Μάθε Με Να Αγαπώ [ᴛ.ᴍ.ʟ] ✔️

🌻Κεφάλαιο 42🌻

(λίγες εβδομάδες αργότερα)

(Χρύσα)

- Γκάζωτο! Θα χάσουμε το πλοίο!,φωνάζει ο Άλεξ και χτυπάει το ταμπλό του αυτοκινήτου.

- Αν πατήσω κι άλλο γκάζι δεν θα φτάσουμε λιμάνι, στον Άγιο Πέτρο θα φτάσουμε!, αντεπιτίθεται ο οδηγός μας.

- Πες μου λίγο για πιο λόγο συμφώνησα να έρθουμε μαζί σου, δεν σου φόρτωσα τις βαλίτσες μου και δεν πήρα την Χρύσα να πάμε με το μηχανάκι όπως έκανε ο Παναγιώτης με τη Ρία;;;;;,μονολογεί το έξυπνο μου αγόρι.

- Σκάστε, κοιμάται η Αγγελική!, ψυθιροφωνάζει ο Νίκος, που κάθεται στριμωγμένος στα πίσω καθίσματα μαζί με εμένα, την Αγγελική, που έχει αποκοιμηθεί, και την Μαρία.

Ναι, δεν ξέρω αν θυμάστε την Μαρία... Είναι μια από τις φίλες της Αγγελικής. Βρήκαμε προσφορά σε ένα ξενοδοχείο στην Ζάκυνθο και είπαμε να πάμε όλοι μαζί παρέα. Ο Γιάννης δεν ήθελε να έρθει μαζί με τα ζευγαράκια και η Αγγελική του έταξε να ψήσει την Μαρία να έρθει μαζί μας.

Ο Γιάννης με το που το άκουσε...

- Παιδιά εγώ θα σας πάω με το αυτοκίνητο του πατέρα μου.... Δική μου η βενζίνη.....Δεν δέχομαι κουβέντα..... Αγγελική μου να σε φιλήσω!.... Νταξ πλάκα κάνω Νίκο ηρέμησε..... Η Μαρία τελικά θα έρθει;;;...... Της είπατε καμία κουβέντα για μένα..... Ωραία ωραίααα ....

Και κάπως έτσι μας έφαγε τα αυτιά και μας έχει ζαλίσει τον έρωτα για την Μαρία, η οποία παρεπιπτόντως (από μια σύντομη γυναικεία κουβεντούλα) φαίνεται να της αρέσει ο Γιαννάκης μας!

Άντε να τα φτιάξουν και αυτοί να γίνουμε παρέα τεσσάρων ζευγαριών!

- Κάνε πιο 'κει τον κώλο σου ρε Χρύσα!,άρχισε να γκρινιάζει ο Νίκος.

- Μην ξαναπιάσεις τον κώλο μου στο στόμα σου χοντρέ!,του έριξα μια αγκωνιά.

- Ακριβώς. Μόνο εγώ μπορώ να τον πιάνω....στο στόμα μου....,μου έκλεισε μάτι ο Άλεξ και άκουσα τον Γιάννη να χαχανίζει.

- Ώπα! Αυτό ήταν υπονοούμενο ότι το νερό έχει μπει στο αυλάκι; Ότι το αλεύρι έχει πάει στο μύλο; Ότι το παστίτσιο έχει μπει στο φούρνο;,ρωτούσε με έκπληκτα μάτια και ένα στραβό χαμόγελο ο Νίκος.

- Γίνεσαι γελοίος!, σούφρωσα τη μύτη μου και του γύρισα την πλάτη, δηλαδή όσο ήταν εφικτό έτσι όπως ήμασταν κολλημένοι σαν σαρδέλες.

Η Αγγελική πετάχτηκε μεμιάς και άρχισε να βαράει παλαμάκια.

- Και εγώ κουμπάρα!!! Βασικά όχι, αν το έχεις τάξει στην Ρία, μπορώ να βάπτιση το πρώτο παιδί! Ουάου!, παραληρούσε.