DNA twisted

[42] einde van het begin

Epiloog.

Ik voelde dat ik wakker werd, en vreemd genoeg was het aangenaam. Ik rekte mee eerst eens goed uit en hoorde een paar rugwervels kraken.

'Ja eindelijk, ze komt bij Fawna! Kom naar binnen!' Hoorde ik iemand zeggen die iets van me vandaan stond. Ik was nog niet helemaal helder maar ik vroeg me af waarom deze stem zei dat Fawna binnen moest komen, Fawna was toch ook onder de transfusie geweest? Ze zou toch net als ik nog wakker moeten worden?

Toen ik besefte wat ik dacht schoot overeind, ja dat was waar! We hadden ons DNA weer laten wisselen! Ik knipperde met mijn ogen en liet snel mijn ogen door de ruimte gaan, deze was kaal maar huiselijk. Niets te vergelijken met de kamers van het onderzoekscentrum. Er stonden twee mensen, pardon elfen in de deuropening die me nieuwsgierig op te namen. Fawna en Morgan.

'Huh? Wat staan jullie me aan te gapen!?' Zei ik snel en voegde er aan toe 'en waarom ben jij al wakker Fawna?' Fawna glimlachte naar me en liep naar me toe. 'Ik ben al meer dan anderhalve week wakker Nora. Jij hebt gewoon meer dan twee en een halve week geslapen' toen ze dat zei viel mijn mond open 'pardon?' Kreeg ik er nog net uit.

Fawna grinnikte en ging over me zitten. 'Nu.' Begon ze 'ik heb iets aan Morgan gevraagd voordat we aan de transfusie begonnen, iets waarvan jij niet wist wat ik van plan was. Ik wist niet toen ik het vroeg of het mogelijk was, maar Morgan vertelde me dat het heel goed mogelijk was.' Ze pauzeerde even en keek me doordringend aan. Welke kant wilde ze op gaan?

'Valt je niet iets op?' Vroeg ze me nog steeds observerend. Ik keek haar aan en mijn blik verschoof zich naar Morgan die een aparte grijns op zijn gezicht had. 'Wat moet me op vallen dan?' Vroeg ik maar omdat ik echt niet wist wat ze op doelde.

Fawna draaide zich om naar Morgan en vroeg bezorgd 'kan het zijn dat het toch niet helemaal geslaagd is?' Wat niet geslaagd? Waar had ze het over?! 'Fawna waar heb je het over!' Vroeg ik gepikeerd. Morgan grinnikte weer 'Fawna bij mij bestaat er niet iets als half slagen, Nora was jou elfen zintuigen zo gewoon dat ze nu niet door heeft dat er niets is verandert.' Wacht niets verandert? Mijn blik schoot naar Fawna's gezicht. Ze had weer haar geel goude ogen en haar punt oortjes zaten weer aan haar gezicht, ik fronste diep. Fawna kreeg een grote glimlach op haar gezicht.

'Mos groene ogen staan je eigenlijk best goed.' Verklaarde ze. Wacht wat! Mos groene ogen. Ik had bruine...owwww. 'Wat heb je gedaan!' Riep ik nu. Fawna's gezicht begon harder te stralen. 'Ik heb iets gedaan waarvan ik hoop dat je me zo rond de hals vliegt.' Mijn frons werd waar achtig nog groter en ik was er van overtuigd dat het een kwade blik werd. Ik wilde niet dat ze nog in raadsels bleef spreken!

'Spuug het uit!' Zei ik hard en mijn blik ging van Fawna naar Morgan en omgekeerd. Ze hadden allebei een grijns op hun gezicht zitten. 'We hebben er voor gezorgd dat je nog als elf kunt leven zelfs nadat je jullie DNA had gewisseld.' Verklaarde Morgan. Ik sperde mijn ogen open en het enige wat ik er nog uit kreeg was 'hoe!' Morgan schoot in de lach en liep toen ook op me af.

'Nu, toen Fawna me had verteld over je angsten en dat je het bijna verachte om nog mens te worden, maar vooral ook omdat je niet meer terug kon gaan naar je menselijke leefwereld kwam ze met de vraag of het mogelijk was om je elf te houden. Ze wist dat je het een prettig bestaan vond, naast die bij werkingen van de proefproject natuurlijk, kwam ze met een idee om je eigen DNA zo te manipuleren dat het op die van een elf ging lijken. Zelf vond ik het een geniaal idee van haar.

Maar we liepen op één struikel blok, hoe kon je menselijk DNA zo manipuleren dat het van soort wisselt? Of in ieder geval dat van een soort ging lijken, maar dat tweede was een probleem het moest echt worden, en niet lijken. Anders zou je eigen DNA uiteindelijk zich gaan verzetten tegen je eigen lichaam. Dus eigenlijk wat jullie hebben mee gemaakt. Nu heb ik tijdens jullie transfusie het één en ander op gezocht. Dit gedeelte heb ik ook pas aan Fawna kunnen vertellen toen ze weer wakker was.