" 'Unut' dedi.
Öl deseydi, acır mıydı içim böylesine?„
Kemal:
Bora'yı dışarı çıkardıktan sonra tekrardan Canan'ın odasına girmiştim. Yatağın üzerinde oturmuş, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
Canı yanmıyordu. Bunu rahatlıkla anlayacak kadar onu tanıyordum. Hırsından dolayı ağlıyordu. Elde edemediği şeyler onun hayaliydi her zaman. Elinin altında olan şeyleri elinin tersiyle itmeyi ise çok iyi biliyordu.
Ama onu böyle görmek beni ateşe sürüklüyordu.
Odada yanına ilerlerken beni fark etti. Yüzünde şaşkın bir ifade belirmişti. Belki de beni böyle bu şekilde görmek istemiyordu.
"Kemal."
Acı bir gülümsemeyle kıvrıldı dudaklarım.
"Kemal ya... Ezik Kemal."
"Kemal... Gitmelisin."
"Tabi... Benimle işin bitti. Artık benim ne halde olup ne yaptığım umrunda değil. Ama söyleyeyim... Sen beni neye mecbur ettin biliyor musun Canan? Benim gecem de gündüzüm de tek bir kadınken ben o kadının kocasına, en yakın arkadaşıma onu nasıl hamile bırakacağına dair fikir verir oldum. Ben her söylediğimle kendimden biraz daha nefret ediyorum. Öyle takıntılısın ki onunla resmi olarak evlenmenin sonum olacağının farkındayım. Bu yüzden bir kez olsun... İşte sen benim haysiyetimi böyle iki paralık ettin. Böyle bir kere değil, on kere, yüz kere, her gün öldürdün beni. Çıldıracağım sanıyorum. Bu sefer öleyim diyorum. Öleyim ki kurtulayım. Ama öyle bir şey ki... Yeryüzündeki cehennem gibi seni sevmek. Öldürmüyor. Ama öldün sanıyorsun her seferinde. Hayatta en nefret ettiğim şey sana olan..."
Devamını getiremezken Canan ağlamayı bırakmış bana acıyan gözlerle dâhi bakmıyordu.
Bir an önce gitmemi ister gibi bakıyordu bana. Yere çömelerek sırtımı duvara yasladığımda omzuma dokunarak "Beni unutmak zorundasın." Diye fısıldadı.
'Unut.' Dedi.
Öl deseydi, acır mıydı içim böylesine?
"Ben Bora'yla evlendim."
"Evlenmeden önce de seni nasıl sevdiğimi biliyordun. Sen benim sevgimden beslenen kalbi nefret dolu bir canavarsın. Sen bencilsin."
Ayağa kalkarak kolumdan tuttu ve beni kalkmam için çekti.
"Hadi git. Biri anlarsa..."
"Ne olur? Biri öğrenirse ne olur Canan? Sen yalan dersin, ben yüzünü bir daha görebilmek için başımı eğerim bitti! Mesele kapanır!"
"Anlamıyorsun... Bora öğrenirse her şey berbat olur. Senin o eline yüzüne bulaştırdığın âşkın yüzünden ben Bora'yı tamamen kaybedemem."
"Haklısın." Dedim alayla gülerek.
"Bora en yakın arkadaşının sevdiği kadını becerecek kadar haysiyetsiz değil, değil mi? Seni tamamiyle silecek değil mi? Hiç olmamışsın gibi..."
"Bunu... Bunu söylersen..."
"Ne? Bana söylememem için tek bir neden söyle."
Dudaklarıma eğilerek "Eğer söylemezsen seninle görüşmeye devam ederim." Diye fısıldadı.
Onu iterek "Tüm şerefimi kaybetmedim." Diye öfkeyle soludum.
"Sen başkasının karısısın Canan! Benim can dostumun karısı oldun sen!"
Elimi tutarak "Söylememen için ne yapabilirim?" Diye fısıldadı. Gerçekten Bora'nın gerçekleri öğrenmesinden deli gibi korkuyordu.
"Şartlarım var." Diye mırıldandım. Yerde yanıma oturmuş, elimi sımsıkı tutmuştu.
"Kabul edersen kimseye bir şey söylemem. Hayatıma bir süre daha sevdasına sahip çıkamamış biri gibi devam ederim."
"Söyle bana. Nedir şartların?"
"Öncelikle resmi nikah olmayacak. Bora sana bir kez bile dokunmayacak, tüp bebek yapacaksınız. Çocuk doğunca da boşanacaksın ondan. Şartlarım bu."
Eliyle ağzını kapatırken "Ondan boşanamam." Dedi.
"Kucağımda bebekle nasıl baba evine dönerim?"
Çenemdeki tüm kaslar gerilirken "Baba evine değil." Diye adeta hırladım.
"Bana döneceksin."
&&&
Herkese merhaba,
Bölüm düzenlendi.
(Bölüm Kemal'i kurguya dahil ettiğinden kısa bir tanıtım gibiyidi. Bölümün kısalığının telafisini SPOİLER ALANI'nda yaptım.)
Ah Kemal ah...
En olmayacak kişiye sevdalanmışsın sen...
Kemal'le ilgili düşüncelerinizi lütfen paylaşın.
Bora'ya sunduğu o teklifler... Uff çok can yakıcı geliyor artık değil mi?
Kimse onun penceresinden bakmadı olaya...
Kimse onun ne yaşadığını bilmiyordu...
Canan'ın korkunç şeyler yapacağının da farkında...
Asla Bora'nın onu resmi nikahına almasına müsaade edemez...
Çünkü bunun Canan'ı tamamiyle kaybetmek olacağının farkında...
•SPOİLER ALANI•
"Değilim! BEN! SENİN! ABİN! DEĞİLİM!"
&&&
"Âşık oldum."
&&&
"O zaman gözlerini aç ve bana âşık olmadığını söyle."
&&&
Bu oydu. Beni sımsıkı tutan kişi Levent'di...Beni zorlamayarak ellerini havaya kaldırdı ve "Sana dokunmayacağım." Dedi.
&&&
...Sonra saatime gitti gözlerim... On dakikam kalmış beni sevmene...
&&&
Sizce hangi cümle kimden?
Sıradaki bölüm beni çok üzdü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLHUN 1 | Yıllanmış Aşk
Romance(Tamamladı.) Ben Mihriban Gökbey, Kendimi bildim bileli diyemem ama tamı tamına altı senedir adımı dâhi bilmeyen bir adamda tutukluyum. Geçtiği yerde taş üstünde taş bırakmayacak kadar öfkeli, bakışlarıyla nefesleri kesecek kadar görkemli, beni ise...
