DNA twisted

[2] Dag mijn vriendin

10 maanden later

Het is 4 jaar geleden dat de mens er achter kwam dat we niet de enige intellectuele bewoners op deze ronde groen met blauwe planeet waren. Dit was een ongeluk en al snel ontdekte ze de ene na de andere "mythische" soort. (Die mythische is nu tussen aanhalingstekens, want het bleek geen mythe te zijn.) dit was slecht nieuws..... Voor de "mythische" wezens dan toch. En zoals de mens word verwacht dat ze doen deden ze ook. Ze gingen op onderzoek uit, en na dat ene experiment volgde al snel de andere. En dit was natuurlijk de reden waarom die wezens uit het beeld verdwenen enkele eeuwen geleden. De mens legde de ene na de andere wet op voor die wezens en uiteindelijk na anderhalf jaar van het weten van het bestaan moest ook de menselijke bevolking offers brengen. Ik was 1 van die "offers" . Wat ze tegen me vertelde was dat dit in het belang voor de samenleving was, vooruitstreven naar een vrede en liefdevolle wereld waar iedereen samen hand in hand met een big smile rond huppelde. Ja ammehoela! Volgens mij hoort vast ketenen, je vol laten proppen met vettige goedjes en ondraaglijk veel infusen daar niet bij.... En nog steeds zeggen ze dat het voor het goede doel is. Ik lig nu al 10 maanden op een klein ziekenhuis bedje met een verdacht groen goedje als infuus in mijn arm.

Naast me lag Fawna, ze was een elf. Of nouhja dat is ze nog wel, nu nog wel. Samen liggen we op 1 extreem witte en klinische kamer. Wij zijn samen een onderzoek, het DNA wisselingen onderzoek. Tot nu toe weet ik dat het project fantastisch gefaald heeft tot pijn en ziektes voor ons vandien. 10 maanden geen enkel succes en ik was het kotsbeu. Ik had me hier niet eens voor opgegeven! Ze zijn me gewoon komen halen voor de deur. Mijn vader had de deur opengedaan en gedacht dat dit een onschuldig onderzoekje zou zijn van een week of wat.

Fawna keek me meelijwekkend aan en vroeg 'gaat het nog Nora? Je zit wat bleekjes.' Ik schraapte mijn keel en zei 'jij moet veel zeggen Fawna, jij ziet eruit alsof je zo een paarse pinda uit kunt spugen....uit je neus.' Fawna lachte triest en zei 'ja zo voel ik me ook.' Ook zei had een infuus in haar in haar arm zitten, maar de kleur van haar infuus was neon geel. Ik hoorde Fawna even snuiven en fluisterde 'Nora ik wil dit niet, ik wil geen mens worden.' Ik probeerde mijn hand op te tillen, maar dit faalde omdat ik vast zat en fluisterde 'dat weet ik Fawna, dat weet ik. Het komt goed.' Ik zei dit omdat ik wist dat ze dit echt niet wilde. Maar dat laatste wilde ik haar alleen gerust stellen, alsof ik niet wist dat dit niet goed kwam. Ons DNA zou een grondige beurt krijgen, en zoals het er nu voor stond zou het niet lang duren voordat ik punt oren zou krijgen..... Letterlijk. Heb je ooit over die baby's gehoord waar de mama en papa op voorhand kiezen welke kleur ogen of wat het geslacht word? Nou ze willen de zelfde techniek uit voeren met ons twee. Ze gaan letterlijk stukken van ons DNA wegnemen en ruilen met elkaar. En je begrijpt, hier heb ik niet zo'n zin in...

Ik probeer weer mijn hand op te tillen en naar Fawna te rijken. Ze zag mijn bedoeling en glimlachte triest naar me. Ze draait haar gezicht weg en ik zie dat ze naar het plafond staart. Ik zie haar perfecte profiel. De kaars rechte neus, de ecru witte smetteloze huid met onschuldige sproetjes op haar wangen, haar geel bruine ogen, of nou ja oog eigelijk, haar scherp afgetekende jukbeenderen en subtiele kaaklijn, haar kleine puntige oren zijn zo onopvallend dat haar haar er meestal overeen viel en haar haar had zo'n mooie rode kleur, de kleur die iedere roodharig meisje wilde hebben. Ik was best jaloers, ze had een gezicht om U van te zeggen maar ik wist dat eigelijk alle elfen zo natuurlijk schoon waren. Ik zuchtte diep, wat dat betreft waren mensen gewoon trollen. (Nou ja bij wijzen van spreken toch, de echte trollen waren me een ander verhaal.) ik dacht altijd dat ik nooit had te klagen met mijn volle bos bruine haren, mijn gebronsde huid en amandel bruine ogen en een maatje 38, maar toen zag ik voor het eerst een elf en het enige wat ik dacht was: oké waar zijn alle jongens naar toe? Ik kneep mijn lippen op elkaar en verzette mijn gedachten, Fawna was een schat van een meid en eigelijk zelfs een goede vriendin geworden. Oke we hadden zo onze eigen meningen wat smaak kleding en andere meidenzooi betreft, maar he ze is ook totaal in een andere wereld opgegroeid als ik en trouwens tegenpolen trekken elkaar aan zeggen ze soms toch? Of niet, nouhja ik heb ook wel eens gehoord dat soort zoekt soort zoekt.....