DNA twisted

[33] de tijd dringt

Fawna wilde zich weer over me buigen maar nu was ik op tijd om haar tegen te houden 'Fawna nee! Niet doen! Je houd niet van me, niet op die manier!' Probeerde ik haar duidelijk te maken. 'Natuurlijk wel!' Kirde Fawna en probeerde mijn handen van haar schouders weg te halen, dit kreeg ze niet voor elkaar en keek me fronsend aan 'hou jij dan niet van mij?' Vroeg ze me. Mijn ogen stonden wijd open gesperd, wat was er met haar aan de hand? Dit was Fawna niet meer? Zo was zij niet!
.
Shit, het zou toch niet weer een DNA aanval zijn! 'Fawna ik hou van je ma-' 'waarom hou je me dan tegen? Laat me je kussen!' Onderbrak ze me. Jup, het was het DNA. Ik snoof diep en riep 'Darren kom nu! Fawna heeft weer een aanval!' Fawna keek me niet begrijpend aan.
.
'Dat heb ik niet!' Protesteerde ze en probeerde weer voorbij mijn barrière te komen. 'Fawna kom weer tot positieven! Zie je dan niet dat jij dit niet bent!' Probeerde ik rustig te zeggen, dit lukte uiteraard niet. Fawna probeerde me steeds maar mijn armen te ontwijken 'Nora, laat me toe. Ik wil je verwennen!' Zei ze nu lichtelijk geïrriteerd. Op dat moment kwam Darren binnen gelopen en keek geschrokken naar ons. Hij zag mijn benarde blik en wist direct dat dit niet de bedoeling was.
.
'Help me!' Verduidelijkte ik. Fawna had zich als een ijzeren slang om me heen gewikkeld en weigerde van me af te gaan. Darren liep snel naar ons toe en probeerde Fawna aan haar schouders van me af te trekken, dit lukte van geen kanten 'Fawna laat Nora los! Zie je dan niet dat ze dit niet wilt!' Riep Darren tegen Fawna. Fawna schudde zijn handen van zijn schouders 'dat wil ze wel! Ze zei net tegen me dat ze wel van me houd!' Riep ze wanhopig. 'Niet op die manier!' Kaatste Darren terug.
.
Ook ik probeerde Fawna van me los te peuteren, dit zonder enige verschil. 'Fawna laat los, je doet me pijn!' Probeerde ik haar duidelijk te maken, ze kneep zo hard dat het ook echt pijn begon te doen. 'Dat doe ik niet!' Riep ze terug. Dit keer sloeg Darren zijn armen om Fawna's middel en begon haar van me af te sleuren, dit keer had hij meer effect en begon Fawna's greep ze verzwakken, hier maakte ik dankbaar gebruik van en worstelde onder haar vandaan, ik viel daardoor wel uit bed en keek geschrokken naar Darren en Fawna die nog in een soort worstel partij zaten.
.
'Gaat het?' Vroeg ik bezorgd aan Darren, hij keek me verhit aan 'ja lukt wel.' Zei hij met moeite. Fawna probeerde nog steeds naar me toe te worstelen. 'Nora ga snel de kamer uit, ik denk dat we haar moeten opsluiten.' Zei Darren snel, ik stond snel op, greep de sleutel van het tafeltje en liep de deur uit.
.
Darren had moeite om Fawna buiten te houden en deed snel de deur dicht terwijl ik hem op slot draaide. 'Wat was dat?' Vroeg hij me verhit, ik keek hem moeilijk aan 'ik weet het niet goed, ik lag net zelf in bed toen ze opeens bij me kroop. Ik denk dat ze weer een DNA aanval heeft in combinatie van haar liefdesverdriet.' Zei ik maar. Darren legde bezorgd zijn handen op mijn schouders 'gaat het een beetje met jou?' Vroeg hij me.
.
Ik knikte en liet alles even rustig op zijn plaats vallen, ik slikte hoorbaar. 'Heeft ze iets bij je gedaan?' Vroeg hij na een tijdje, ik keek verschrikt naar hem op 'ze heeft me gekust.' Zei ik alleen, ik zag Darren zijn kaken aanspannen. Iets vertelde me dat hij daar niet echt zo blij om was, en dat was zwak uit gedrukt. 'Heeft ze nog iets gedaan?' Vroeg hij vervolgens, die keer klonk hij een beetje bruusk. Ik schudde mijn hoofd 'ik heb haar toen tegengehouden.' Zei ik tegen hem, hij knikte een beetje snel alsof hij zichzelf ergens van wilde overtuigen.
.
