GÖKKUŞAĞI

1.4

#Imagine Dragons- Whatever It Takes

Elimde telefonla bahçeye çıkıp etrafa sabırsızlıkla göz gezdirdim. Bulacaktım lan bu sefer anonimi!

Şeyda üşengeçlikte master yapmış bir insan olduğu için bahçeye inmek yerine beni sınıf camından izlemeyi tercih etmişti.

"Kanka!" diye bağırışını duydum. "İyi bak he!"

Gülerek ona bakıp işaret parmağımı dudaklarımın üstüne koydum susması için. Salak bu kız ya!

Şeyda dudaklarına fermuar çeker gibi yapıp susunca tekrar önüme dönüp bahçeyi süzmeye başladım. Pembe giymiş bir erkek arıyordum ama şimdiye kadar görememiştim.

Elimdeki telefon titreyince çabucak oraya baktım.

Mavi: Kravatın yamuk duruyor

Kaşlarımı hafifçe çatarak kravatıma bakıp yamukluğunu düzelttim ardından hızla yazdım.

Elvan: Bahçede pembe kıyafetli erkek yok

Elvan: Yalan söylüyorsun burda değilsin değil mi?

Mavi: Ben yalan söylemem Pembe.

Mavi: Şu an bahçedeyim ve sana bakıyorum.

Mavi: Mesela bir çorabın diğerinden daha aşağıda duruyor.

Mavi: Sağ bacağının dizinde küçük bir yara var muhtemelen okuldan kaçarken oldu.

Mavi: Çok önceden kestirdiğin uzamış kahkülün gözünün önüne geliyor ve elinle sürekli onu düzeltiyorsun.

Mavi: Ah şu an da telefona değil bahçeye bakıyorsun

Mavi: Ama beni hala göremedin

Peşpeşe gelen mesajları okurken kendi etrafımda dönerek bahçenin dört bir yanına baktım ama tarif ettiği gibi pembe kıyafetli birini göremedim.

Elvan: Ya delireceğim!

Elvan: NERDESİN?

Tam o sırada çalan zilin sesini duydum.

Mavi: Bugün de şans benden yana Pembe.

Mavi: Artık bir dahakine

Öfkeyle telefonu kapatıp okulun girişine yürümeye başladım. Ve o anda tam okula girmek üzere olan, sırtı bana dönük üzerinde pembe tişört olan birini gördüm.

Gözlerim parladı.

İşte buldum seni!

🌈

Alllah allah acaba gerçekten buldu mu? Aödkwocowoıd