DNA twisted

[24] mag ik mee?

'Darren!' Kwam er uit Fawna's mond, het klonk echt geschokt. 'Wat doe jij hier!?' Was het volgde wat ze er aan toe voegde. 'Ik kan het zelfde aan jou vragen!' Hij staarde haar ongeneert aan 'en wat is er met je ogen gebeurt?' Voegde hij er aan toe. Zijn blik verschoof naar mij en weer terug naar Fawna 'en wie is zij? Waarom heeft ze jou ogen? Wat is dit?'

Fawna keek me geschrokken aan, haar mond stond net iets open, ik keek haar alleen nieuwsgierig aan. Het was duidelijk dat ze elkaar kende. 'Waar was je al die tijd? En wie is zij?' Vroeg hij dat laatste opnieuw. Fawna draaide zich haast gekweld naar hem toe. 'Darren alsjeblieft, ga even zitten dan vertel ik het je.' Darren keek haar onbegrijpelijk aan, maar deed wat Fawna vroeg.

Darren ging aan de tafel zitten en keek ons beide nieuwsgierig aan. Fawna zuchtte 'het spijt me zo Darren, ik had echt graag contact met jullie willen opnemen, maar dat ging niet. Het ging niet omdat-' ze kapte haar eigen zin af en keek me recht aan. 'Darren dit is Nora, ik heb haar ontmoet toen we beide werden opgenomen in een onderzoekscentra. Wij zijn beide slachtoffer geworden van een project dat maar half werkt en als we niet snel op Faeröer geraken sterven we beide.'

Ik hoorde Darren naar adem happen en ik keek hem aan, hij herstelde zich snel en knikte Fawna toe. Hij keek nu naar mij, zijn blik was best wel intrigerend. Hij keek me intens aan alsof hij van mij een paar woorden wilde horen. Ik moest even knipperen met mijn ogen want zijn groen gele ogen werden me net iets teveel. Ik draaide me even van hem weg en hoorde Fawna zich hervatten.

'Het project hield in dat Nora en ik van DNA wisselde. Dit is maar deels gelukt waardoor ons gewisseld DNA zich nu aan het verzetten is tegen ons lichaam. Nora heeft mijn ogen omdat ze een heel stuk van mijn elfen DNA heeft, en ik heb een heel deel van haar mensen DNA. We moeten zo snel mogelijk Faeröer bereiken zodat we Morgan kunnen vinden.' Even stopt Fawna met haar uitleg. Waarschijnlijk om Darren alles even tot zich door te laten dringen.

'Maar werden jullie dan vast gehouden ofzo?' Vroeg Darren een beetje onzeker. Fawna en ik knikte. 'We hebben daar een aantal maanden vast gezeten tot dat we konden ontsnappen, alleen toen hadden ze ons DNA al gewisseld en werd het ons duidelijk dat we een andere manier moesten vinden om ons weer te laten genezen.' Legde Fawna uit. 'Pas iets later werd het duidelijk dat deze reis zo snel mogelijk moest gebeuren omdat ons leven aan een zijde draadje hing.' Voegde ze er aan toe.

'Hoe lang hebben jullie dan nog?' Vroeg hij lichtelijk in paniek. Fawna en ik wisselde even een blik 'weten we niet, niet lang meer. Een week, met een beetje geluk twee weken. In ieder geval onze lichamen zijn zich al aan het verzetten we hebben al verschillende symptomen gehad en we gaan er nog meer krijgen.' Mompelde Fawna een beetje weemoedig.

Darren kreeg een fronsende blik over zijn gezicht 'fawna...' Hij zuchtte diep 'ik ga jullie helpen zo snel mogelijk weer thuis te brengen.' Zei hij uiteindelijk. Fawna keek hem aan 'wat doe je hier eigenlijk, waarom ben je eigenlijk niet thuis?' Vroeg ze. Darren zuchtte. 'Ik was op weg om het zelfde als jou te doen, even een tijdje gaan studeren in een mensen omgeving. Ik was op weg om naar Nederland te gaan, en stiekem hoopte ik dat ik je nog zou vinden.'

Ik sprong nu even in 'hoe kennen jullie elkaar eigenlijk?' Mompelde ik. Darren gaapte me aan, het was voor hem de eerste keer dat ik iets recht tegen hem zei. Fawna glimlachte flauw 'hij is mijn neef Nora, mijn neefje.' Ik gaapte haar aan. 'Hij is één van die neefjes waar je altijd over sprak? Ik dacht dat je zei dat het kleine neefjes waren. Hij is.... Geen klein neefje.' Maakte ik het er maar van. Fawna grinnikte even.

'Nee dat is die inderdaad niet, hij is niet eens jonger dan mij.' Grapte ze. 'Dus wacht, hij is ouder dan je. Heb je eigenlijk wel jongere neefjes dan.' Vroeg ik wantrouwig. Ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan. Fawna lachte luider 'nou ja, ze heeft één jonger neefje. Mijn kleine broertje eigenlijk.' Verklaarde Darren. Hij glimlachte zwakjes naar me.