Gurur | Texting (TAMAMLANDI)

42.Bölüm/•

Multimedia; Sisil Su🖤

Kurban bayramınız mübarek olsun aşklarım♥️ İyi okumalar🧡
— — —

Heyecan... İnsanın karnındaki kelebekleri kafesten çıkartan, ölen kelebekleri de dirilten duyguydu. Ve Ben ilk defa bu kadar içten hissediyorum bu duyguyu. Kaburgalarımın arasında paramparça kalbimi ilk defa bu kadar çok hissediyordum.

"Gurur?" Dedim. Emin olmak için.

"Hı?" Dedi mayışmış bir şekilde.

Konuşmadığımda, "Niye sustun?" Dedi. Kulağımın dibinde konuşurken nefesi kulaklarıma kulaklarımdan boynuma doğru ilerliyordu. Ve ben nefes alamıyordum.

"Sen misin diye emin olmak istedim," dediğimde kıkırdadı. Gülüşü çok güzel değil mi?

"Şimdi sana dönebilir, seni görebilirim," dedim. "Korkmuyor musun?" Diye devam ettim. Derin bir nefes aldığında şişen göğsü sırtıma değdiğinde beni de kıpırdatmıştı.

"Korkmam," Dedi. "Ucunda sen varsan hiç bir şeyden korkmam." 

Alay edercesine konuştum. "Tamam ya dönüyorum ben sana," diyip ona dönüyormuş gibi yaptım. Kollarıyla beni sıkıştırıp "Yok! Yok olmaz!" Diye bağırdı. Yüzümü buruşturduğumda, "Gel kulağıma sıç! Niye bağırıyorsun, allah allah!" Diye homurdandığımda kıkırdadığını fark ettim. "Baya da cesaretliymiş tosunum." Gururun gülümsediğini hissettim.

"Üstüne bir de gülüyor!" Gülmeye devam ettiğinde. "Hem sen neredeydin!? Kaç gündür yazmıyorsun?" Dediğimde sesi kesildi.

"Hastanedeydim." Dediğinde zaman durdu. Kuşlar sustu, rüzgar esmeyi kesti... kalbim endişeyle çarpmaya devam etti. "Ne?" Dedim dehşet içinde.

Bakışlarım ona dönmemesi için, Belime sarıldığı için şu an kucağımda olan, ellerine çevirdim. Elleri de çok güzel değil mi?

"Babam rahatsızlanmıştı. Baya bi rahatsızlanmıştı. O yüzden senle ilgilenemedim. Özür diler-"

Onun sözünü kestim. "Gurur," dedim. "Eğer baban hastalandığı zaman sen benle ilgilenseydin. Seninle asla konuşmazdım."

O an bir şey oldu. Yine zaman durdu. Kuşlar sustu. Rüzgar esmeyi kesti... Kalbim heyecanla çarpmaya devam etti.

Gurur beni yanağımdan öptü. 

Yanağımdaki baskısını çekmeden derin bir nefes aldı. Kokunu kokladı.

Göz ucuyla saçlarını gördüm. Gözlerimin önüne saçı geldiğinde kırpıştırdım gözlerimi. Derin nefes aldım. Kokusu burnuma daha çok dolduğunda kalbim titredi.

Kalbim ilk defa titredi.

Elimi saçlarına uzattım. Ama dokunamadan. Elimi bir çekip bir uzatıyordum. Kararsızlığım kaburgalarımın arasındaki korkuyu çoğalttı.

"Saçımı okşar mısın?" Dediğinde nefesimi tuttum.

Kafamı salladım. Ellerim saçlarına değdiğinde o yumuşak hisle gözlerimi kapattım.

Kaç dakika geçti bilmiyorum. Ama zamanı durdurmak istedim o an.

Tabi hayat izin vermiyor buna. Çünkü Gururun telefonunun zil sesi yayıldı etrafa.

Gurur irkildiğinde kıkırdadım.

"Telefonu açsana," dedim. "Önemlidir."

Gurur, "Senden ayrılmak istemiyorum," dediğimde bir şey diyemedim. Ve acıyla fısıldadı. "Sensiz hayat çok zor." Dediğinde gözlerim doldu.

Bir elini belimden çekip telefonunu çıkardı. "Maalesef ki önemli bir telefon."

"Alo?" Dedi gurur. Bana sarılmaya devam ettiğinden dolayı karşıdaki ses bana da geliyordu.

"Abi, nerdesin?" Dedi bir ses. Kaşlarım çatıldı. Bu ses o gün gurur bayıldığında benle konuşan kardeşiydi. Kardeşini tanıyordum. Sesi o kadar tanıdıktı ki... Ama bir türlü aklıma gelmiyordu kim olduğu. Bi de Gururun belimdeki eli yüzünden aklım durmuştu. Belimi yavaşça okşuyordu. Ben sanırım bayılacağım...

"Dışarıdayım. Ne oldu? Bir şey mi oldu babama?" Dediğinde endişeyle ellerimi gururun kollarına koydum.

"Hayır. Allah korusun. Ben sadece yarın sınavım var. Eve gitmem lazımdı da-" devam edecekken gurur kardeşini susturdu.

"Tamam biraz bekle ya da babam uyuyorsa sen eve geç ben birazdan geleceğim." Dedi Gurur.

"Tamam, abi. Zaten babamda biraz önce uyudu ben eve geçiyorum. İşin önemliyse erken gelmene gerek yok çünkü uyku ilaçı verdi doktor. Asla uyanmaz."

"Tamam. Allah'a emanet ol, dikkat et kendine."

"Sende, abi."

Ve telefon kapandı.

Gurur eski pozisyonuna geri döndü.

İki kolu da belimi sıkıca sarmış kafasını saçlarımın arasına daldırmıştı.

"Saçlarında huzur var." Dedi gurur. Ve devam etti. "Biriyle tanıştığından kalbini hızlandırıyorsa, ellerini titretiyorsa," Dedi. "Aradığın kişi o değildir." Ve devam etti. "Ama bir insanla tanıştığında, kalbin huzur doluyorsa işte o kişi senin aradığın kişidir." Saçlarımın arasından derin bir nefes aldı. "Ve ben şu an inanılmaz derecede huzurluyum."

Kalbim durdu. Kalbimin atışları yavaşladı. Derin nefes aldım. Kalbimin atışları hızlandı.

"Beni bilirsin, gurur." Dedim. "Çoğu şeyi içime atarken çoğu şeyde de açık sözlülüğüm zirvededir." Dedim. Sertçe yutkunduk. "Ve ben şu an açık sözlü olmak istiyorum. Senin yanındayken bir şeyleri içime atmak istemiyorum. Bilmiyorum ne ara sana inandım, ne ara güvendim. Bilmiyorum..."

"Gurur,"

"Efendim, sevdiğim?"

"Ben şu an çok huzurluyum."

— — —

Offff düştüüüüğk müüğ? Kdşsjdşsksşskşsks

Bu arada gururun dediği şeyde izlediğim bir dizi sayesinde aklıma geldi. Sonra yok şurdan aldın buradan aldın diyip benim sinirimi zıplatmayın. Neyseeeee

Sizi seviyorum, Allah'a emanet olun♥️