DNA twisted

[29] hoe kan dit!

'Gaat het een beetje Nora?' Vroeg Fawna terwijl we de kaai steeds kleiner zagen worden. 'Jawel, maar ik denk toch dat ik nodig mijn maag moet gaan legen.' Legde ik haar een beetje beklemmend uit. 'Je kunt de wc direct onder de trappen vinden.' Zei Fawna me bemoedigend toe. Ik knikte naar haar en ging in een gestaag tempo naar binnen toe, ik rende niet, het was eerder een goed sterk wandel tempo.

Toen ik de deur open deed kwam de beklemmende warmte me te gemoed. Shit! Nu begon ik al wel een drafje in te zetten en net onder de trappen dook ik de wc's in. Ik wist niet hoe snel ik een hokje in moest duiken.

Aaaaarrgg! Wat vies! Ik kwam een beetje strompelend het hokje uit. Blijkbaar stond Fawna me op te wachten bij de wasbakken. 'Gaat het weer een beetje?' Vroeg ze me. Ik knikte en ging onder de kraan hangen om het koud zweet van mijn hoofd af te spoelen, daarna nam ik dankbaar een paar slokken van het frisse water.

'Aah dat deed goed.' Mompelde ik toen ik weer overeind kwam, Fawna grinnikte even. 'Zo dat was vast ook de laatste keer dat je zo tekeer ging?' Vroeg ze. Ik keek haar droog aan 'wil je nu zeggen dat je denkt dat ik niet meer dronken wil worden?' Vroeg ik sarcastisch. Fawna keek me even aan 'nou dat hoopte ik.'

Ik grinnikte even en liep met haar weer de wc's uit. 'Als je het niet erg vind ga ik weer naar het dek toe, daar is het fris.' Zei ik tegen Fawna. Fawna lachte even 'is goed, Ben zit beneden een plek voor ons vrij te houden. Dus als je ons zoekt we zitten bij het cafetaria.' Zei ze tegen me. 'Is goed, ik kom straks nog wel naar binnen, eerste even uitwaaien.' Fawna en zwaaide nog even naar elkaar en ik ging weer richting naar het dek.

Terug daar ging ik lekker op de picknick tafel zitten en genoot van de frisse wind die door mijn haren waaide, zo nu en dan hapte ik een paar haren maar dat was niet echt een probleem. Ik keek heerlijk uit op het golvende water, jammer genoeg was het niet echt helder weer. Best wat wolken waren al aardig samen aan het pakken en de temperatuur werd ook steeds wat frisser, goed dat ik zo'n warme jas aan heb dacht ik nog even.

Meeuwen krijste vrolijk terwijl sommige mee lifte op de balustrade van het schip, het was best komisch alsof ze mee de oversteek namen van plaatst zelf even over te vliegen. De oversteek zou maar een paar uur duren, met een beetje geluk waren we begin de middag op het eiland. Ik had er echt zin in om alles daar een beetje te ontdekken, Ik was zo benieuwd hoe het er daar uit zag. Wat kriebels in mijn maag kwamen even te boven toen ik aan het eiland dacht, zenuwen dus.

'Mag ik er bij komen zitten?' Vroeg Darren opeens aan me. Ik keek even verschrikt op en knikte naar hem, hij schoof aan en keek ook over de golven heen 'ik hoop dat het niet gaat regenen, dat zou nog wel eens voor problemen kunnen zorgen.' Zei hij tegen me. 'Ik hoop het ook niet, anders zou ik moeten gaan schuilen en daar heb ik op het moment niet zoveel trek in.' Mompelde ik.

Darren grinnikte even 'dat begrijp ik.' Zei hij. We keken elkaar even aan en hij glimlachte lichtjes naar me ik glimlachte terug. Hij was geen verkeerde jongen, ik denk dat ik hem best kon vertrouwen. Ik wende mijn blik af en keek weer naar de golven, ze waren me wat harder gaan deinen maar nog niet zo erg dat het zorgwekkend werd voor mijn maag.

'Bijna thuis.' Hoorde ik Darren na een tijdje zo zacht zeggen dat ik eerst twijfelde of hij het had gezegd. Ik keek hem aan en hij zag dat ik naar hem keek. 'Je hebt je thuis gemist.' Zei ik tegen hem. Hij glimlachte breed 'ja eigelijk wel ja.' Zei hij. Ik glimlachte naar hem, hij had deze reis gewoon helemaal gemaakt alleen om Fawna op te sporen, daar moest echt veel liefde achter liggen. Een soort zusterliefde dan wel.

'Je lijkt me geen verkeerde kerel Darren.' Zei ik uiteindelijk. Darren begon te grijnzen en lachte een paar keer 'je wilt niet weten hoe bijzonder dat is om uit jou mond te horen Nora, ik had nooit gedacht jou ooit zo iets te horen zeggen.' Ik keek hem quasi kwaad aan 'hoezo?' Vroeg ik een beetje gepikeerd. 'Nou gewoon, je komt heel vaak koud over bij me, tot gisteren avond dan toch.' Lachte hij dat laatste.