DNA twisted

[17] grenzeloos

Toen we allemaal waren uitgestapt en onze tassen op onze rug vast hadden gooide, we de deuren dicht gedaan hadden besloten we maar om de sleutels in het stopcontact steken voor het geval dat iemand hem "perongeluk" vond. Dan was het een zorg voor die persoon.

Ik keek Fawna even aan toen we richting het bos wandelde. Het was hier heuvelachtig en we moesten bergop. Ik wist niet of Fawna genoeg zag in het donker, de laatste keer dat we wandelde in, of eerder gezegd, rende in een bos was met die ontsnapping en toen had ze al aan gegeven dan mijn ogen eigelijk niets zagen in het donker. Wat ik zelf ook wel wist hoor.

Ik liep naar haar toe 'denk je dat je genoeg gaat zien Fawna?' Fawna keek ongemakkelijk aan 'ik hoop het.' Mompelde ze. Ben had het door en vroeg 'ben je nachtblind dan? Dat wist ik niet.' Fawna haalde haar schouders op. 'Kom neem mijn hand vast dan begeleid ik je wel.' Mompelde Ben tegen haar. Fawna glimlachte naar hem en nam zijn hand aan. Die twee gaan zo iets krijgen met elkaar, ik voel het gewoon.

Edris stond al iets verder op ons te wachten 'komop schiet eens een beetje op, op treuzelaars heb ik geen trek.' Mopperde ze. Tjee, was weer lekker bezig.

Toen we bij haar waren aangekomen liep ze ons voor en wij volgde haar gedwee. Eerlijk gezegd wist ik niet goed of het hier op deze grens een gesloten of een open grens was. Maar aangezien we zo stiekem deden wist ik wel dat de wegen in de gaten werden gehouden door de douane. Waarschijnlijk zouden er meer vluchtelingen gevlucht zijn. Achja, hopelijk kregen we geen last nu.

Het was redelijk onstuimig terrein. Doordat het zo donker was zag je minder snel gaten en omdat je bergop liep kon het soms nog wel eens opeens stijlen oplopen, ik liep direct achter Edris. Achter mij liepen Ben en Fawna en zo nu en dan hoorde Fawna een klein kreetje maken omdat ze weer eens struikelde. Ik denk dat ze aardig blij mag zijn dat ze een sterke weerwolf aan haar hand had zitten.

Edris keek zo nu en dan naar achteren, vooral al Fawna weer een kreetje sloeg. Maar uiteindelijk was deze wandeltocht behoorlijk stil. We moesten ook geconcentreerd zijn op het terrein, maar ook of er geen gevaar dreigde. Wie weet zochten ze ons wel in de bossen, wat ons sterk leek maar het kon wel.

Voor mij was het althans redelijk zwaar. Mijn rugzak was redelijk beladen en ook mijn kleding werkte zo nu en dan niet mee. Lekker zo lange keren jas. Heerlijk voor tegen de regen maar om in een bos met struiken en doorns te waden was het niet erg praktisch, al hield het me wel lekker warm.

Op een gegeven moment merkte ik dat het bos zelf dunner werd, de bomen stonden verder uit elkaar en struiken waren nu in mindere maten. Edris vertraagde tot dat ze naast mij liep. Ze hield me tegen 'wacht even hier op Fawna en Ben.' Fluisterde ze. En ik hield even stil. Toen Fawna en Ben bij waren gelopen, Fawna hijgde redelijk hard. Blijkbaar was deze beklimming tot nu toe zwaarder voor haar geweest dan voor mij, begon Edris te spreken.

'Nu het lijkt erop dat er hier boven een weg passeert. Ik weet niet hoe groot deze is, maar wat ik wel weet is dat er aan de andere kant een hekwerk staat. Het betekent dat ze de grens in zekere maten hebben afgesloten. We moeten er of te wel onderdoor of overheen.' Ze klonk niet echt blij met deze woorden maar uiteindelijk hadden we toch geen keus. We moesten er door heen. Ik knikte naar haar en ik denk ook dat Ben en Fawna knikte want Edris draaide zich weer om en begon verder met haar wandel.

Eenmaal boven zag ik het. Het was niet een hele brede weg. Breed genoeg voor twee passerende auto's en aan de overkant van de weg lag een hekwerk waarvan in schatte dat het 2,5 M hoog was. Boven op het hekwerk was prikkeldraad vast gemaakt. Geweldig! Dus het was duidelijk, we mochten en niet door.

Edris zuchtte hoorbaar 'dat word er onderdoor kruipen dames en heer.' Klonk ze theatraal. Ik ging naast Edris staan, zij was ondertussen de weg aan het afturen op mogelijke bestuurders die ons konden spotten. Ook Fawna en Ben kwamen naast me staan en wachtte net als ik op het sein van Edris dat aangaf dat we door konden. Edris keek ons even met een opgetrokken wenkbrauw aan maar knikte toen als sein.

Toen Edris had geknikt zette ze als eerste de stap op het asfalt. Toen ze dat deed volgde haar snelle soepele tred al zeer snel en moest ik bij benen om haar weer in te halen. Die dame had toch altijd peper in haar gat zitten. Ik hoorde Fawna en Ben ook snel volgen en voor we het wisten waren we overgestoken en stonden we voor het grote hekwerk. Het hekwerk deed me denken aan het hekwerk bij het onderzoekscentra en weer voelde ik me niet op mijn gemak bij die gedachte.

Fawna ging naast me staan en ik zag ook dat ze even moeilijk keek. 'Het is geen onderzoekscentra Fawna, dat weet ik zeker.' Mompelde ik naar haar. Ze keek me fronsend aan 'hoe kun je dat nu zeker weten Nora, je kent het hier niet eens.' Kaatste ze terug. 'Dat voel ik.' Fluisterde ik. Fawna's gezicht betrok en ze vroeg 'dat voel je? Weet je het zeker?' Ik knikte naar haar. Fawna glimlachte naar me 'je krijgt de elf in je door.' Was het enige wat ze nog tegen me zei.

Ik snapte niet echt wat ze ermee bedoelde maar ik had wel door dat het een compliment moest zijn. Ik glimlachte alleen naar haar en keek toen weer naar het hekwerk. Edris keek ons even kort aan maar haar gezicht was neutraal net als de rest van haar houding. Maar iets vertelde me dat er meer onder dat masker afspeelde.

Edris liep naar het hek toe en gooide haar tas van haar rug. Ik zag dat ze er in rommelde en even later kwam er een doosje met gereedschap boven water. Ze opende het doosje en toverde een kniptang er uit. Even keek ze een klein beetje angstvallig naar achter om te zien of er geen auto's passeerde maar toen ze die niet spotte boog ze zich over het hek en zette de kniptang in het hekwerk.

Ze knipte de ene na de andere ijzerdraad door totdat ze ophoog keek. 'Shit!' Riep ze uit het niets. Ze draaide zich naar ons om en zei ijskoud 'we staan op tape! Snel de draad door! Ze komen er aan!'

-------

Sorry, kleintje dit keer :p maar wel een stukkie dat voor spanning zal zorgen, dat beloof ik jullie :) oke vanaf dit hoofdstuk word de stemgoal op gehoogd tot 25 stemmen. Ja dat word even doorzetten, dus kijk even na of je alle hoofdstukken hebt gehad. :p dus de stemgoal voor tegen maandag 221 stemmen (nu 196 stemmen) ja 25 stemmen er bij voor heel het verhaal.

Groetjes Jessie, en tot de volgende