🌻Κεφάλαιο 10🌻

146 15 16
                                    

Έχουν περάσει τρεις μέρες από το βράδυ που πήγαμε στου Μήτσου. Η Ρία κατσάδιασε γερά τον Νίκο. Ο οποίος ζήτησε ένοχος χίλια συγγνώμη. Αλλά δεν γλίτωσε από τα νύχια της Ρίας. Τον ανάγκασε να μας πάει για ψώνια!!!. "Αυτή είναι η τιμωρία σου" του είπε με υφάκι νικήτριας και σήκωσε το χέρι της νεύοντας μου " Κολλα πέντε". Απλά την θαυμάζω!

Αυτές τις τρεις μέρες ο Άλεξ με κάρφωνει ακόμη με αυτό το παράξενο βλέμμα. Καθόμαι στο παγκάκι με τους κολλητούς μου, στο διάλειμμα, νιώθοντας συνεχώς μια ανατρίχιλα να με διαπερνά αφού τα μάτια του είναι προσκολλημένα επάνω μου όλη την ώρα.

- Χρύσα έχει γίνει κάτι με σένα και τον Άλεξ; Σε κοιτάει κάπως από χθες, ρωτάει ανήσυχη η Ρία, όταν ο Νίκος φεύγει για λίγο από κοντά μας.
- Δεν ξέρω. Τι να σου πω; Με κοιτάει έτσι από τότε που πήγαμε να φάμε σουβλάκια και κάτσαμε με την ομάδα του Νίκου.
- Έτσι στα καλά καθούμενα;
- Ναι.

Σωπαίνει και έπειτα από λίγα λεπτά περισυλλογής με κοιτά κατάματα.

- Χρύσα λες να ζήλεψε;; Και τα μάτια της έχουν μετατραπεί σε μπαλάκια του πινγκ πονγκ.
- Να ζηλέψει τι ρε Ρία;! Εμένα;! Και για ποιο πράγμα;!
- Μήπως ζήλεψε που όλη την ώρα αγκάλιαζες τον Νίκο;
- Τι λες μωρέ Ρία! Ο Νίκος είναι κολλητός μου, λέω ενώ κρατιέται να μην τη φασκελώσω.
- Και που ξέρει ο Άλεξ ότι με τον Νίκο είστε κολλητοί; Είμαι σίγουρη για αυτό κάνει έτσι. Ζήλεψε Χρύσα!
- Ρία δεν του είμαι τίποτα για να ζηλέψει! Δεν υπάρχει περίπτωση να με κοιτάει έτσι επειδή ζήλεψε. Είναι ολοφάνερο ότι με τον Νίκο είμαστε κολλητοί. Του συμπεριφέρομαι όπως θα συμπεριφερόμουν στον μεγάλο μου αδελφό, είπα τσαντισμένη γιατί οι θεωρίες της είναι ότι να 'ναι, μου βάζει ιδέες χωρίς λόγο και μετά γίνεται η απότομη προσγείωση και άντε να συνέλθω.
- Πρώτον δεν έχεις μεγάλο αδελφό και δεύτερον εγώ που έχω μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν του συμπεριφέρομαι έτσι! Το ξέρω ότι τον αγαπάς πολύ και για αυτό του φέρεσαι έτσι, αλλά αυτό το ξέρω μόνο εγώ που κάνω κολλητιλίκι μαζί σας. Δεν ξέρεις πως φαίνεται σε κάποιον τρίτο ,που δεν σας ξέρει καλά, η σχέση που έχετε μεταξύ σας, είπε και αντιλαμβάνομαι πόσο δίκιο έχει.

Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Τον Νίκο τον βλέπω σαν τον αδελφό που ποτέ δεν είχα και ποτέ δεν θα αποκτήσω. Το να είσαι μοναχοπαίδι ,εκτός από το γεγονός ότι όλη η προσοχή είναι στραμμένη πάνω σου ,έχει και τις άσχημες πτυχές του. Δεν είχα ποτέ κάποιον να μοιραστώ τα παιχνίδια μου, δεν είχα ποτέ κάποιον να τσακωθώ για το ποιόν αγαπάει περισσότερο η μαμά ή ο μπαμπάς, δεν είχα ποτέ κάποιον να πλακωθώ στο ξύλο για ένα άψυχο τηλεχειριστήριο τηλεόρασης. Μικρά ανούσια πράγματα, που εγώ όμως δεν γνώρισα ποτέ και δεν θα έχω ποτέ την ευκαιρία να τα ζήσω.

Μάθε Με Να Αγαπώ [ᴛ.ᴍ.ʟ] ✔️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora