[36] moeders zorgen

421 55 26
                                    

'Ja mam ik ben het.' Fluisterde Fawna zachtjes, de vrouw snikte en vloog in Fawna armen. Fawna sloeg haar armen om haar heen en ik hoorde hoe ze hysterisch begon te huilen. Beide huilde enorm hard, van vreugde maar ook van verdriet. Ik voelde me een beetje misplaatst en schoof ongemakkelijk naar achteren toe, Darren had het door en ging naast me staan. Ik voelde hoe hij zijn arm om mijn rug heen legde, hij wilde me ondersteunen. Mij steunen.

Al snel kwamen er meer elfen nieuwsgierig kijken want het was duidelijk best lawaaierig. Ik zag er een man bij voegen en toen hij Fawna zag schrok hij zich zo hard dat hij eerst naar achteren deinsde en daarna toen ook Fawna in zijn armen nam. Nog een elf met bruine haren kwam nieuwsgierig kijken, het was een iet wat slungelige jongentje die bijna naar zijn puberjaren ging merkte ik. Hij keek maar de innige omhelzing van de andere drie en toen schoot zijn blik naar Darren en mij.

Hij keek terug naar de drie en ik zag dat hij tranen in zijn ogen kreeg, hij liep ook naar Fawna toe en toen hij er bij kon omhelsde ze elkaar ook, dit was Fawna's familie. Haar familie, haar moeder, vader en broertje. Ik voelde een brok in mijn keel, ik had ook een familie, maar die had belange na niet zo goed geageerd als die van Fawna.

Fawna rukte zich uiteindelijk los van haar familie een keek mij aan 'mam en pap mag ik jullie alsjeblieft voor stellen aan mijn lieve, eigelijk mijn beste vriendin Nora, we hebben het zelfde mee gemaakt. Ze is als een als zus voor me, en de reden waarom ze mee is gekomen is omdat we snel Morgan moeten vinden...' Ze stopte een beetje stil omdat ze besefte dat haar ouders nog niet eens op de hoogte waren van het DNA gewissel gedoe.

Haar moeder keek haar vragend aan, Fawna keek haar weer recht aan en kneep haar lippen op elkaar. Ik stapte naar voren waardoor Darren zijn arm mijn rug verlate 'ze hebben ons DNA gewisseld waardoor, Fawna mijn mensen DNA heeft en ik haar elfen DNA. Als we niet snel Morgan vinden gaan we er aan dood.' Zei ik direct op de man af. Haar moeder en vader keken geschrokken van mij naar Fawna.

Haar moeder kreeg weer nieuwe tranen in haar ogen 'och mijn arme Belewitte, wat hebben ze je aangedaan?' Mimede ze hoog, Fawna snoof alleen. Haar vader keek me nog steeds onderzoekend aan 'je hebt haar ogen.' Concludeerde hij gewoon meteen. Ik knikte terughoudend en keek naar de grond. 'Wat heb je nog meer van mijn dochter.' Vroeg Fawna's vader scherp.

Ik keek onzeker op 'ik heb haar gave ook.' Mompelde is zachtjes, ik voelde de priemende ogen en voelde me steeds kleiner en kleiner worden. Het voelde alsof haar ouders nu al een mening over me klaar hadden liggen, ik voelde het gewoon. Ik was een mens dus het was mijn schuld van wat er Fawna is gebeurd.

'Ze heeft al mijn elfen eigenschappen pap, net als ik al haar mensen eigenschappen heb. Maar waarom kijk je zo gefrustreerd?' Vroeg Fawna, ze had het nog niet door, natuurlijk niet. Ik had haar scherpe voorgevoel over genomen. 'Het is allemaal jou schuld.' Fluisterde haar vader. Toen voelde ik Darren zijn arm die me naar zich toe trok. 'Dat is het niet! Nora is hier net zo goed slachtoffer onder.' Hoorde ik Darren scherp naast me zeggen, hij nam het voor me op. Ik keek onzeker naar hem op en zag hem priemend naar zijn oom kijken.

'Hoe bedoel je Darren?' Vroeg Fawna's moeder, Ik voelde dat Darren in mijn schouders kneep 'Fawna en Nora zijn allebei gevangen genomen geweest, geen van beide hebben ze hier een keus in gehad. Nora is net zo goed weg genomen van haar familie als Fawna, nee het is zelfs nog erger haar ouders hebben haar gedwongen om daar naartoe te gaan, ze is verraden door haar eigen familie! Ik schaam me gewoon dat jullie zo een beschuldiging tegen over haar kunnen werpen.' Zei Darren scherp.

Fawna's vader en moeder keken me nu met een nieuwe blik aan, ik zag de blik van Fawna's moeder naar bezorgd over ging en even later loste ze zich even van Fawna en liep naar me toe. Ze bleef voor me staan en keek me zorgwekkend aan 'is het waar kindje? Ben je echt verraden door je eigen ouders?' Vroeg ze zacht, ik wist niet wat ik moest doen bij zulke beschermende familie die echt heel veel van Fawna hielden. Ik knikte alleen heel kort, nu Darren dit had aan gehaald voelde ik dat ik echt op instorten stond.

DNA twistedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu