kolorowe pasma
zwiewa smutny wiatr,
dla ciebie, dziewczyno,
podbiłbym ten świat.
lecz nasz kwiat miłości
nieco nam już zbladł,
nie będę ukrywał:
ciut mi tego żal.
piątek, matematyka, 18.05.2018, lubin
CZYTASZ
Myśli rozrzucone
Poetryjeżeli czegoś nie lubię, to dusić swoich tęsknot na dnie serca. kiedyś i tak się uwalniają, ale gdy stopniowo wypłakuję żal z duszy, boli mniej niż gdy wszystkie wylecą z niezałatanej w sercu dziury, robiąc problemów więcej niż sto mamuntów, biegnąc...
