Historia pewnej Łowczyni

45. "czuje wstyd przed samym sobą"

Clary

Kiedy Jia wyszła od razu poszłam położyć się. Może wydawało się to podejrzane dla wszystkich, ale nic innego nie przyszło mi do głowy. Musiałam się jakoś wyciszyć i przemyśleć wszystko. Ledwo przyzwyczaiłam się do tego, że razem z mamą i Luke'iem nie będziemy się musieli już ukrywać, że mam chłopaka, który obecnie wymienił się ze mną sygnetami, że Nocni Łowcy zaczynają mi ufać i nie oceniać tylko jako córka Valentine'a, której zadaniem jest szpiegowanie, że Podziemni mimo moich korzeni, które trzymałam przed nimi w tajemnicy dalej mnie akceptują, uważają za część rodziny, bliską im osobę, a tu idą kolejne wielkie zmiany.

Nowa Inkwizytorka, nowe porządki.

Jia postanowiła zniszczyć cały dotychczasowy porządek, a przynajmniej zmienić go na taki, który dla niektórych Nefilim byłby kiedyś nie do przyjęcia, ale czy tylko kiedyś ? Gdyby mój ojciec wiedział, że jego występki spowodują, że coraz więcej Łowców będzie zgodne w kwestii zbliżenia kontaktów z Podziemnymi nie wiem, jak by zareagował.

Prawdopodobnie spróbowałby tego, co teraz - zabicia wszystkich, którzy są tego zdania bez względu na to, ilu by w takim wypadku pozostało przy życiu, po czym przy pomocy Kielicha stworzenie nowych Nefilim, nie licząc się z tym, że wielu Przyziemnych nie przeżyje takiego zabiegu.

Wtuliłam twarz w poduszkę, kiedy usłyszałam, jak kilka osób wchodzi na górę. Błagam, oby tylko nie chciano znów ze mną rozmawiać o tym, aby przekonać Luke'a, Magnusa i Raphaela do przyjęcia stanowiska Przedstawicieli Podziemia w Radzie. Nie chcę brać udział w tym wszystkim, ani słyszeć o tym, jakim wpływowym Łowcą mogę się stać, mając za chłopaka Herondale'a, który bardzo dobrze zna się z Jią i mając - prawdopodobnie - trzech Przedstawicieli po swojej stronie, gdyż Jia uważa, że ta trójka jest najbardziej obiektywna z Podziemnych oraz najbardziej nadaje się do tej roli zważywszy, że Luke był Nefilim, Magnus wiele razy nam pomagał, a Raphael ma posłuch wśród wampirów no i nie jest tak łasy na krew Przyziemnych.

Ja z góry powiedziałam, że nie mam zamiaru żadnego z nich do tego przekonywać. Nie chcę by myśleli, że muszą to zrobić dla mnie, czy żeby zapewnić mi pewną dozę bezpieczeństwa przed prawem Łowców, tak jak przez ostatnie 16 lat. A w dodatku oni i tak zrobili dla mnie zbyt dużo, żebym jeszcze teraz tego od nich wymagała.

Osoby na korytarzu skierowały się wgłąb korytarza. Rozpoznałam już chód Izzy i Simona, jednak jeszcze kogoś mi brakowało. Słyszałam więcej osób. Odpowiedź przyszła, kiedy ktoś otworzył drzwi. Przekręciłam się, aby zobaczyć kto przyszedł.

Jace uśmiechnął się do mnie blado.

- Hej skarbie. Jesteś senna, że tak szybko się zmyłaś ?

- Nie czułam się zbyt komfortowo przy Jii i jej mężu...

- I jej córce i dziewczynie jej córki ?

- Może jestem przekonana do Nefilim, ale bez przesady... Wszyscy niby wszystko o mnie wiedzą, a ja nic nie wiem o nich. To przerażające.

- Spokojnie skarbie. Jesteś po prostu rozpoznawalna. Zupełnie jak przez Podziemnych.

- Ja znam dużo Podziemnych i to dlatego mnie znają, a nie dlatego, że każdy zna mojego ojca-wariata... Albo zna mojego chłopaka. Albo kojarzy moją mamę i Luke'a z ich młodości... Albo po prostu wie jakie zamieszanie robię...

- Sama robisz wokół siebie takie zamieszanie, więc trochę winy leży po twojej stronie aniołku... A w dodatku prawnie to ja już bardziej mam funkcję narzeczonego - mruknął i usiadł na łóżku. - Wymiana sygnetami to... To bardzo ważny krok do małżeństwa w naszej kulturze Clary...