CHAPTER EIGHT

87 15 0
                                    

CHAPTER EIGHT: Encounter

Nagpaalam na kami kay Drieko Maeosvell. Sinabihan ko na din siya na dapat siyang mag-ingat dahil hindi namin alam ang takbo nang panahon. Gusto niya sana kaming ihatid pero hindi kami sumang-ayon dahil bukod sa marami siyang trabaho sa bayan niya ay baka mapano pa siya pag uwi niya. Sinunod nalang niya ang sinabi namin at sa halip ay pinadalhan niya kami nang prutas at pagkain para daw hindi kami gutumin.

"Sa tingin niyo bakit kaya tayo pinabalik agad nang headmaster. Di kaya may nangyayaring paglusob?" tanong ni Lai habang naglalakad kami. Tahimik lang naman kaming naglalakad.

"Hindi natin pwedeng pangunahan ang mga nasa isip nang headmaster," sagot ni Amanda. Nagpatuloy lang kami sa paglalakad.

Ilang minuto ang lumipas at nakaramdam kami nang panganib. Lahat kami ay hinanda ang sarili.

"Wag tayong maghiwa-hiwalay. Masyadong mapanganib," sabi ko sa kanila. Tumango silang lahat. 

Nakiramdam lang kami sa paligid. Naghihintay nang posibleng mangyari.

'Boogsh'

Napitlag kami nang may bumagsak sa harap namin. Isang lalaking nakasalamin at nakapamulsa. Tsk. Saan ba galing ang taong 'to?

"Anong kailangan mo? At sino ka?" tanong ni Lai. Tahimik lang kami, naghihintay nang atake galing sa kanya.

Tinitigan niya kami,"Pshh... Bakit ba ako ang napag-utusan ni headmaster na sunduin kayo.." sabi n'ya at inayos ang salamin niya.

Umayos kami nang tindig. Napabuntong hininga kaming lahat. Akala namin mapapalaban kami. Tsss. Bakit nagpadala pa si Froinnickus nang sundo.

"Mabuti naman kung ganoon. Akala namin mapapalaban kami. Sino ka ba?" pagsuri ni Shaina sa lalaki.

Inayos nang lalaki ang tindig niya at inayos din ang salamin. "Ako si Harry Vuilas. Ang napag-utusang sumundo sa inyo," aniya.

"Kung ganoon, tayo na't maglakbay papunta sa paaralan. Mag-uusap kami ni headmaster pagdating dun," sabi ko sa kanila at naunanang maglakad. Naramdaman ko namang sumunod sila sa akin. Kaya nagpatuloy lang ako.

Sa shortcut kami dumaan para mas madali kaming makarating sa paaralan. Tahimik lang kaming naglalakad nang biglang may nahulog sa harap ko. Napaatras kaming lahat. Kasi napakamapanganib nang hayop na nasa harapan namin.

Nanginig na sumambit si Amanda, "Ano 'yan?"

"Isang Jousre (A/N: read as Jaoser)," sagot ko. Ang isang Jousre ay isang lion na may dalawang ulo, ngunit ang ulo nito ay ulo nang aso. Ang buntot nito ay isang malaking ahas at nanlilisik ang mga mata nito.

"Paano natin makakalaban ang hayop na iyan?" tanong ni Shaina.

"Oo nga. Di hamak na mas malakas ang hayop na iyan sa atin at tingnan mo nga ang mukha niyan.....nakakadiri!" sambit ni Lai.

Tahimik lang kaming mga lalaki. Pshhh....tama sila. Paano namin matatalo ang isang Jousre kung wala man lang kaming armas na dala? Ayaw kong may mapahamak pa sa amin.

"Siguro, tumakbo nalang tayo," suhestyon ni Harry at sinang-ayunan naman nang mga babae.

Umiling ako sa kanila, "Hindi pwede. Mas malakas tumakbo ang isang Jousre. At mapahamak lang tayo."

"Kung ganoon anong gagawin natin? Sa tingin ko mukhang handa nang pumatay ang hayop na iyan," sabi ni Kielle na hanggang ngayon ay nakatingin parin sa Jousre.

Kung kami ay busy sa pagbuo nang plano, si Pierre ay tahimik lang sa isang tabi. Mahina itong nagbilang. "1...2...3... Dapa!"

Napadapa kaming lahat dahil sa sigaw ni Pierre. Sa pagdapa namin ay may tumalon na isang Feoise (A/N: read as Fe-o-is). Ito'y isang cheetah ngunit iba ang anyo nito. May ulo ito nang lion, tatlong ulo na bumubuga nang apoy. Sa totoo lang, sa libro ko lang nabasa ang tungkol sa mga kakaibang hayop sa kagubatan nang Ethiopa. Ngayon kitang kita ko sa dalawang mata ko ang dalawa sa dalawampung kakaibang hayop.

PRINCE OF ETHIOPA: The Rag PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon