Chapter 38

132K 3.5K 434
                                    


Chapter 38
Main Reason.

"Why is that fucking boy doing here?!" mariing sigaw ni daddy nang makitang kasama kong pumasok ng bahay si Joshua.

Akmang susugurin ito ni daddy nang agad akong pumagitna sa kanilang dalawa ngunit huli na ako't lumapat na ang kamao ni daddy kay Josh.

"Daddy!"

"Sean!"

Halos magkasabay na sigaw namin na parehas nagulat sa bilis nang mga nangyari.

Napaupo si Josh at agad akong dumalo sa kanya upang tulungang tumayo habang pinupunasan nya ang pumutok na labi nya sa lakas ng pagkakasuntok ni daddy.

"Manang, paakyat po si Vini sa kwarto." rinig kong sabi ni mommy.

Pirmi lang akong nakatingin kay Josh at tinulungan syang punasan ang dugo gamit ang aking panyo.

"Are you okay?" marahan at nag-aalalang tanong ko sa kanya.

Binaba nya ang kamay na nagpupunas sa kanyang labi saka umiling at ngumiti.

"I'm fine." marahang sabi nito sa akin.

Tinignan ko lang sya at alam kong nasaktan sya sa suntok ni daddy. I cant help but to felt guilty. It's my fault kung bakit sya nasuntok ni daddy. Dapat ay inexplain ko muna kay daddy that I only misunderstood things and that we're already okay. Pero anong ginawa ko? Hiyaan ko syang sumama sa akin ngayon kaya sya nasuntok ni daddy.

I'm sorry, baby. It's all my fault. Blame it to me.

"Sean, are you out of your mind?" rinig kong sigaw ni mommy na sa palagay ko'y nakalapit na kay daddy.

Rinig na rinig ko ang mabilis na paghinga ni daddy at hindi ko alam kung sino ba ang dapat kong harapin. Kung si Josh ba upang matulungan sya sa kanyang sugat o si daddy ba upang punahin ang ginawa nyang mali.

"That guy over there is an ass fucking hole." mariing sabi ni daddy.

Nabaling ang tingin ni Josh kay daddy na dahilan din kung bakit ako napalingon at nakitang dinuduro-duro ni daddy si Josh.

"That guy you're talking about is the man that our daughter love."

No words can explain how thankful I am for having a mom like the one I have right now. It's not that I am not thankful for what daddy is but I cant help but to make comparison.

Dad spoils me with material things while my mom spoils me with everything I want. She agrees with every decision I make unlike daddy who's going to investigate even tiny little details just to make sure that my decision's right but in the end, we still have different perception.

I dont know if it is because mom's also a girl that's why she understand me well more than dad can do.

"He hurt our daughter's feelings!" pasigaw ng sabi ni daddy na nanggagalaiti.

"That's part of love. What's love without getting hurt?" ani mommy.

Halos ma-frustrate na si mommy sa tono palang ng kanyang boses because of dad's primitive way of thinking. He has his own basis with the way he makes decisions and the way he thinks.

"Pumasok sya isang relasyon dahil handa na syang magmahal, masaktan at magpatawad." dagdag ni mommy.

"No, she's not yet ready." mariing sabi ni daddy. "She's too young. She's only sixteen. My daughter's not ready for that kind of intimate relationship."

"But they love each other, why cant you just accept that?" pasigaw na sabi ni mommy. "How many times do I have to tell you na alam na nya ang ginagawa nya? And Sean, she's our daughter. Not only your daughter." naiinis na, na sabi ni mommy.

Say I Love You TooTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon