DNA twisted

[38] kaarten lezen en tassen pakken

'Serieus!' Was mijn eerste reactie, dat Darren achter me aan zat was in één slag direct vergeten. Ook dat we gezoend hadden vergat ik direct, ik liep naar haar toe en zette me naast haar in de bank. 'Waar dan?' Vroeg ik. Fawna keek me grijnzend aan en wees op de kaart aan waar het precies lag. 'Dat kleine eilandje?!' Was mijn verbaasde reactie. Fawna knikte overtuigend.

'Het is eigelijk zo logisch als wat, het is een onbewoond eiland en Morgan is schijnbaar echt een type dat niet graag van pottekijkers houd, of het nu mensen, elfen of andere wezens zijn. Hij word vaak niet erg als vriendelijk omschreven.' Legde ze uit. Ik keek haar droog aan, dat was me wel een beetje duidelijk, welke snul zou voor zijn plezier op een onbewoond eiland gaan wonen? Dan moest je wel een asociaal gevalletje zijn.

'Maar het kan ook allemaal maar gewoon roddels en mythes zijn hoor.' Voegde ze er aan toe toen ze mijn gezicht zag, nu keek ik haar helemaal droog aan 'ja dan kan het feit dat hij zou bestaan ook een roddel of een mythe zijn, laten we dan maar alsjeblieft vanuit gaan dat hij bestaat en een eikel is.' Mompelde ik maar, Fawna kreeg door mijn woorden een grijns op haar gezicht 'wauw wat optimistisch van je Nora.' Lachte ze, ik gaf haar een zure grijns.

Op dat moment kwam Darren binnen gestormd en keken Fawna en ik hem geschrokken aan, shit! Hij had de deur zo hard open geduwd dat hij tegen de muur aan klapte, hij keek me waanzinnig aan maar toen hij ons zag zitten met die kaart kreeg hij weer zijn zelfbeheersing.

Ik zag hem overduidelijk slikken en liep traag op ons af, laat hem alsjeblieft zwijgen over wat er net in de heuvels is gebeurd. Ik keek hem even smekend aan en volgens mij had hij het door dat hij nu moest zwijgen, ik zag een haast onzichtbare knik en kwam geruisloos in de andere zetel zitten. 'Wat is er aan de hand?' Vroeg hij schor, het was duidelijk dat hij zich echt moest herpakken, laat Fawna het alsjeblieft niet door hebben! Alsjeblieft dit is zo gênant.

Ik merkte wel dat Fawna even over en weer keek maar ze maakte gelukkig geen aanstalten om er over te beginnen, ik was namelijk ook redelijk naar binnen gestormd dus ik vreesde wel dat ze een connectie kon leggen. Maar ze moest nu echt wel haar mond houden als ze iets door heeft!

Fawna keek Darren nu weer aan 'we weten waar Morgan woont.' Zei ze tegen hem, Darren zijn ogen verwijdde even maar knikte toen 'en wat nu?' Vroeg hij aan haar. Mijn blik ontweek hij overduidelijk. Fawna dacht even na en zei toen 'het lijkt er op dat we onze tassen dan weer moeten gaan inpakken en verder reizen, maar eerst zal er een route uitgestippeld moeten worden en we moeten het melden aan mijn ouders dat we weer verder gaan reizen.' Mompelde ze.

Ik keek even heimelijk naar Darren en zag dat hij knikte. 'Maar Fawna wil je al vandaag vertrekken dan?' Vroeg ik haar, Fawna keek me aan en haalde haar schouders op 'het is nu niet dat we nog veel tijd over hebben he Nora, met een beetje geluk leven we nog een week. Ik denk dat we niet veel tijd meer mogen verspelen, misschien hebben we zelfs nog maar twee dagen je weet dat niet.' Zei ze zachtjes, wat ze zei was waar. Ze had in principe niet de woorden gehoord die ik Edris en Ben hoorde wisselen toen des tijd maar ik wist dat het nu echt wel krap dag werd, naar Edris verwachtingen deden we het nu al best lang volhouden, het kon ieder moment voorbij zijn.

'Laten we dan eerst je vader en moeder bijeen halen om hun dit te vertellen, dan kunnen ze ook helpen met een snelle route te plannen.' Stelde Darren voor, ik knikte en zag hem opstaan 'ik zal ze gaan zoeken.' Hoorde ik hem zeggen en hij verdween al weer de deur uit.

'Waar is je moeder dan eigelijk?' Vroeg ik Fawna, ik wist dat haar vader weer het dorp was ingegaan voor nieuwe inlichtingen. 'Mam is de was gaan doen bij het meer.' Zei ze alleen. Ik knikte en keek weer naar de kaart. 'Wat was dat daarnet nu?' Vroeg Fawna voorzichtig, ik wist direct waar ze op zinspeelde maar ik wilde me zo lang mogelijk van de domme houden.