Littekens

Hoofdstuk 32

Het schermen was een groot succes, Wolfs heeft Eva weer even zien opleven en het heeft haar goed gedaan om weer eens echt actief bezig te zijn. Het is namelijk helemaal niets voor Eva om hele dagen stil te zitten. Na de lichamelijke oefening heeft ze eindelijk de rust in haar lijf die ze de afgelopen week niet heeft gehad. Die avond is ze dan ook al snel in slaap gevallen en zonder nachtmerries de nacht door gekomen. Zaterdag hebben ze verder rustig aan gedaan, het leek wel of al haar vermoeidheid er in een keer uit kwam. Heel de dag hebben ze in het huis geluierd. Een filmpje gekeken, een boekje gelezen, een puzzel gemaakt, een soep bereid. Normaal zou Eva hier gek van worden, maar nu kan ze het wel waarderen. Zolang ze maar samen met hem is, is het goed. Als ze na het eten op de bank tv zitten te kijken, vallen haar ogen al snel weer dicht. Na een tijdje staat hij voorzichtig op en zonder haar wakker te maken tilt hij haar naar boven. Zowel haar lichaam als haar geest zijn totaal op, dat merkt hij wel, anders zou ze nooit zo diep in slaap zijn dat hij haar gewoon op kan tillen. Nog een tijdje kijkt hij hoe ze rustig ligt te slapen, waarna ook hij zijn ogen sluit.

De volgende morgen wordt ze redelijk uitgerust wakker. 'Hé', als ze ziet dat hij ook wakker is drukt ze een kus op zijn lippen. 'Goedemorgen lief', nog even trekt hij haar dicht tegen zich aan. 'Volgens mij is het lekker weer', ze glijdt het bed uit en schuift de gordijnen een stukje open, 'zullen we een stukje op de motor?'. Wolfs knijpt zijn ogen stijf dicht, 'nou, ik weet niet of ik die wel blind kan besturen', de zon schijnt recht in z'n ogen. 'Ach schatje toch', ze trekt een pruillip en gaat in de zon staan zodat hij er geen last meer van heeft. 'Misschien helpt een kusje', hij tuit zijn lippen. Ze loopt naar hem toe en gaat op zijn schoot zitten, ondeugend drukt ze haar lippen een paar keer in zijn nek. De laatste keer zuigt ze hard. 'Hè, Eef', zucht hij, waarop zij grinnikt. 'Nu weet iedereen dat jij van mij bent', ze laat haar vinger over het stukje donkergekleurde huid gaan. 'Hmm, maar hoe weten ze dan dat jij van mij bent?', hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Onschuldig haalt ze haar schouders op, 'ik weet het niet'. 'Ik weet wel iets', grijnst hij, waarna hij haar iets dichter naar zich toe trekt. Hij maakt een paar knoopjes van haar overhemd los en kijkt haar even aan, om zeker te weten dat dit oké is. Ze glimlacht bemoedigend, waarna hij zijn handen over de stof laat gaan en zachtjes haar borsten masseert die nog half onder de stof verborgen zitten. Hij drukt een kusje op haar prachtig gevormde sleutelbeen en dan voorzichtig een paar centimeter daar net onder, tot hij de bovenkant van haar borst bereikt om daar een zuigzoen te plaatsen. 'Dat ziet toch niemand?', giechelt Eva. 'Dat hoeft ook niet', fluistert hij tegen haar lippen, 'zo dichtbij mijn prinses laat ik namelijk niemand komen'. Ze bijt zachtjes op zijn lip en haar tong versmelt zich met de zijne. 'Mijn ridder op de zwarte motor', grinnikt ze. Wolfs drukt nog een kus op haar mond, waarna hij haar voorzichtig van zich afduwt. Het intieme moment heeft hem enorm opgewonden, maar hij weet dat Eva nog niet klaar is om verder te gaan. Hij reikt haar de hand, 'kom, gaan we lekker ontbijten en dan een rondje rijden'. Glimlachend pakt ze zijn hand beet om hem naar beneden te volgen.

Samen genieten ze van het ritje op de motor. Wolfs heeft hen weer naar een prachtig plekje gebracht, waar hij een kleedje uit heeft gelegd en allemaal lekkere dingen tevoorschijn toverde. Naarmate de middag vordert, merkt hij dat zijn vriendin steeds stiller wordt. 'Eef', hij gaat zachtjes met zijn duim over haar wang, 'het komt wel goed'. Ze slikt, ze hoopt dat hij gelijk heeft. 'Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig', zegt ze. Eigenlijk is het veel meer dan dat. Eigenlijk is ze gewoon angstig. Ze moet morgen weer naar het ziekenhuis om zich te laten onderzoeken. Kijken of ze geen ziektes heeft opgelopen, of ondanks de morning after pill toch zwanger is geworden. Ook moet ze met iemand gaan praten, waar ze misschien nog wel het meest tegenop ziet. Maar ze weet ook dat als ze weer aan het werk wil, dit het beste is om te doen. 'Dat snap ik, het is ook niet niets', hij ziet dat ze alweer in gedachten verzonken is. 'Eva, als je wilt ben ik heel de tijd bij je, dat weet je toch', hij knijpt zacht in haar hand. Ze knikt en glimlacht flauwtjes. 'Je bent zo sterk', hij drukt een kus op haar lippen, 'ik ben zo trots op jou. Ik weet zeker dat alles goed is, morgen. En dan gaan wij dinsdag samen lekker een paar daagjes weg'. Hij wil haar afleiden, hij wil dat ze vandaag gewoon nog een fijne dag heeft. Het weekend was immers zo fijn begonnen. Dat lijkt te zijn gelukt, 'een paar daagjes weg?', haar ogen worden groot. 'Waarheen?', ze trekt een beetje aan zijn overhemd. 'Dat is voor jou een vraag en voor mij een weet', grinnikt hij, bewust van het feit dat ze heel slecht tegen verrassingen kan. 'Ah, Wolfs, kom op, anders ga ik niet mee hoor', ze vouwt demonstratief haar armen over elkaar. 'Dan zit je heel de week alleen in De Ponti. In de donkere kelder, in het koude bed', plagerig brengt hij zijn hoofd dichter bij dat van haar. 'Jij bent echt gemeen', speels geeft ze hem een tik op zijn borst. 'Weet ik', hij trekt haar dicht tegen zich aan, waarna hij een kus op haar slaap drukt.