chciałam pożegnać się z tobą
to bardzo oficjalne, nie zaprzeczę,
ale musisz wiedzieć, co się dzieje
i dlaczego nie powinno cię tu być.
dni stały się pochmurne,
niebo straciło słońce,
całkiem jak ja
tego pamiętnego dnia
wiedziałam, że nie mam szans
rozerwałeś mi serce na części
wytatuowałeś się w pamięci
a ja nie lubię usuwać dobrych wspomnień
bo takim byłeś, muszę przyznać,
powodując uśmiech i na góry wnosząc
dałeś mi radość drugą,
wypędziłeś z cierpień ogrodu
i uciekłeś, gdy przejrzałeś
ale cię nie winię
no, może odrobinkę
bo to rozumiem
też tak robię, przyznaję,
więc otworzyłeś mi oczy.
teraz nie wierzę przemocy
tylko patrzę w dusze
wybaczyłam ci już dawno
ale nie chcę do tego wracać,
to za bardzo pali serce delikatne
białe, może już szare, wyprane
wybór był twój, zrozumiałam
i chyba też wybrałam
niech to się skończy
stańmy z prawdą twarzą w twarz
nadszedł czas
powiedzieć "żegnaj"
i nie wrócić
nawet się nie odwrócić
miłość nie jest dla mnie,
ty raczej też
pozostawię to tobie
finalny spór
ja to już wiem, prawdę mówię.
odchodzę od złych wspomnień
zostają te żywe, zamknięte
klucz wyrzucę, gdzie go nie znajdę
bez ciebie będzie mi łatwiej
sama przejdę tę drogę
więc się żegnam teraz,
bo wcześniej odeszliśmy bez słowa
liczę na happy ending
nawet jeżeli bez ciebie
to dla ciebie przecież
bo to nie twoja wina
nie mogę rozkazać ci kochać
serce się kiedyś zrośnie,
nawet jeżeli zostanie blizna
z czasem zniknie
żegnaj, ukochany
zniknij w snach
utop się w morzu łez
odejdź, bym nie musiała o tobie myśleć.
zobacz, że odchodzę
nie myśl o mnie,
ja też tego tobie nie zrobię
by spojrzeć w lustro
obiecaj, że nie wrócisz
gdy się już pożegnam
czyli od teraz
mówię: żegnaj
i odchodzę.
to koniec.
w busie do domu,
poniedziałek,
20.07.2020
CZYTASZ
Myśli rozrzucone
Poetryjeżeli czegoś nie lubię, to dusić swoich tęsknot na dnie serca. kiedyś i tak się uwalniają, ale gdy stopniowo wypłakuję żal z duszy, boli mniej niż gdy wszystkie wylecą z niezałatanej w sercu dziury, robiąc problemów więcej niż sto mamuntów, biegnąc...
