DNA twisted

[8] Daar gaan we dan

'Wacht je wilt naar huis toe?' Vroeg Fawna verbouwereerd. Ik knikte 'ik moet ze gesproken hebben voordat we door reizen, ze kunnen helpen door de regering stop te zetten met deze praktijken. Als ze me zo elfs zien geloven ze me en kunnen ze andere mensen op de hoogte brengen.' En dan heb ik ze ook gezien voor het geval ik het niet overleef maakte ik in mijn hoofd af. Fawna knikte traag alsof ze het aan het overwegen was.

'Je beseft toch wel dat dit enorm gevaarlijk en gewaagt is?' Zei opeens een bekende stem vanachter ons. Fawna en ik draaide ons om en zag Ben op ons af komen lopen. Hij had een grijns op zijn gezicht en vervolgde 'ik weet dat dit niet makkelijk voor jullie is, ik en mijn vader hebben het er over gehad en zijn er uitgekomen dat jullie niet alleen op pad kunnen gaan.' 'Wat? Gaan jullie ons niet laten gaan?' Vroeg ik verbouwereerd.

'Tuurlijk wel maar er gaat iemand met jullie mee, mijn vader stelde voor dat ik jullie zou begeleiden. Als jullie willen natuurlijk.' Hij zei het op zo'n manier dat ik mijn gezicht in de plooi moest houden om niet te kokhalzen. Fawna had ondertussen al een zwijmelblik en knikte een beetje onnozel. Ooh shit die heeft het nu al zwaar te pakken. Word wakker! Het is een halve hond! Ik porde Fawna in haar zij en ze keek me geïrriteerd aan. 'Hou je kop erbij fluisterde ik naar haar.' Haar gezicht betrok en knikte naar me.

Op dat moment kwam Ybra aan aangelopen met een blikje in zijn hand. Hij lurkte er eens aan en ging zonder iets te zeggen naast Ben zitten. 'Wat?' Zei hij droog toen hij ons zag kijken. Hij haalde zijn schouders op 'is dit soms een geheime vergadering?' Vervolgde hij. Ik zuchtte diep. 'We waren aan het overleggen hoe we onze route zouden uitstippelen.' Ybra grijnsde en zei 'ooh daarom die moeilijke gezichten, hee trouwens Cor vroeg naar je Bem, hij wilde het nog even met je bespreken over je-weet-wel-wat.' Ben keek zijn neefje vernietigend aan en zei 'moet dat nu?' Ybra grijnsde onnozel en knikte. Ben zuchtte en stond op 'ik ben zo dadelijk terug dames. De plicht roept.' Ik merkte dat Fawna hem na staarde en ik moest weer bijna een kots neiging binnen houden.

'Waar heeft zij last van?' Vroeg Ybra lachend. Ik keek hem quasi chagrijnig aan en zei één woord 'hormonen.' Ybra schoot in de lach en Fawna herpakte zich zelf weer. Ze keek me kwaad aan. Toen Ybra klaar was met lachen vroeg hij 'meen je dat?' Fawna bromde wat en zei 'stil jij haarbal, jou tijd komt nog wel.' Ybra grijnsde breed 'ja ik kan nu al niet wachten op mijn haarballin.' Serieus waar ging dit gesprek naartoe?!

Ik zuchtte theatraal en stond op 'ik ga wat nuttigs doen, Ybra zou je me kunnen helpen met zelf verdediging. Het word tijd dat die spieren weer eens gaan werken.' Ybra stond op en knikte. Ik keek Fawna aan zag dat ze ook op stond. Ze volgde ons richting de trainingsruimte.

De rest van de dag had ik me zo ingespannen dat ik al om een uur of 8 besloot om te gaan slapen. Ze kende hier alleen niet echt pyjama's. Dus dat betekende dat ik met tanktop en een onderbroekje zo mijn nest in kroop.

Na een redelijk goed geslapen nacht werd ik wakker geschud door Fawna 'komop slaapkop, elfen zijn ochtend wezens dus hup uit je nest.' 'Huuuuumpfffkwilnilaatmeevenwakkerwordenpppff.' 'Wat zei je? Ik verstond er geen ruk van.' Ik opende mijn ogen en keek haar recht aan 'laat me even wakker worden.' Zei ik nu helderder. Ik rekte me uit en voelde een paar rug wervels kraken. Fawna glimlachte en trok me omhoog.

Ik keek haar lui aan 'we moeten gaan beslissen om door te gaan Fawna, we kunnen het niet blijven uit stellen.' Fawna knikte 'ik zat te denken aan morgen eerlijk gezegd.' Ik maalde er even over en zei toen uiteindelijk 'dan zullen we zo maar even gaan trainen, maar eerst ontbijt!' Ik zwaaide mijn benen uit bed en greep mijn broek. Trok die aan en zocht mijn sokken en legerbotinnen.

Toen we in de grote zaal aankwamen voegde Ybra zich grijnzend mee aan tafel. Ik keek hem fronsend aan en vroeg 'waar zit jij om te grijnzen?' Ybra's grijns werd nog groter toen ik dat zei. 'Ooh gewoon iets wat ik weet en jij niet.' Hij stak zijn tong uit en ik mompelde 'klein kind.' Ybra trapte onder tafel op mijn voet en ik keek hem kwaad aan. Hij lachte onschuldig en ik schudde hopeloos mijn hoofd. Fawna grinnikte even en richte zich weer op haar appelsap.