Chapter 11

15 2 0
                                    

AMIRA'S POV

Napatingin ako kay ace na bagsak balikat na tumabi ng higa sa akin. Nandito kami sa apartment niya. Sa bahay na sana nila kami kaso ayaw ko ng guluhin ang mga magulang niya.

"He opened the case of zaira. They are investigating again. Anyone who were involved, panigurado isasama ka niya" tumingin lang ako sa labas ng bintana.

"Magsama silang mga masasama, wala akong pakialam sa kanila. I won't let them put me down" pumikit na lang ako para hindi na NAMAN maiyak.

"We will leave tomorrow"

"Please ngayon na"

"We still can't. He's hunting us"

"Bwesit siya, mamatay na siya"

*toktok* palagi na lang bang may sisingit sa amin?!!!

"This is the police we order you to open this door!" sabay kaming tumayo ni ace tsaka hawak kamay na naglakad papunta sa pinto.

"How can we help you sir?" tinatago niya ako sa likod kaya kahit paano napapanatag ang loob ko.

"Iniimbitahan namin si miss amira sa police station para sa mga katanungan" napakagat na ako sa mga daliri dahil sa kaba.

"Do you have any--"

"May warrant of arrest kami kaya pwede namin kayong pwersahang dalhin doon"

"We will go" mabilis na sagot ni ace. Nagsuot lang ako ng coat. Kumuha pa siya ng maliit na kumot para ipatong sa likod ko, nilalagnat ako.

"Sumunod po kayo sa amin sir" tahimik lang akong umiiyak habang inaalalayan niya.

"You will be better soon" yan din yung sinabi niya sa akin noon pero anong nangyari? Mas pinalala lang niya ang buhay ko. Akala ko maayos na ako dahil masaya na ako sa new york pero hindi pa pala, nasira ulit DITO.

***

"Wag niyo naman siyang pwersahin!!" sigaw ni ace. Nakapikit lang akong nakayakap kay ace habang nakaupo kami sa harap ng mga pulis.

Hinihintay namin ang pagdating niya dahil hindi daw matatapos ang pagtatanong hanggat hindi niya sinasabi. Inayos ni ace ang kumot sa harap namin para hindi pumasok ang lamig.

"MISS SABIHIN NI--"

*blag*

"Where is she?!" unti unti akong napadilat nang marinig ang boses niya.

Nagtama ang tingin namin kaya umiwas ako at tumingin lang sa harap--umiwas na naman ako nang umupo siya doon. Sa sahig na talaga ako tumingin!

"Uulitin ko! Sino ang nakita mo nung namatay ang kapatid mong si ethan??!" hindi ako umiiyak dahil si ate zaira ang nakita ko. Umiyak ako dahil miss na miss ko sina kuya! Umiiyak ako dahil sobrang sakit na habang inaalala sila!! NASASAKTAN AKO DAHIL WALA SILA!! WALA AKONG KARAMAY MALIBAN KAY ACE!!

"Sir! How can she answer your question if you're scaring her!!" hinigpitan ko pa ang pagyakap sa kanya para hindi siya makatayo. I know he's already mad. Pinipilit ko lang na hindi siya makatayo para hindi niya sugurin.

"S-si ate zaira nga nakita ko!"

"MISS MAS MAAGA TAYONG MATATAPOS DITO KUNG SASABIHIN NIYO ANG TOTOO! SINO AT ANONG NAKITA MO?!!"

"Wala nga akong ibang masasabi dahil siya talaga ang nakita ko! Ano bang gusto niyong gawin ko?!"

"MISS MAS MABUTI KUNG AALALAHIN NIYO LAHAT!!!"

"Wala na talaga akong maalala! Ano bang gusto niyo?! Biyakin ang utak ko?! I-inaalala ko na ulit lahat kaya wala na akong ibang naalala kundi siya lang at si k-kuya nung g-gabing yun!!!!"

You're my special (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon