Chapter 12

15 2 0
                                    

AMIRA'S POV

Tinutulungan ko si ace na nagmamadaling niligpit lahat ng mga gamit namin. Alam kong takot din siyang may pipigil sa amin at alam ko kung sino iyon.

"A-ace tama na to" sabi ko para makaalis na kami. Tumango na siya at binitbit ang maleta.

"Handa ka na?" hinawakan na niya ang kamay ko tsaka hinila palabas pero nagulat lang kami nang bumungad ang mom at dad niya.

"SAAN KAYO?!!"

"Mom, babalik na kami sa new york!" hihilahin na niya sana ulit ako nang pigilan siya ng dad niya.

"Anak iwan mo na siya mapanganib ang buhay mo kung patuloy kang lumalapit sa kanya!!" napalunok ako dahil sa takot na baka sundin yun ni ace. A-alam ko selfish p-pero mas k-kailangan ko siya ngayon.

"T-tito h-hindi ko po hahayaan na m-masaktan siya"

"Ikakasal na kami at wala akong pakialam dad! Nagmamadali kami kaya umalis kayo sa daan namin!"

"Nahihibang ka na ba?!! Hindi mo ba alam anong pinaggagawa nung lalakeng yun?!! Pati kami tinakot na niya at puntiryahin ang lahat sa atin kung hindi ka namin pipigilan!" wala na siyang puso!!!

"Hindi mahalaga sa akin ang pera dad! Mas importante siya kesa sa lahat!!"

"Ano?! Hihintayin mong pati buhay mo puntiryahin niya at ano?!! Anong mangyayari?!! Wala ding silbi dahil pareho lang kayong mamamatay!!!"

"At least I did something and I promised not to leave her until the end!!" umiiyak lang akong sumusunod kay ace habang pababa na kami. H-hindi ko aakalaing tatalikuran niya ang pamilya niya para sa akin.

"Kung umaarte ka lang anak please hindi siya ang tagapagmana! Ninakaw lang nila ang kayamanan ng de la vega! Hindi ko tatanggapin ang magnanakaw sa pamilya natin!" sumusunod lang sila sa amin.

"Then don't accept me!! I am not your son anymore!!"

"Ace anak let's go home, you're going crazy" kalmadong sabi ng mom niya.

"That man is crazy not me!!" may humintong puting van at hindi man lang nagdalawang isip na hilahin ako ni ace papasok doon.

"SON!!"

"Don't cry" sabi niya at niyakap ako. Palayo na ang sasakyan kaya tinignan ko lang siya.

"Sorry!!! Sorry ace!!"

"Wala kang kasalanan okay? Desisyon ko yun" inangat niya ang mukha ko habang pinupunasan ang pisngi.

"P-pero bakit?~" ngumiti siya kaya pilit kong pinipigilan ang mga luha ko.

"Tinatanong pa ba yan?" tinapat naman niya ang kanang kamay ko kung saan ang singsing na binigay niya "Mahal kita at walang pipigil nun sa akin kahit mga magulang ko pa yan. Alam kong kailangan mo ng kasama ngayon kaya hindi kita iiwan hanggat hindi aayos ang lahat" 

***

"Amira?" dumilat na ako at kunot noong tinignan sina bea na naghihintay sa labas "We need to hurry before they'll catch us"

"O-okay" lumabas na kami at dumaan sa likod para walang ibang makakita. May attendant din namang nakaalalay sa amin papunta sa private plane.

"M-magingat kayo" tumango lang ako nang yakapin ako ni bea. Hindi ko alam. Tinutulungan nila kami diba?

Umakyat na kami kaya nakahinga ako ng maluwag habang iniisip na makakaalis na kami. Humawak lang ako ng mahigpit sa kamay ni ace.

"AMIRA!! WHERE ARE YOU GOING?! C-COME BACK!!" nanlaki ang mga mata ko nang makita SIYA sa di kalayuan na tumatakbo sa direksyon namin. Pinigilan naman agad siya nung tatlo sa baba.

M-makakaalis na din kami. M-makakaalis na kami! Pumikit ako para makapagpahinga na. F-finally--

"Why are we flying back?!!" gulat na tanong ni ace. Napaayos ako ng upo nang makita ulit ang airport na pinanggalingan namin.

"Please fasten your seatbelt" hindi siya pinansin ni ace at sinugod ang isang attendant.

"A-ace"

"Hindi niyo ba alam kung kaninong buhay ang nilalagay niyo sa alanganin?!"

"S-sir, we also need t-to p-protect o-our's" niyakap niya ulit ako nang mapagtantong nakatingin lang ako sa kanya.

"Aaace~ a-ayokong bumalik"

"Shhh shhhh hindi kita iiwan, pangako" nakalapag na ang eroplano kaya takot ko siyang tinignan sa labas na blangko lang ang expression habang nakapamulsa pa. Madaming pulis ang nakapalibot.

"Ace!! Ace!!" wala akong nagawa nang hilahin siya palabas.

Nakaupo lang ako habang nakayukong hinayaang ilabas ang mga luha. Hindi ako ginalaw ng mga attendant kaya nanatili muna ako.

H-hindi ito yung taong minahal ko. N-nasasaktan akong makita siyang ganyan. Hinawakan ko ang singsing at tumingin ulit sa labas ng bintana.

Nagtama ang tingin namin kaya biglang nagkaroon ng emosyon ang mukha niya. Sana makonsensya ka sa ginagawa mo!

"Amira! Amira!" bigla na lang umikot ang paningin ko dahilan para tumama ang noo ko sa bintana.

"Ace" pilit kong nilibot ang paningin dahil wala na talagang lakas ang buong katawan ko. Biglaan. 

Maya maya pa ay may lalakeng tumatakbo palapit. Tinapik niya ang pisngi ko pero umikot na naman ang paligid.

"Ace" --but it's not.

***

"Jusko! Anong nangyari sa kanya?! Ha?!" dumilat ako. Nakita ko si nanay na palapit sa akin habang nasa kabilang side ko si ace "Anak kamusta ka na?!"

"N-nasaan ako?" isa isa ko silang tinignan kaya hindi ko inasahang makita ang mukha niya dito. Nakatayo siya sa likod habang nasa akin lang ang tingin. Umiwas ako at tinignan si ace "N-nasaan ako?"

"Nasa hospital ka, n-nahimatay ka"

"Hindi pa ba tayo nakauwi?" umiling siya. Tinignan ko sina nanay at bea na alalang nakatingin din sa akin.

"B-bestfriend kamusta ka na?" lumunok muna ako tsaka tumingin ulit kay ace. Nilapit niya ang mukha niya at maingat na pinunasan ang pisngi ko.

*click* may pumasok pero hindi ko iyon pinansin. Nakatingin lang ako kay ace dahil ayokong paglingon makikita ko siya. Mas nasasaktan ako!

"Sino dito ang asawa ng pasyente?"

"Bakit doc?" mabilis na tanong ni ace.

"Congratulation, buntis ang asawa ninyo" mabilis akong lumingon kay doc sa sinabi niya.

"P-po?!!" gulat ding tanong nina bea. Buntis ako?! Dumako na naman ang tingin ko sa kanya pero ngayon kay ace na ang tingin niya na parang may iniisip. Nagbabanta. Sana hindi ganun!!! Mas nakakatakot ang tingin niya ngayon kesa KANINA. Umiwas ako dahil bumaba ang tingin niya sa akin.

"Dapat iwasan niyong mabigyan siya nang sama ng loob. You're lucky that your child is really holding your wife. If this will continue, your child may lead to miscarriage. I will advice you to fix your problem before you will regret for the result"

"Bestfriend, buntis k-ka? Kailan pa?! Ha bakit?!" tumingin lang ako kay ace. Nakikipagusap sa mga mata niya. M-may kinalaman siya dito. H-hindi ko alam kung bakit. B-bakit kailangan pa ng ganito? P-para ba lubayan na ako?? T-tama diba? Tama yung nasa isip ko?

*BLAG* agad ko siyang hinanap pero hindi ko na siya nakita. Tama.

You're my special (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon