Soğuk Tehlike!

34.BÖLÜM

Cihan gülümseyerek elimi tuttu

"Bugün bizim günümüz olsun" dedi. Başımı aşağı yukarı salladım.

Cihan ile birlikte sahilde yürürken

"Cihan beni hiç bırakma" dedim. Cihan derin bi nefes alıp

"Seni hiç bırakmayacağım" dedi. Tebessüm ettim. Sanırım hayatımda yaptığım en güzel şey Cihan'ı sevmek.

Kayalardan birine oturduktan sonra Cihan yerden taş alıp denize fırlattı.

"Cihan biz evleneceğiz değil mi?" Diye sordum. Cihan başını öne eğip derin bi nefes aldıktan sonra başını kaldırıp gözlerimin içine baktı

"Elbette sevgilim. Biz evleneceğiz çocuklarımız olacak. Biz çok mutlu olacağız" dedi. Gülümseyerek başımı omzuna koydum.

Şu an burada onunla olmak çok güzel ve huzurlu. Ona aşık olduğum için çok mutluyum. İnandığım şeyden vazgeçmediğim için çok şanslıyım.

Cihan saçlarıma ufak bi öpücük kondurup

"Şunu sakın unutma ben seni üzecek bir şey asla yapmam. Ben her zaman senin iyiliğini düşünüyorum. Asla seni kırmam kıracak şeyde yapmam." Dedi. Gülümseyerek

"Ben bunları biliyorum zaten. Sen asla beni isteyerek kırmazsın." Dedim. Cihan'da gülümsedi.

Mira'nın Anlatımından...

Şaşkınca elimdeki telefona bakıyordum. Bu gerçek olamazdı. Mert ve o kız ayrılmıştı. Hemde Mert ayrılmak istemişti. Hala şoktayım. Bu gerçek olamayacak kadar güzel bi haber. Mert o kızla olan bütün fotoğraflarını kaldırıp kesin bi şekilde bittiğini açıklamıştı. Tabi bu olanlar beni en derinden sarsıp mutlu etmişti. Tam vazgeçmişken böyle bi şey olması kaybolan umudumu yerine getirmişti. Artık hayallerim gerçek olabilirdi. Mert ile aramızda hiçbir engel kalmadı. Uzun zamandır beklediğim o an işte geldi. Hayat bana bu sefer güldü. Sevdiğim kişiyi kazanmam için bi şansım var artık.

Sevinçle çığlık atıp yatağımdan kalktım. Artık hayallerime ulaşabilirim. Derin bi nefes alıp odamdan çıkacakken telefonuma gelen bildirimle hızla yatağımın üzerinden telefonumu aldım.

Samet: seni .... bekliyorum lütfen gel... yazıyordu. Hızla üzerimi değişip evden çıktım. Umarım kötü bir şey yoktur.

...

Samet elindeki bardağı masanın üzerine koyup gözlerimin içine baktı.

"Mira ben seni seviyorum. İkra bana ilk resmini gösterdiğinden beri seni seviyorum. Mira ben senin için buraya geldim. Mira ben seni çok seviyorum." Dedi. Şok olmuştum. Samet'ten böyle bi itiraf beklemiyordum.

Samet

"Bak biliyorum çok ani oldu ama daha fazla dayanamadım. Mira ben seni gerçekten seviyorum. Evet belki süslü laflar edemem belki biraz deliyim ama seni gerçekten mutlu edebilirim. Mira bana bize bi şans ver. Bak gör çok mutlu olacağız." Dedi. Tek kelime edemedim. Şok olmuştum.

Samet gülümseyerek elini uzattı

"Bize bi şans ver" dedi. Derin bi nefes aldım tam cevap verecekken telefonuma bildirim geldi. Hızla telefonumu elime aldım.

Mert: Mira yanıma gelir misin sana ihtiyacım var.... yazıyordu sertçe yutkundum. Başımı telefondan kaldırıp Samet'e baktığımda umutla gözlerime bakıyordu. Zorla nefes aldım.

Ne yapmam lazım?

Samet'e şans mı vermeliyim?

Mert'in yanına mı gitmeliyim?
Kararsız kalmıştım. Samet hala umutla bana bakıyordu. Daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım. Samet'te hızla ayağa kalktı arkamı dönüp gideceğim sırada