Littekens

Hoofdstuk 55

'Mmm', humt ze, als ze dicht tegen hem aan kruipt. 'Toch wel weer lekker hè, in ons eigen bed', hij drukt een kus op haar voorhoofd. 'Ons bed?', een glimlach verschijnt om haar mond. 'Ons bed, ja', hij begraaft zijn neus in haar haren en snuift haar heerlijke geur op. 'En mijn bed dan?', de huid waar haar vingers hem teder aanraken tintelt. 'We kunnen om de week in jouw bed', grapt hij. 'Hmm', ze laat haar hand op zijn borst rusten, 'we kunnen ook gewoon dit onze kamer maken. Van ons samen'. 'Zou je dat willen?', hij weet dat ze soms behoefte heeft aan haar eigen plekje. 'Ja, heel graag', ze voelt haar wangen verkleuren. 'Dan doen we dat toch. En jouw kamer dan?', ze haalt haar schouders op. 'Die kunnen we voorlopig gewoon zo laten toch? Ik zal m'n kleding en zo wel hierheen verhuizen en...', ze zucht eens diep. 'En wat?', hij streelt zachtjes over haar arm. 'Nee laat maar', ze rolt van hem af en gaat op haar rug liggen. Ze staart naar het plafond. 'Lieverd...', hij draait zich op zijn zij en strijkt een pluk haar achter haar oor. Ze kijkt hem even aan. Hij geeft haar een bemoedigend knikje. 'Ik dacht gewoon... Als we het ooit nodig hebben dan...', ze heeft haar blik weer afgewend en speelt wat met het dekbed. 'Als we wat nodig hebben, jouw kamer?', hij slaat zijn arm om haar middel en trekt haar wat dichter naar zich toe. Ze schudt haar hoofd. 'Wat dan?', vraagt hij. Waar hij het engelengeduld vandaan haalt is haar een raadsel. Met niemand heeft hij zoveel geduld als met haar. 'Een babykamer', piept ze. Snel kijkt ze hem even aan voordat ze haar blik weer afwendt. 'Wil je van jouw kamer een babykamer maken?', hij probeert een glimlach te onderdrukken. Ze hebben het steeds vaker over kindjes en nu ze ook echt hebben gevreeën zonder bescherming is de kans dat ze papa en mama worden steeds reëler. Hij ziet het al helemaal voor zich. Zijn prachtige Eva met zo'n hummeltje in d'r armen. Voor hem kan het niet snel genoeg gaan, hij voelt zich al behoorlijk oud. Hij is net de veertig gepasseerd, maar Eva is nog jong, 27, hij zou het begrijpen als het voor haar nog niet zo'n haast heeft. Maar toch lijkt ze het nu al te willen. Begint ze zelfs uit zichzelf over een babykamer en dat terwijl ze nog maar net écht samen zijn. Het voelt ook gewoon zo vertrouwd. 'Niet van mijn kamer', worden zijn gedachten onderbroken, 'van de kamer hiernaast. Mijn kamer is helemaal aan de andere kant van de hal'. 'Mmm', murmelt hij. 'Het was ook een stom idee, sorry', zo goed en zo kwaad als het gaat draait ze zich in zijn armen om. 'Eva', hij trekt haar naar zich toe, ze past precies in het coconnetje dat zijn lichaam vormt. 'Het is helemaal geen stom idee. Ik was al helemaal weggedroomd bij het idee dat ik jou hier naast me had liggen met een dikke buik en later zo'n kleintje tussen ons in', fluistert hij in haar oor. Hij voelt dat ze gespannen in zijn armen ligt. 'Maar, alleen als jij het wilt, als jij eraan toe bent', hij drukt een kus in haar nek. Voorzichtig draait ze zich om en begraaft haar gezicht in het kuiltje van zijn nek. 'Gaan we niet veel te snel?', fluistert ze. Hij haalt zijn schouders op, 'ik weet het niet Eef. Het voelt toch goed. Het voelt toch vertrouwd?'. Ze knikt, 'ja dat is ook zo, maar...'. 'Maar wat?', hij leunt wat naar achter zodat hij haar aan kan kijken. 'Gewoon, wat zullen anderen wel niet denken', ruw veegt ze een traan weg. 'Hé', hij neemt haar gezicht in zijn handen, 'sinds wanneer maakt het Eva van Dongen iets uit wat anderen ervan denken?'. Nu is het haar beurt om haar schouders op te halen, 'stiekem maakt me dat altijd uit', geeft ze toe. 'Stiekem maakt het helemaal niets uit, Eef. Het is jouw leven. Ons leven. Als wij een kindje willen, dan heeft niemand daar iets van te vinden', probeert hij haar gerust te stellen. 'Is het niet te snel na wat er is gebeurd?', omdat haar gezicht nog steeds tussen zijn handen is geklemd, slaat ze haar ogen neer om zijn blik te ontwijken. 'Misschien', geeft hij toe, 'dat weet ik niet, Eva. Dat weet alleen jij. Het hoeft ook niet nu hè, ik wacht op jou. Maar dan moeten we wel wat voorzichtiger doen', grinnikt hij. Ze zucht, 'dan moet ik daar maar eens zien achter te komen'. 'Het komt goed, lieverd', hij drukt een kus op haar voorhoofd en trekt haar wederom dicht tegen zich aan. 'Je bent zelf een lieverd', ze wurmt zich iets uit zijn greep en kijkt hem dankbaar aan. 'Ik hou van je', fluistert ze tegen zijn lippen, waarna ze er een zachte kus op drukt. 'En ik van jou, en nu lekker slapen, Mrs. Wolfs', hij drukt nog een kus op haar mond, waarna ze zich weer veilig nestelt in het holletje dat zijn lichaam maakt. 'Welterusten, Mister Wolfs', met een glimlach sluit ze haar ogen.

