Say I Love You Too

Chapter 2

Chapter 2

Close.

"Rae!" patiling sigaw ni Camille habang papalapit sa akin na agad naman akong napatingin at napatigil sa pagbabasa ng libro.

Hindi ko alam kung saan sya nanggaling dahil pagkakain namin sa canteen ay nagsabi syang may pupuntahan muna sya at hinintay ko nalang sya kung saan kami tumatambay pagkatapos kumain.

"OMG, Rae! As in oh my God!" hyper na hyper nyang sabi na hindi macontain sa sarili nya ang kilig na nararamdaman sa buong sistema nya.

Kumunot ang noo ko. "Ano nanaman 'yon?"

"Kasi.." kinagat nya ang kanyang lower lip.

I narrowed my eyebrows. "Kasi?" ulit ko. "Kasi what?"

Ngumiti sya ng malapad. "Kasi hiningi ni Henry ang number ko!" mabilis nyang sabi saka huminga ng malalim at tumili.

"Then?"

Napatigil sya sa pagtili at tumingin sa akin with a poker face. "Then?" ulit nya. "It's like, my dreams are finally coming true tapos yan lang ang reaction mo?"

"What should I do?" I asked. "Scream with you?"

"Rae!" untag nito. "Parang hindi naman kita bestfriend sa reaction mo. Aren't you happy for me?"   

I sighed at itinabi ang librong hawak ko. "Of course, I am." I slightly smiled. "But..you wont stop me from being worried."

"Worried?" kumunot muli ang noo nya. "Worried about what? It's not like he's gonna eat me or something."

"I'm just afraid that you might hurt yourself." I stated.

"Hurt my self from what?"

"Dont play dumb, Cam. Alam kong alam mo ang tinutukoy ko." I said. "Even if you wont tell me, I know that you're assuming level is in an achievement level. Your hopes are getting higher cause he asked for your number. At ayokong masaktan ka sa kaka-assume na yan." I explained.

"C'mon, Rae!" untag nito. "Just support me. I know what I'm doing. I can control my self naman." pagdadahilan nito.

Nagkibit-balikat ako. "Yours to blame." sabi ko nalang.

Nagbalik sa pagbabasa ng libro habang padabog syang umupo sa tabi ko para magreview na rin sa next subject quiz namin.

"Rae, we'll start in 10." ani ng captain ball namin sa volleyball girls.

I nodded and smile. "Okay, capt. Wait a minute." sabi ko dahil hindi pa ako tapos mag-ayos sa sarili ko. Hindi pa ako nagsusuot ng sapatos at nag-iipit ng buhok dahil galing pa ako sa Students' Council's office. Secretary rin kasi ako ng highschool SCC.

"Sure, take your time." aniya at dumiretso na sa ibang mga senior players.

Yumuko ako at pinatong ang paa ko sa bleachers para makapagsuot ng medyas at sapatos.

"Busy'ng-busy ngayon ah."

Napalingon ako sa nagsalita habang nagtatali ako ng sintas.

Si Henry.

"Ah, yeah." sabi ko nalang at ang isang paa ko naman ang inasikaso ko. I nees to be faster. Wala akong time makipaglandian sa kanya.

"May bagong activities daw?" he asked.

"Malalaman nyo rin." simple kong sabi at saka kinuha ang suklay ko para mag-ipit na ng buhok.

"Bawal bang sneak peek--"

Nilingon ko sya with a very tantalized look. "Look, I dont have anytime to have a chitchat with you." diretso kong sabi dito. "Like what you've said earlier, busy ako. And yes, I'm really am." tinago ko ang suklay sa bulsa ng bag ko at muling lumingon sa kanya. "Kung may balak kang paglaruan ang bestfriend ko, wag mo ng ituloy." I stated. "You wouldn't like it." pagbabanta ko at nagdire-diretso ng maglakad patungo sa mga ka-teammates ko.