Inferno – Bölüm On Üç
Gözlerimi araladığımda odam zifiri karanlıktı, saatten bihaberdim. Boğazımdaki kuru hissi gidermek için acıyla yutkunarak, başucumdaki suya uzandım. Birkaç büyük yudum aldığımda gözlerim odanın karanlığına alışmaya başlamıştı. Yatağımın hemen karşısında rahatça oturmuş bir silüetle karşılaştığımda bardak parmaklarımın arasından kayıp yere düştü. Korkuyla dudaklarımdan dökülen çığlığa engel olamadım. Karşımdaki adam soğuk bakışlarını benden ayırmadi.
O an hedeflediğim tek şey kapıya ondan önce ulaşıp buradan uzaklaşmaktı. Ancak hiçte öyle olmadı... Ayaklarım yeri bulur bulmaz oturduğu koltuktan kalkarak kollarıma yapıştı. Onu itmeme, bağırıp çağırmama rağmen elinden kurtulamıyordum. Hafifçe geri çekilir gibi olduğunda kapıya doğru bir atak yaptım. Soğukkanlı bir şekilde beni belimden tutarak yere ittiğinde gözlerimde firar etmeyi bekleyen yaşlar güçlendi. Acımasız bir şekilde karnıma oturduğunda sırtımın altında kalan cam parçalarının tenime saplandığını hissettim. Gözlerimi acıyla yumduktan sonra daha da güçlü bir şekilde bağırdım.
"BABA! İMDAT!"
Bütün ağırlığını üzerime itip nefesimi kesen adamın bir eli boğazıma ulaştığında diğer eliyle tişörtümü sutyenime kadar kıvırdı. Acımasız bakışları bedenim boyunca gezinirken hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.
"İMDAT!"
Karşımdaki adamın boğazıma kapanan parmakları nefesimi kesmeye başladığında tırnaklarımı etine geçirerek, onu uzaklaştırmaya çalıştım. Odama yaklaşan ayak seslerini duyana kadar beni bırakmadı. Odanın kapısı açılmadan saniyeler önce pencereyi açtı ve atlayarak beni ardına aldı.
"Elisa?"
Tanıdık sesler kulağıma doluşurken hiçbir şey yapamıyordum. Gözlerimi sıkıca kapattım ve güçlü kolların beni sarmasına izin verdim. Olduğum yerden kaldırılıp, yüz üstü yatağıma bırakıldığımın bilincindeydim. Ancak duyduğum sesler anlamsızlaşmaya başlamıştı. Bedenim kontrolü elimden alarak beni derin bir uykuya itti...
Bu gece iki bölüm daha ekleyeceğim, ardından hikayeye birkaç keyifli yorum gelmesini bekleyip ondan sonra yeni bölümleri atacağım. Neler düşündüğünüzü benimle paylaşın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cehennem Kadar Derin
RomanceCehennem Inferno'ydu... Beni saran kolları alevdendi, Ruhu ateşle dövülmüştü, Dudakları kıvrıldığı an isimsiz bir yangına sürüklüyordu sizi. Ben ise onun küçük cehennemiydim. O herkesi yakarken Ben, yalnızca onu alevler içinde bırakıyordum. Inferno...