'Hé, Eef', haar roodharige collega loopt glimlachend op haar af als ze samen met Wolfs het bureau betreedt. 'Wolfs', knikt ze met eenzelfde glimlach. 'Hoi Marion', een beetje ongemakkelijk laat ze zich omhelzen door haar vriendin. 'Je ziet er goed uit, meid', fluistert ze in haar oor, terwijl ze haar nog even stevig tegen zich aandrukt. 'Goed jullie hier weer te zien', als vanzelf lopen ze naar hun bureaus. 'Hoe was Wales?', nieuwsgierig kijkt ze van haar ene collega naar de ander. 'Geweldig', glundert Wolfs, terwijl hij de hand van zijn vriendin vastpakt. De belangrijkste mensen weten nu toch al wel van hun relatie en ze zijn niet in functie, dus hij vindt dat dat wel kan. Marion kijkt haar vragend aan, met een glimlach knikt ze bevestigend, 'het was heel fijn'. 'Gelukkig, daar ben ik blij om', antwoordt ze oprecht. 'Hé collega's', Romeo komt tevoorschijn met twee koppen koffie, 'gaan jullie weer aan het werk?'. Eva haalt haar schouders op, 'hopelijk'. Romeo knikt begrijpend, terwijl Marion haar onderzoekend aan kijkt. 'En jij Wolfs?', vraagt hij nieuwsgierig. 'Ik ga alleen aan het werk, als Eva weer aan het werk mag', hij knijpt even in haar hand en ze kijkt hem dankbaar aan. 'Ben je er wel klaar voor, Eef?', voordat Eva antwoord kan geven hoort ze Mechels haar naam roepen.

Ik kon vannacht niet slapen en toen kwam er weer een nieuw idee in me op en nu ben ik aan een derde verhaal begonnen en er zit ook nog een kort verhaal in m'n hoofd 🙈 HELP. Ik ben geobsedeerd geloof ik 😂