'Wat gaan we nu doen?' Vroeg ik aan hem, Darren keek weer naar me. 'Ik weet het niet, hoe lang duurt zo'n aanval?' Vroeg hij me 'jij hebt er toch ook al ervaring mee?' Vervolgde hij, ik knikte 'is iedere keer verschillend en anders, ik zou het echt niet weten.' Bekende ik, Darren zuchtte.
.
Op dat moment bonkte Fawna op de deur 'doe die deur open Nora, ik weet wel dat je van me houd! Laat je niet te pakken nemen door Darren!' Riep ze door de deur heen. Ik keek Darren twijfelachtig aan 'we kunnen haar toch niet zo laten?' Vroeg ik hem. 'Ik vrees dat we wel moeten, jou laat ik die kamer niet meer binnen tot ik weet dat ze weer tot zinnen is gekomen.' Zei hij standvastig. Tjonge wat beschermend.
.
'Waar moet ik dan slapen?' Vroeg ik hem koppig, Darren zuchtte 'dan slaap je maar in mijn bed.' Zei hij, ik fronste 'pardon?' Vroeg ik hoog, ik zag Darren rood kleuren 'ik heb niet gezegd dat je bij mij in bed moet liggen, ik bedoelde dat je gewoon in mijn bed ligt en dan slaap ik ergens anders.' Verklaarde hij nu beter, ik begon te grijnzen toen ik zag dat nog steeds rood was. Hij keek me aan alsof ik de duivel op hem had afgevuurd 'waarom sta je zo te grijnzen?' Vroeg hij me.
.
Ik grinnikte 'die rode kleur staat je niet echt, maar toch is het best grappig.' Zei ik tegen hem, door die woorden verschoot de kleur al meer naar zijn nek en ik zou zweren dat hij niet roder kon worden. 'Goed maar ik wil wel dat we om de zoveel rijd even gaan kijken hoe het met Fawna is.' Zei ik maar, ik hoorde Darren zuchtten.
.
Darren deed de deur voor me open en liet me binnen, in zijn kamer stond naar één bed. Wel stond er een bank in en als ik het zo zag was het er eentje met een uitklap functie. 'Nou euhm... Daar is het bed.' Wees hij ongemakkelijk naar het bed. 'Ja ik zie het staan.'
Reageerde ik droog, hij was echt grappig als hij zich ongemakkelijk voelt, eigelijk best schattig.
.
Terwijl ik me nog verkneukelde over het gedrag van Darren sloeg ik de lakens open en kroop onder de wol, hopelijk zou hij niet in mijn bed kruipen net als Fawna, maar zou ik hem dan wel tegen houden?
.
.
.
'Weet je zeker dat het nu weer veilig is?' Vroeg Darren aan me terwijl ik de deur van Fawna's kamer weer open deed. 'Je praat over haar alsof ze een wild beest is.' Zei ik tegen hem, hij keek me droog aan 'zoals ze gisteren deed zou ik dat bijna gaan zweren.' Kaatste hij terug. 'Ik hoop eerlijk gezegd dat ze nog een beetje heeft kunnen slapen en niet de hele nacht op de deur heeft staan bonken.' Zei ik tegen hem.
.
Ik liep stilletjes de kamer in en zag dat Fawna naast haar bed lag, ze had haar handen onder haar hoofd geplaatst en ik zag dat ze sliep, dat hoopte ik toch. Ik liep naar haar toe toen Darren zei 'Nora ik zal haar wel wekken, straks heeft ze die aanval nog steeds en vliegt ze straks zo rond je nek.... Letterlijk.' Zei hij tegen me, ooh jeetje daar kon hij nog eens gelijk in hebben ook nog.
.
Ik stapte een beetje achteruit en liet Darren voorgaan, hij boog zich over Fawna en schudde voorzichtig aan haar schouder. Ik hoorde haar kreunen waardoor ik opgelucht adem haalde, ze was er nog, niet in coma en ook niet dood. Wat een opluchting. Ik zag dat ze haar ogen verward open deed en de kamer rond keek 'waarom lig ik op de grond?' Vroeg ze aan Darren.
.
Oke het was duidelijk, de aanval was over. Ik liep dichter naar haar toe 'nou je had gisteren avond weer een aanval, en ik was eigelijk genoodzaakt om ergens anders te slapen.' Zei ik tegen haar. Fawna schoot overeind 'wat zei je? Wat voor een aanval had ik?' Vroeg ze geschokt. 'Je verklaarde Nora de liefde en als ik niet tussen door was gesprongen had je haar waarschijnlijk verkracht ook nog.' Zei Darren droog.
.
'Pardon? Wat heb ik gedaan?' Vroeg Fawna geschokt. 'Je bent bij me in bed gekropen en hebt me gezoend.' Zei ik ook droog. Fawna's mond viel open en staarde me ontzet aan. 'Waarom?' Vroeg ze me. 'Euhm tja, het kan zijn dat je een DNA aanval in combinatie van liefdesverdriet hebt gehad.' Mompelde ik.
.
Ik zag Fawna slikken 'dan word het serieus Nora, deze aanval is wel redelijk kort op die andere.' Zei ze zachtjes, ze keek me zorgelijk aan ook mijn gezicht stond in een frons. Ja het werd zorgelijk.
.
'We moeten vandaag door, we moeten naar streymoy eiland. Daar moeten we het pontje voor gebruiken, de brug zou om zijn. Dus we hebben nog een aardige wandel beurt vandaag.' Zei Darren tegen ons. Fawna en ik keken Darren aan, hij keek ons beide ook bezorgd aan. Volgens mij besefte hij maar al te goed hoe dicht we nu bij de dood geraakte.
.
'Maar eerst gaan we wat eten, we zullen de kracht hard nodig hebben.' Vervolgde hij en glimlachte lichtjes. We stonden alle drie op. Fawna en ik begonnen onze tassen weer in te laden terwijl Darren naar zijn kamer ging. We pakte alle twee onze tassen in stilte in, het was nog steeds vreemd wat Fawna had gedaan en ik besefte dat ze het zelf haast niet geloofde.
.
'Ik vind het echt vervelend voor je Fawna, maar je moet weer vooruit gaan kijken.' Mompelde ik uiteindelijk om de stilte te doden. 'Ja weet ik wel Nora, maar hoe bedoel je met: weer vooruit gaan kijken?' Kaatste ze terug. 'Nu Ben was je gewoon niet waard, het is een standaard zin maar het is echt wel zo.' Mompelde ik maar. Fawna zuchtte diep 'ja weet ik, maar het is te vroeg, te vers nu.' Zei ze terug. Ik hoorde dat ze opstond en keek even omhoog. Ze hees haar tas op haar rug en keek me afwachtend aan.
.
Ook ik was snel klaar met mijn tas en we sloten al snel de deur van onze kamer. 'Zijn de dames klaar?' Vroeg Darren achter ons, Fawna en ik draaide ons om en knikte haar hem. Darren glimlachte en maakte duidelijk dat we voor moesten gaan.
.
Eenmaal beneden gingen we in het restaurantje zitten, op het moment was het ochtend buffet geserveerd en stond er een ruim aanbod van voedsel klaar. 'Ik heb echt bizar veel honger.' Kreunde Fawna, ze greep naar haar maag en keek ons theatraal aan. 'Ga dan lekker, zo'n aanval zal je wel hongerig maken, en je hebt al sinds gisteren middag niets meer op.' Zei Darren droog. Fawna keek hem een tijdje aan maar zei niets, ze stond op en liep toen naar het ochtend buffet.
.
Darren keek haar even na en draaide zich toen naar mij 'ga jij niets halen dan?' Vroeg hij me, ik haalde mijn schouders op 'eerst even wat beter wakker worden.' Grinnikte ik, Darren lachte ook. 'Ik ga anders al wel wat halen, zal ik anders wat voor je mee nemen?' Vroeg hij uiteindelijk, ik knikte maar en keek toe hoe hij opstond.
.
Ik keek hem na en besefte eigenlijk wat een lekker kontje hij wel niet had, niet aan denken Nora! We zijn op een missie. Fawna kwam al snel terug met een overladen bord vol met broodjes, croissantjes en potjes confituur. 'Zo je weet nu wat mensen eten is?' Vroeg ik haar spottend, Fawna grijnsde 'alles wat ik niet ken is mensen eten.' Zei ze terug. Ze schoof weer mee aan tafel en begon haar broodjes open te snijden en te besmeren.
.
'Ik heb heus wel door dat Darren een zwak voor je het.' Zei ze opeens uit het niets. 'Wacht wat? Hoe kom je daar bij?' Vroeg ik haar geschrokken. Fawna keek naar me op 'ik heb heus wel gezien hoe hij naar je kijkt, zo kijkt hij alleen als hij een zwak heeft voor een meisje.' Kaatste zij terug. Ik fronste 'ik had eigenlijk ook al wel een vermoeden.' Zei ik zachtjes.
.
'Ja? Wanneer kwam je daar achter dan?' Vroeg ze nu oprecht geïnteresseerd. Ik glimlachte misschien net iets te breed. 'Gisteren kreeg ik wel zowat de bevestiging toen we even wandelen waren.' Mompelde ik. Fawna's ogen werden schoteltjes en ze leunde nu met haar ellebogen op tafel naar me toe 'ooh, wat heb ik gemist?' Vroeg ze samenzweerderig, ik gniffelde 'niets, echt helemaal niets.' Zei ik droogjes.
.
Fawna ging opeens achteruit leunen en keek me observerend aan 'wat vind je van hem dan?' Vroeg ze me nu, ik had door dat ze al mijn reacties af ging. Ik moest lachen door haar oplettendheid 'ik vind dat hij wel een lekker kontje heeft.' Grapte ik. Fawna keek me afkeurend aan 'nee Nora, ik bedoel het serieus, wat vind je van hem?' Vroeg ze me weer.
.
'Hoezo? Wil je me soms koppelen?' Zei ik sarcastisch, Fawna kreeg een grijns. Ja dus. 'Ik denk dat het voor ons allebei, en dan bedoel ik jou en mij, het even beter is als we niet met jongens bezig zijn zolang we niet genezen zijn.' Zei ik wijs. Fawna zuchtte diep maar haar ogen lichtte vrolijk op na een paar seconden 'maar je zegt niet dat je hem niet leuk vind!' Lachte ze triomfantelijk.
.
Ik zuchtte diep en op dat moment kwam Darren weer aan tafel zitten 'zo jullie meiden zien er best uitgelaten uit.' Lachte hij 'ik heb hier trouwens wat eten voor je Nora.' Vervolgde hij en legde wat bollen op mijn bord neer die op brood leken. 'Oh bedankt.' Mompelde ik.
.
Ik was me behoorlijk bewust van de observerende blik van Fawna, man als zij nu voor adelaartje ging spelen dan was ik wel de eerste die haar afschoot hoor! Maar goed, eigenlijk had ik het zelfde bij haar en Ben gedaan dus ik kon haar niet zoveel verwijten. 'Waarom zijn jullie nu zo stil? Daarnet was dat toch niet?' Vroeg Darren verward. Ik keek geschrokken op, shit! Hij zou ons toch niet gehoord hebben met zijn elfen gehoor he!
.
Fawna en ik wisselde een blik en ik merkte dat ze in de lach schoot. 'Wat nu weer?' Vroeg Darren opnieuw. 'Ooh niets, binnenpretje.' Lachte Fawna. Ik keek haar waarschuwend aan maar door die blik schoot ze nog harder in de lach. 'Ik volg nu helemaal niet meer.' Mompelde Darren. 'Niets van aan trekken, het zullen nog wel wat na weeën zijn van die DNA aanval.' Mompelde ik maar en greep zo'n bolletje van mijn bord.
.
'Moet ik hier eigenlijk wat op smeren?' Vroeg ik direct aan Darren, even het onderwerp verleggen zou nu de beste optie zijn. Ik wilde dus echt geen gênante momenten hebben op dit moment. Darren begon te grijnzen 'nee bij deze moet je niets er op smeren.' Grinnikte hij. 'Mooi.' Zei ik alleen en en scheurde een stukje van het bolletje af.
.
Fawna had zich ook herpakt en was nu quasi serieus haar broodjes aan het smeren met confituur, zo nu en dan zag ik dat ze haar gezicht niet helemaal in de plooi had maar daarna kreeg ze hem wel weer in de plooi. Darren had niets in de gaten, of in ieder geval liet hij zich voordoen dat hij niets in de gaten had. In ieder geval waren die gelaatstrekkingen van Fawna soms behoorlijk zichtbaar.
.
Na het eten rekende Darren voor ons allemaal af aan de balie. 'Zo dat was een dure overnachting.' Zei ik toen hij terug kwam. Darren kreunde 'zeg mij wat, daar gaat mijn laatste spaar geld om naar Nederland te gaan.' Klaagde hij. 'Ooh trek het je niet aan neefje, je hoeft me nu niet meer te gaan zoeken.' Mompelde Fawna.
.
'Dat is waar, kom we hebben nog een aardige wandel tocht voor de boeg.' Bracht Darren in. We liepen alledrie het dorp in en het besef dat we aan onze laatste etappe waren begonnen voordat we het huis van Fawna hadden bereikt kwam met een grote glimlach op mijn gezicht tot besef.
.
-----
.
Vullertje dit! Nouhja een beetje dan, het begin was wel een beetje spannend :3 maar goed stemgoal voor maandag 674 stemmen (op het moment 649 stemmen) dit is voor heel het verhaal he :p groetjes Jessie.