Chapter 25

14 2 0
                                    

AMIRA'S POV

I feel alarmed when he slowly moved closer.

"Stay away!" tinulak ko siya nang hindi iniisip ang lagay niya. Lumuhod na naman siya habang umiiyak.

"Amare!"

"By the way, I just want to remind you that if you receive another from my number or anything, just shrug on it and don't mind because I will never wish and I will never contact or talk to you nor to see you" niyakap niya ako sa paa at doon umiyak nang umiyak.

"Amare!"

"And don't call me amare" tumawa ako ng konti at sinubukang alisin ang mga braso niya "Ace will just misunderstand my name"

"Amare!" naglakad na ako palayo. Bago pa ako makapunta sa hagdan ay narinig kong umingay sa kwarto ng pinagiwanan ko sa kanya. Hindi ko na yun pinansin at pinuntahan na sila sa sala. They are talking with the doctor.

Tahimik lang akong tumabi kay ace kaya nilagay niya agad sa likod ko ang kamay niya. Tumingin ako kay bestfriend at nagtama ang tingin namin. Nahihiya akong umiwas.

"Maraming salamat doc" hinatid na ni nanay si doc palabas kaya tumayo na din kami ni ace.

"Bestfriend sa tingin ko ikaw makakatulong kay k-kuya. P-pwede mo ba siyang tulungan? Sinasaktan niya sarili niya eh" nagkatinginan kami ni ace. Maramdaman ko ang mahigpit na paghawak niya sa likod ko.

"Amare!" napatingin ako sa itaas dahil sa papalapit na boses niya.

Mabilis kong kinuha ang bag kaya sumunod na kami ni ace kay nanay. Nakita ko pa siyang pababa ng hagdan bago kami makalabas.

"Nay mauna na kami" pinaandar agad ni ace ang sasakyan dahil nakalabas na din si linc.

"Amare!"

***

Nakaupo lang ako dito sa higaan habang hinihintay na dumating si ace. Hinihintay ko siya dahil nangako siyang lalabas kaming dalawa. Maybe a date.

*kriiing~* napatigil ako ng tumunog ang telepono. Nakailang ring pa yun kaya sinagot ko na.

"Hello?"

"Hello? Si ate ba to??" kumunot ang noo ko at umayos ng upo.

"Nathalie?"

"Ate mygod!"

"Why? How did you know this number?"

"Ahmm kuya duncan told me" ahh kaya pala nagtanong-_-

"Why? What is your problem? Hindi na kita nakikita. WE MUST TALK NAT! YOU MUST EXPLAIN!"

"A-ate can you find my phone??"

"Huh why? Where are you? I haven't seen you yet since I visited ate"

"I'm sorry ate basta nagbakasyon lang ako ngayon"

"Did you heard about the news?"

"Oo ate kaya magpakatatag ka, naniniwala parin akong mabait si papá" bumuntong hininga ako at sumandal sa headboard ng kama.

"Ano ba hahanapin ko?"

"Ate please do me a favor"

"Let me try"

"First don't tell them I called you okay? Ate please nagaway kase kami ni kuya kaya ayaw ko ipaalam kung nasaan ako second" rereact na sana ako pero may ikalawa pa siya. Favor lang yun na walang S "I really forgot my phone and I placed it under my bed kahit kunin mo nalang pag nakita mo na ayoko lang talagang makuha ni kuya yun huwaaa"

"What?!"

"Eh kase ate pinapakialaman ni kuya! Iniiscan ang phone ko!"

"Ahh okay then, saang bed yan?"

"Nasa bahay natin ate"

"I-it's not ours anymore. His family took it and I can't just e-enter that house" narinig kong parang huminga siya ng malalim sa kabilang linya.

"Huh? Talaga ate?? Naku paano na yan?? Waa I really need that phone nandun kontak ko eh. Bw*sit kase si kuya nangingialam kung may boyfriend na ba daw ako!" pumasok na si ace kaya ngumiti na siya.

"I'll try" binaba ko na yun at lumapit na sa kanya.

"I'll try what?" takang tanong niya. Ngumiti lang ako at niyakap siya ng mahigpit "Who was that?"

"Naah someone. Trust me hmm what took you so long? I've waited here for almost 3 hours" ininterwine na niya ang mga kamay namin tsaka naglakad sa pa labas.

"Let's go then haha" pareho kaming may suot na mask at nakajacket para hindi na naman maulit yung nangyari. Unang pupuntahan namin ay ang hospital, we both agreed that I should take my check up especially because of what happened these days. It's aching sometimes but still can manage it, dinadamdam ko lang ata ang mga nangyayari nitong mga nakaraan.

***

"----I think you should more careful about your emotions like don't feel too much sensation, huwag ka masyadong magdamdam hija siguro ay palagi kang may pinoproblema kaya nagkakasakit ka"

"Opo doc"

"And I bet you have your medicines?"

"Nagmimaintenance po ako doc"

"Okay, good and often visit my office for regular check up, my door is always open for you" ngumiti ako sa kanya kaya tumayo na kami ni ace at nakipag shake hands muna kay doc bago lumabas. Pagkasara ko ng pinto ay nagkatinginan kami.

"You're fine---"

"Wow! Dada! Tata!" napatingin kami sa batang huminto sa gilid namin at nagtaas baba pa na parang nagpapabuhat. Hindi naman nagdalawang isip si ace at binuhat yung bata.

"Bestfriend!" lumingon ako kay bea na hinihingal pa.

"Bea" tawag ko din.

"Ay sorry ace haha" kinuha niya si emily kaya umakbay na lang sa akin si ace.

"What took you here?"

"Ahh dental check up ni emily, kayo? Nagpacheck up ka ba para sa baby ninyo? Ano kamusta na? Wow sobrang excited kami ni emily hehehe" tumingin siya sa akin kaya ngumiti lang ako.

"Ahh yeah" she doesn't know? I already told ace but he doesn't told anyone? Nagshrug nalang ako at pinagmasdan siyang maigi.

She's slowly changing. Hindi na siya masyadong dugyot tulad ng dati, siguro kase nga may anak na siya. Yung pamamaraan ng panunuot niya nagbago din. She became more blooming. Is it because their status is changing now?

Me? Am I also going to change soon? Our status is changing so everybody will be change. I envy her. Noon ko pa pinangarap na namuhay kami ng simple pero huli na kase wala na sila. Our fate is changing.

"We should go now" paalam ko. Kumaway na lang si ace sa kanilang dalawa at sumunod na sa akin. I don't want to change my mood in our date today.

You're my special (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon