Μάθε Με Να Αγαπώ [ᴛ.ᴍ.ʟ] ✔️

🌻Κεφάλαιο 20🌻

ΠΛΕΥΡΑ ΑΛΕΞ

Χορεύω κάτω από το λιγοστό φως του χώρου με μια βδέλλα. Σόρυ με την Σόνια. Έχει κολλήσει πάνω μου και χορεύει σαν λυσσάρα. Μου σπάει τόσο πολύ τα νεύρα αυτή η κοπέλα. Αλλά αυτή τη στιγμή μου τα σπάει περισσότερο η Χρύσα. Κουνιώταν τόσο πολύ που μου ήταν αδύνατο να μην την προσέξω. Λίκνιζε το κορμί της στο ρυθμό της μουσικής τόσο όμορφα!

Μάτια αρπακτικών πουλιών έπεφταν ασταμάτητα πάνω της και ζήλεψα τόσο πολύ!Την έτρωγαν με τα μάτια τους και ήθελα να τους σπάσω τα μούτρα!Να τους κάνω να φτύσουν αίμα που κοίταξαν τη μικρή μου!

Συνέχισα να την παρατηρώ από μακριά. Κάθισε στη μπάρα και έπινε σφηνάκια. Κάποια στιγμή χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο. Έφυγα δίπλα από τη σουπιά, σόρυ την Σόνια εννοώ, και προσπάθησα να την εντοπίσω.

Ένας μαλάκας είχε κάτσει δίπλα της και γελούσαν. Η μικρή μου κρατούσε ένα ποτήρι με ποτό και γελούσε μαζί του. Τι της έλεγε; Τι έλεγε στη μικρή μου και την έκανε να γελά;

Ο μαλάκας έπιασε το χέρι της και την τράβηξε έξω. Που την πάει ρε ο μαλάκας;;!!!

Τρέχω προς της έξοδο και φωνάζω το όνομα της. Που στο διάολο είναι;;!!!

- Φύγε! Άσε με! Δεν σε θέλω! Διάσπαρτες λέξεις φτάνουν στα αυτιά μου από το πάρκινγκ του μαγαζιού και φρικάρω.

Τρέχω σαν μανιακός! Τι της κάνει ο μαλάκας γαμώ;;!!!

Σε ένα τοίχο πίσω από μια μερσεντές ο παπάρας έχει στριμώξει την μικρή μου και προσπαθεί να την ακουμπήσει. Φτάνω τρέχοντας στο μέρος τους και του ρίχνω μια μπουνιά με όλη μου τη δύναμη.

- Τι της κάνεις ρε καριόλη;!!!
- Ποιόν είπες καριόλη ρε παπάρα;!!

Τον χτυπώ ανελέητα και η μύτη του ματώνει. Η μικρή μου κλαίει. Κλαίει! Τη γάμησες φίλε! Τον κλωτσάω στα πλευρά και αυτός αγκομαχά.

-Εδώ θα σε σκοτώσω ρε καριόλη!! Εδώ!! Ουρλιάζω πάνω στην ένταση.

Μια τελευταία κλωτσιά στο στομάχι και τον αφήνω να κείτεται στο έδαφος βογκώντας από τον πόνο.

-Και τώρα άντε μου στο διάολο μαλάκα! Του φωνάζω και πλησιάζω τη Χρύσα.

Τρέμει και κλαίει. Έχει καθίσει σε ένα πεζούλι και κλαίει.

- Σώπα πάει πέρασε. Είμαι εγώ εδώ, λέω αγκαλιάζοντας τη και την φιλώ απαλά στο κεφάλι.
- Άλεξ... λέει κλαίγοντας και χώνεται περισσότερο μέσα στην αγκαλιά μου.
- Ο Νίκος και η Ρία που είναι;
- Δεν ξέρω.
- Έλα να σε πάω σπίτι.