You're my special (COMPLETED)

Chapter 23

AMIRA'S POV

"If you don't want this we can go back" hinawakan ko lang sa kamay si ace at pilit na ngumiti. I suddenly lost my mood and feel like it's in -1% sadness covering my whole body.

"I can do it, they called us" tumingin ako sa labas ng bintana nang bilisan pa ang pagpapatakbo sa sasakyan.

Papunta kami sa bahay NILA bea. Tinawagan si ace ng mga pulis at doon na lang daw kami magkita. Wala akong kaalam alam kung bakit pero ang kinakatakutan ko ay ang ikulong ulit nila ako.

They told me. H-he is still unconscious from what happened, I don't know what happened but why he's unconscious? Why did they called us?

"Miss amira!" napatingin ako sa mga katulong na sumalubong sa amin. Si y-yaya ebeth. Kailan pa siya dito? Binuksan na ni ace ang pinto para sa akin kaya lumabas na ako.

"Yaya"

"Miss amira, kamusta na po kayo?" pilit akong ngumiti para itagong nalulungkot ako. W-why do I feel that-that-that I'm home? Ganito kami noon kapag binubungad ng mga katulong. Namimiss ko tong ganito, namimiss ko yung dati.

"Ayos lang"

"Where are they?"

"Sir nasa kwarto po ni miss amira. Kanina pa po sila naghihintay doon" wala na akong lugar dito kaya bakit kailangan pang sabihin yan?

Naglakad lang kami sa taas kaya sa hallway pa lang ay sinalubong na kami ng mga police.

"Maam maaari po ba namin kayong matanong?" tumango lang ako kaya sinabihan ko muna si ace na mauna na lang dahil mukhang sa baba nila ako kakausapin.

LINC'S POV

Hindi ako makapaniwalang tatawagan niya ako!! Inayos ko na ang damit at nagmamadaling lumabas ng kwarto.

"Kuya saan ka?" nilampasan ko lang si beatrice dahil ayokong magsayang ng oras. B-baka mabago pa ng isip nun!! Will she let me enter her life again?? I'd love to!!

"Somewhere!" mabilis kong pinaandar ang sasakyan at tinungo agad ang lugar na tinext sa akin ni amira.

Ilang minuto pa ay nakarating na ako doon kaya sinigurado ko muna kung ito nga yung nasa text. 

I wonder why she texted me? Want to fix us? Makipag-ayos? Ayos lang naman sa akin kahit may anak na sila, tatanggapin ko pa rin siya sabihin niya lang na sasama na siya sa akin.

"Amira?" gabi na kaya madilim na din ang paligid. I really can't stop thinking about amare. She doesn't know how much I love her, sasabihin ko ulit sa kanya!

"My amare(love)" pumasok ako sa bandang madilim dahil sa anino pero hindi ko inasahang iba ang bubungad sa akin.

*bogsh* nahilo ako bigla dahil sa lakas ng pagkakabangga ko sa pader. Pilit niya akong pinatayo at tinulak na naman.

*bogsh*

"Hahaha kahit paano may pumunta"

"A-amare, n-nasaan si amare?"

*blag*

Mabilis akong dumilat at saktong siya agad ang nakita ko.

Nakangiti ko lang siyang pinagmasdan na nililibot ang kwarto niya. She smell good, umaabot dito ang amoy niya. She really changed. She's more matured. She became more bolder than before. She became more beautiful. S-she's still the most beautiful woman I love. I will give everything she want. I will give her the whole world. I will give everything I have, I owned.

AMIRA'S POV

"Ano po yun?"

"Maaari mo bang ipaliwanag to sa amin miss?" may inabot silang cellphone kaya kumunot ang noo ko sa pangalang nakasulat sa inbox.

From: My amare. Chineck ko yung number sa baba at pagmamay-ari ko nga ang pangalan na to.

Magkita tayo

M-magkita? Wala na nga yung cellphone ko. Bakit nakareceive pa siya ng ganitong message at alam niya yun!

"Sinabi sa akin ng kapatid niya na sayo ang number na yan kaya tanong namin, may kinalaman ka ba dito?" mabilis akong umiling sa kanila at binaba ang cellphone.

"Hindi po ako yan"

"Kung hindi ikaw, sino sa tingin mo? Lahat ng kakilala ni sir linc ay natanong na namin, ikaw at si sir ace na lang ang hindi"

"Nagsasabi po ako ng totoo, hindi ko po alam"

"Pwede ba naming makita ang cellphone mo?" umiling ako sa kanila. Nakita ko namang palapit sa amin si bea kasama ang mga bata.

"N-nawala po kasi. Ninakawan ako at alam NIYA yun" tumango tango lang sila. Pilit akong ngumiti kina bea kahit kinakabahan na ako.

"Yung boyfriend niyo? Ma--"

"Sa tingin naman namin nagsasabi siya ng totoo tsaka po diba hindi lang si kuya ang nakareceive kaya baka may iba pa silang puntirya" napatingin kami kay bea. Tumayo na ang mga pulis kaya tumayo din ako habang nanginginig na hinawakan ang bag.

"Ahh maraming salamat po ma'am malaking tulong na po yun sa kaso" nakayuko lang akong humarap kay bea. I feel like she's above that can't dare to look directly to her eyes. I feel guilty at the same time in behalf of what papá did.

"Bestfriend pasensya na" tumango lang ako. Tumabi ako ng konti nang lumipat sila sa akin.

"Hello po" napatingin ako sa batang babae na nasa tabi niya. G-grace?

"Hello din po" s-santi.

"Hewow" napangiti ako nang marinig ang boses ng anak niya.

"Bestfriend panigurado gagaling agad si kuya kapag bibisita ka doon, pwede ba?" tumingin ako sa kanya pero ngayon pilit na ang ngiti ko -2%. Everything in this place reminds me where I should belong and that's outside "Feel at home ka lang bestfriend ha tutal sa inyo naman to hahaha"

"Anak tapos na ba kayo?" lumapit agad ako kay ace na kasama si nanay.

"Salamat po" nagmano muna kami ni ace para magpaalam na.

"We have to go"

"Naku hijo! Kumain muna kayo mga anak" iiling na sana ako nang sumingit si bea.

"Ma, kami na maghahanda ng pagkain"

"Salamat" lumapit si bea sa akin. Nagtaka pa ako nang tumingin siya kay ace.

"Pwede bang puntahan ni bestfriend si kuya? Kahit sandali lang?" pumikit ako saglit at tinitigan si ace.

"I-it depends on her" tumango na lang ako kaya hinila na siya ng mga bata papunta sa kusina.

Tinapik naman ni nanay ang balikat ko at naiwan ng magisa dito. Tahimik lang akong umaakyat sa itaas. Why do I feel like this, whenever I walk and pass this house?

Nakapasok na ako sa kwarto kaya nakita ko na siyang mahimbing na natutulog habang may nakatusok sa kamay niya. May benda ang ulo at may pasa sa pisngi. Lumapit ako para ayusin muna ang kumot niya.

"Hmmm" nilibot ko na ang paningin. Ngayon ko lang ulit to lilibutin. Tinignan ko ang photo album namin ni bea hahaha cover pa lang mukha na naming dalawa. I miss this.

My camera. I missed this. Like nothing happened. Napatigil ako nang makita ang polaroid picture namin ni linc. Nakatwo piece pa ako. First picture.

"Do you miss it?" gulat akong humarap sa kanya.

"Nagising ata kita pasensya na" mabilis akong naglakad palabas. Tinawag pa niya ako pero hindi ko na siya pinansin.