Ξύπνησα απο έναν δυνατό ήχο. Βάζω την ρόμπα μου και κατεβαίνω στην κουζίνα. Βλέπω τον Γιώργο να προσπαθεί να βγάλει ένα τηγάνι από το συρτάρι.
Α:τι κανεις εκεί παιδί μου; (λέω καθώς τρίβω τα μάτια μου) Γ:οχ μωρό μου συγγνωμη σε ξύπνησα; Α:Όχι εντάξει δεν πειράζει; τι ώρα θα έρθουν τα παιδιά; Γ:είναι νωρίς ακόμα! Δεν ντύνεσαι να έρθεις να με βοηθήσεις γιατί θα σπάσω τίποτα! Α:Ναι πάω να αλλάξω.
Έκανα την πρωινή μου ρουτίνα και και έβαλα ρούχα και δεν είναι αλλη από μια μπλούζα και μια πολυαγαπημένη μου φούστα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μόλις έφτιαξα και τα μαλλιά μου πήγα να βρω τον Αλφι. Του έβαλα κροκετες και του άλλαξα νερό. Πήγα στην Εφθαλια και της έδωσα να φάει. Όταν έπλυνα τα χέρια μου πήγα στην κουζίνα. Ο Γιώργος είχε φτιάξει ήδη τα κρέατα και του έμενε να τα ψήσει.
Έβαλα την ποδιά μου και έβγαλα τα υλικά για να φτιάξω ένα ακόμα φαγητό που βέβαια δεν θα το πλησίαζε κανένας.
Αποφασισα να φτιάξω μουσακα με καποιες μικρές μετατροπές. Αντί για κιμα μανιτάρια, αντί για μελιτζάνες μπρόκολο και αντί για μπεσαμελ ταχίνι. Μούρλια θα είναι...Δηλαδή εγώ προσωπικά θα το ευχαριστηθώ.
Αφού το έφτιαξα το έβαλα στο φούρνο σειρα είχε το γλυκό. Αποφάσισα να φτιάξω μια παβλοπα από πεπόνι. Και αυτό μου ακούγετε θεϊκο. Το έβαλα στο ψυγείο για να κρυωσει. Ο μουσακάς αφού είχε γίνει έκλεισα στον φούρνο και το άφησε μέσα. Ετοίμασα το τραπέζι ενω ο Γιώργος εψηνε.
Έφτιαξα και δύο σαλάτες η μια με μαρούλι και η άλλη με λαχανο...Δηλαδή τίποτα το ιδιαίτερο.
Η πόρτα χτύπησε και πήγα να ανοίξω. Είχαν έρθει μαζί με τον νέο τους μέλος την Λουσι. Πιο συνηθισμένο όνομα δεν μπορούσαν να βρουν. Είναι το ένα από τα παιδάκια του Αλφι. Μωρε πως μεγάλωσε έτσι. Ειναι που οταν την είχα δει ήταν μια σταλιά.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
