Elvan: Seni bulacağım Mavi.
Elvan: İşte o zaman tüm bu artistliklerinin hesabını vereceksin
Mavi: Sanırım Pembe öfkelenmiş
Mavi: Ha bu arada bağcığın açılmış
Mavi: Dikkat et de düşme
Gözlerimi irileştirerek ayaklarıma baktığımda sol bağcığımın açıld...
Bugün Cumartesiydi. Saat 13.30 gibiydi ve Yusuf birazdan beni almaya gelecekti.
Aynen bebek, randevuya gidiyorum.
Dolabımın karşısına geçmiş ne giyinebilirim diye bakınırken bu benim için bir ilk olduğundan aslında garip hissediyordum. Çünkü normalde ne giyeceğimi bu kadar düşünmezdim. Ama bugün özel bir gündü, bu yüzden bir kez olsun Elvan Karaca'lığımdan ödün verebilirdim.
Tamam ama bu kadar düşünmek de zarar sana.
İç sesime ilk defa hak verdiğimde sıkıntıyla ofladım ve kendime gelerek ani bir kararla dolabımdan bir pantolon ve tişört çıkarttım. Ne? Etek giyeceğimi düşünmediniz değil mi?
Ben de öyle düşünmüştüm.
Dizleri yırtık, bol, açık renk kotu üzerime geçirirken telefonuma mesaj geldi ama bakmadım. Gri, önünde resim olan bir tişörtü de kafamdan geçirip eteklerini pantolonumun içine koydum. Aynadan kendime bakıp sırıttım ve ellerimi belime koydum.
"Çok güzel oldum be!"
Sırıtmaya devam ederek tepemde topuz olan saçlarımı açtım ve taradıktan sonra önüme alıp perçemlerimi kenara attım. Randevuya etekle gidilir tezini bu güzelliğime çürüttüğüm için kendime aynadan öpücük attım ardından telefonumu cebime koyup odadan dışarı çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem televizyon başında öğle vakti uyukluyordu, Batuhan muhtemelen bilgisayardan oyun oynuyordu ve babam yine işteydi.
"Anne ben bugün dışarda olacağım." diyerek kapıya yöneldim, içimden ona kadar sayıp bağırarak beni durdurmasını bekledim ama annemin şu meşhur öyle uykuları ağır olduğu için beni duymadı bile.
Bu ekmeğime yağ sürerken kapıdan çıktım ve dünden sildiğim beyaz converselerimi giyip bir aşağı kata indim. Şeyda'ların kapıya hızla vurup açılmasını beklerken bir yandan Yusuf gelmiş midir diye düşünüyordum.
Kapı açıldı ve Şeyda anında hüzne boğularak "Ayy!" dedi. "Bugünleri de mi görecektim!"
"Salak!" diye güldüm. "Gidiyorum ben Şeyda. Annem sorarsa idare edersin."
Otuz iki diş sırıtarak kapıyı kapattı hafifçe ve kısık sesle konuştu. "Kızım bak sakın ilk seferden öptürme kendini!"
Gözlerimi devirip "Mal mal konuşma," dedim çünkü böyle söylemesi beni utandırıyordu.
"Tamam tamam utanma." Öpücük atıp "Ben hallederim Hasibe Teyzeyi," dedi ve tekrar kıkırdadı. "Elvan senin şu anki durumunu kabullenmek çok zor. Kim derdi ki bizim oğlan çocuğu, benden önce sevgili yapıp randevulara gidecek."
