" Yorgunluk sadece bedende olmaz.
En çok da yürek'te,
hayallerde, umutlarda olur. „
Mihriban:
On gün geçmiş, Bora gelmemişti. Sözünü tutmuş, beni ikna etmeye çalışmamıştı. Günler önce annem ve babamla konuştuklarımı yapmam gerekiyordu. Buralardan gitmeliydim.
Kapının çalmasıyla korkmuştum. Aşağıda yirmi dört saat nöbet tutulduğunu fark etmiş olsam da kimse ben haber vermeden kapıya gelmezdi. Bu, Ragıp'ın söylediğine göre Bora'nın kesin emriydi.
Geceliğimin sabahlığını giyerek kuşağını bağladıktan sonra mercekten baktığımda Bora'yı görmemle göz bebeklerime kadar titremem bir olmuştu.
Kilitleri açarak kapıyı araladığımda Bora'yla göz göze gelmiştik. Gözleri kızarmış, bir elini yumruk haline getirmişken "Bana yardım et." Diye fısıldadı.
Kötü bir şey olmuştu.
Kalbim hızla çarpmaya başlarken kapıyı sonuna kadar açarak onu içeri aldım. Salondaki kanepelerden birine oturarak dirseklerini dizlerine dayamış, başını elleri arasına almıştı.
"Bora... Ne oldu?"
Vereceği cevaptan korkarak yanına oturduğumda elleriyle başına baskı yaptığını fark ederek ellerini tuttum.
Başını dizlerime yaslayarak kanepede cenin pozisyonu aldığında tekrardan "Bana yardım et." Diye fısıldadı.
"Aklımı kaçıracağım Mihriban."
Adımı ondan duyunca ürperirken istemsizce saçlarını okşayarak konuşmasını bekledim.
"Aysun... Hamile."
&&&
Şokun etkisi geçmiş, dizlerimde yatan kocam gibi durgunlaşmışken "Ne düşünüyorsun?" Diye fısıldadım.
"Hiçbir şey... Artık düşünemiyorum. Bu yüzden sana geldim. Bana ne yapmam gerektiğini söyle."
Derin bir nefesin ardından "Ona söylemeliyiz." Dedim.
"Kime?"
"Babasına."
Başını hızla dizlerimden kaldırarak doğrulurken "Sen aklını mı kaçırdın? Sence kardeşim ya da yeğenim o herife muhtaç kalır mı? Buna izin verir miyim?" Diye bağırdı.
"Sakin ol. Destek için değil tabiki. Hâlâ evliler değil mi? Aysun'un nikahlı kocasından hamile kaldığı mı ortaya çıksın istersin yoksa..."
Eli saçlarına giderek onları çekiştirirken "Kimse öğrenmeyecek." Dedi.
"Bora! Aysun'u böyle bir tehlikeye atamazsın. İnsanlar arkasından yalan yanlış konuşursa ne kadar üzülür anlamıyor musun? Levent'le konuşacağım. Herkes evliliği duyduktan sonra iş için olduğunu söyleyerek buralardan gidecek. Aysun'la asla karşılaştırmayız onu. Aysun yanımızda kalabilsin diye bunu yapmak zorundayız."
"Hayır! O herifle asla ama asla görüşemezsin!"
Gözlerim açılırken "Bana sakın emir verme!" Diye bağırdım.
"Öyle mi? Emir vermeyeyim öyle mi? Ben susayım! Sen de git o herife değil mi? O herif sana âşık!"
Gözümden bir damla yaş süzülürken Bora, ona attığım tokatla susmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLHUN 1 | Yıllanmış Aşk
Lãng mạn(Tamamladı.) Ben Mihriban Gökbey, Kendimi bildim bileli diyemem ama tamı tamına altı senedir adımı dâhi bilmeyen bir adamda tutukluyum. Geçtiği yerde taş üstünde taş bırakmayacak kadar öfkeli, bakışlarıyla nefesleri kesecek kadar görkemli, beni ise...
