Το ξυπνητήρι χτύπησε κατά τις 9:00 καθώς σήμερα είναι επιτέλους η μέρα που περιμένουμε όλοι η οικογένεια. Έχουμε ραντεβού με τον γιατρό για να μάθουμε αν είναι όλα καλά και να μας εξηγήσει κάποια πραγματα.
Σηκώνομαι όλο όρεξη και φιλάω τον Γιώργο. Από τότε που τους το ανακοινώσαμε κοιμόμαστε μαζί.
Κατευθύνομαι προς το μπάνιο και πλένω το πρόσωπο μου. Μπαίνει μέσα στο μπανιο ο Γιώργος και έρχετε προς το μέρος μου. Με αγκαλιάζει και με φιλάει. Μερικες φορες είναι τόσο γλυκούλης.
Γ:Καλημέρα μικρή μου. Α:Καλημέρα μωρό μου. Γ:τι κάνει το μωρακι μας;! Α:θα δουμε σημερα.
Πιάνω τα μαλλιά που κότσο και αφού έχω πλυνει τα δοντια μου πάω στην ντουλάπα για να δω τι θα βάλω. Θέλω να βάλω κάτι άνετο έτσι ώστε να μην μας ενοχλει στην εξέταση.
Κατέληξα σε αυτα:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Γ:πάω στο δωμάτιο μου να αλλάξω ρούχα θα σε περιμένω κάτω. Α:εντάξει
Απλά χτενιζω τα μαλλιά μου τα πιανω μια απλη αλογοουρά (Όχι όλα τα μαλλιά μόνο ορισμένα. Δηλαδή όπως τα εχει αυτήν στην φωτο). Αφού φορεσα παπούτσια και ειδα πως ο Αλφι είχε φάει του φόρεσα μια γραβάτα και το λουράκι του. Θα τον παω στην Ηρώ γιατί τουλάχιστον με αυτήν παίζει εμείς με αυτά και με εκείνα τον καημένο τον έχουμε παραμελήσει πάρα πολύ.
Κατεβαίνω στην κουζίνα πιάνω ένα ποτήρι για να βάλω χυμό. Εκεί όλοι μαζί μου λένε Καλημέρα και εγώ τους απαντάω το ιδιο. Κάθε πρωί ακριβώς αυτό γίνεται. Αυτήν την φορά βλέπω την μαμά με τον Γιώργο να μιλάνε και να λένε για το μωρο. Έχουν ενθουσιαστεί πάρα πολύ.
Πηγαίνω και κάθομαι διπλα στον Γιάννη ο οποίος μου χαμογελάει. Η αλήθεια είναι πως έχουμε ερθει πάρα πολύ κοντά τώρα τελευταία και πολλές φορές το βράδυ καθόμαστε στον καναπέ και μιλάμε για διάφορα θέματα που απασχολουν εμένα αλλά και αυτόν.
