bedenim yorgun ruhum bitkin hislerim ölü. Sanki yıllardır uyumamış her saniye ağlamışım gibi yorgunum. Canım yanıyor ama nedenini bilmiyorum. Şuan rahat nefes almam gerekirken ben nefes alamıyorum. Kaçtım işte ilk defa aklımı dinleyip kaçtım. Bu zamana kadar hep bırakılan ben olmuşken bu sefer ben bıraktım. Cihan'ın o gün beni bıraktığı gibi bende bugün onu bıraktım.

Derin bi nefes alıp gökyüzüne baktım. Bu bi intikam değildi. Ben o beni bıraktı diye bırakmadım onu. Ben nefes almak için bıraktım. Ben bugün ilk defa kendi isteğimle o tehlikeden kaçtım. Ben artık o tehlikeyi sevmeyi bıraktım. Bir zamanlar ondan gelen her şey kabulümken bugün ondan gelen sevgiye bile kapalıyım.

İnsan bi insanı ölene kadar sevebilir lakin o sevilen o seveni sevdiğine pişman etmesin.

Benim ilk yenilgim oldu Cihan. Tatmadığım hislerin en başında yer alıp  sevgimin de katili oldu.

Farkında olmadan girdi kalbime ve beni kendi kalbimde vurdu.

Gözlerime kapanan ellerle irkildim. Kulağıma değen sıcak nefesle kas katı kesildim.

"Sen ancak benimle yanlız kalabilirsin kadın" deyip ellerini gözlerimden çekti ve yanıma oturdu gözlerimin içine bakıp.

"Beni güneşimden mahrum bırakıp gündüze hasret etme" dedi. Sustum. Diyecek sözüm yoktu. Her şeye rağmen pes etmeyip gelmişti.

Uzun bi sessizlikten sonra

"Cihan boşuna uğraşıyorsun" dedim. Cihan gözlerimin içine bakıp

"İkra biliyorum bana kızgınsın hatta çok kırgınsın. Affedemiyorsun beni." Dedi. Cevap vermedim. Söyledikleri doğruydu.

Ellerimi avucunun içine alıp

"Ama sende iyi biliyorsun ki. Benim senden senin de benden başka gideceğin kimse yok. Tamam bana kız bağir hatta tokat at ama gitme" dedi. Gözlerinin içindeki pişmanlık benim yüreğimi yaktı. Nefesimi kesti. Ama acımı hafifletmedi içimdeki yangını söndüremedi.

Ayağa kalktım. O da benimle kalktı.

"Ben senden vazgeçtim Cihan. Artık bizden olmaz." Dedim. Cihan zorla gözlerime bakıp

"Sevgi her şeyin üstesinden gelir İkra" dedi. Bakışlarımı kaçırdım.

"Evet sevgi her şeyin üstesinden gelir ama ben seni artık sevmiyorum" dedim. Bu kelimede sanki kalbimden bi şeyler söküldü. Nefesim kesildi. Cihan'ın gözleri dolmuştu. Daha fazla dayanamayıp arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

"Gitme be" dedi Cihan. Derin bi nefes alıp arkamı döndüm. Cihan diz çökmüş bana bakıyordu. Gözümden yaşlar akmaya başladı.

"Gitme lan gitme. Eğer gidersen nefes alamam. Gitme lan!" Diye bağırdı. Ben yine hata yaptığımı bile bile o şeyi yaptım.

Hadi bakalım yorum ve oy vermeyi unutmayalım.

Yorum+oy= yeni bölüm