DNA twisted

[11] vertrek van motel naar...?

[belangrijk bericht onderaan! Zeker lezen in verband het verhaal! Ik wil geen verwarringen scheppen!]

Ik kon nog steeds niet geloven dat pap en mam me dit hadden aan gedaan. Zouden ze me bewust aan de regering hebben afgestaan? Wisten ze al die tijd wat er daar gebeurde? Wie was ik dan? Was ik ooit wel een dochter voor hun?

Van alles spookte door mijn hoofd daarom had ik best laat door dat iemand in het algemeen vroeg 'volgen ze nog? Hebben we ze nu afgeschud?' Door die vraag kwam ik weer tot bewustzijn en keek door de achterruit. Ik zag de straatlantaarns voorbij schieten en ik merkte dat we op een behoorlijk tempo reden.

'Ja ik geloof het wel.' Hoorde ik Fawna zeggen. 'Mooi, we moeten deze auto zo snel mogelijk dumpen. En de benzine is trouwens ook bijna op.' Zei Ben zeker. Ik draaide mijn hoofd richting Fawna. En zag dat ze gespannen naar buiten keek. Hoelang was ik niet te bereiken geweest? Hoelang reden we nu al? Ik merkte wel op dat de andere niet op mij lette. Blijkbaar hadden ze het contact met mij even op gegeven.

Het was dodelijk stil en de spanning was om te snijden maar ik kon het niet laten om mijn keel te schrapen. Dit werd gevolgd door een klein gilletje van Fawna die me geschrokken aan keek. 'Je bent terug!' Zei ze luid. Edris draaide zich om in haar stoel en keek me waakzaam aan. Ook Ben zag ik in de achteruit spiegel naar me kijken. Tjonge hadden ze soms aan me staan rammelen?

'Euhm waar zitten we dan?' Vroeg ik een beetje droog. Fawna keek me vreemd aan 'we zijn nu 3 uur verwijdert van Rotterdam. We zijn al een eindje aan het rijden.' Ik schrok er wel even van. Was ik echt zolang onbereikbaar geweest.

'En nu?' Vroeg ik onzeker. Edris keek me recht aan 'we rijden nu richting Duitsland waarna we richting Noorwegen gaan. Ik Duitsland gaan jullie op de boot en keer ik terug naar Nederland.' Ik luisterde aandachtig en ze vervolgde 'het zal nog even duren. We moeten eerst deze auto dumpen, een slaapplaats regelen en nadat we uitgerust zijn moeten we nieuw vervoer regelen.' Ik knikte traag. Ik voelde wel de vermoeidheid over me heen vallen dus ik hoop te snel te kunnen gaan slapen.

We hadden al weer een aardig stuk gereden toen Ben uit het niets zei 'we moeten nu echt naar een slaapplaats gaan zoeken, de benzine is zo goed als op en ik denk dat ik niet de enige ben als ik zeg dat ik geen zin heb om te gaan lopen.' Edris zuchtte 'rij hier de afslag maar af, we zoeken wel wat hier in Meppel.' Wow zaten we al in Meppel, waar zat ik toch met mijn gedachten.

Nadat we de afslag hadden genomen en de stad waren in gereden besloot de auto om er toch maar mee te stoppen. Ben kon nog net op tijd de auto in de berm zetten en draaide naar ons om en zei droog 'dus dat word toch nog een stuk lopen.' Ieder van ons zuchtte diep en gooide de portier open. Er werd besloten dat we de auto maar gewoon hier lieten staan met sleutel en al. Met een beetje geluk werd die toch nog gestolen en werd de politie nog op een verkeert spoor gezet als die auto ergens anders opduikelde. We hadden er niet echt zin in dat iemand de auto op gaf want dan waren we zo opgespoord.

Dus toen we de tassen op onze rug hadden gehijst liepen we verder richting het centrum. We zochten een buurt die niet al te chic en te net was, daar zouden we zo door de mand heen vallen. We moesten een plek vinden die al wat sjofel en onguur toonde en waar we, vreemd genoeg, de ongure mensen konden vertrouwen.

'Hee wacht even hier!' Zei Ben opgetogen. We keken hem nieuwsgierig aan en hij vervolgde 'ik heb ooit van een kennis gehoord dat hier niet ver vandaan een motel in de buurt zit die types zoals de onze onderdak verleent voor korte tijd. Ik weet haast zeker dat we daar veilig kunnen verblijven.' 'En hoe wil je daar geraken wijsneus!' Vroeg Edris brutaal. Ben keek haar chagrijnig aan en zei 'vertrouw me gewoon, en volg me. Als ik me goed herinner moeten we hier zo links af.'

Ik had helemaal geen vertrouwen in deze haarbal, maar dat zal wel aan mij liggen. Ik had Ybra liever, hij had niet zo'n groot ego over zich als deze gast. Maar ik begreep Cor ook wel weer dat hij de oudste mee stuurde. Ybra was gewoon weg nog te jong. Dus zoals gezegd volgde we braafjes Ben. Fawna liep voor me en ik wist nu al dat het slijm bijna uit haar mond liep. Wat zag die meid toch in hem!? Mensen.... Ooh shit begin ik nu al zo te denken, laat ik dit maar voor mezelf houden...