Gurur | Texting (TAMAMLANDI)

62.Bölüm/••

İyii okumalaar💋
- - -
Güneş kendini gizlemiş, gecenin karanlığı kendini göstermişti. Saat 23.36 geçiyordu.

Gözüme bir damla uyku girmemişti. Aşağıda anneannemin sesini duyuyordum. Anne ve babam ile konuşuyordu. Omuz silktim. Benim için bu mesele bitmişti. Benim düşüncelerim onlar için önemli değildi. Kararlarını verip bana söylemişlerse böyle devam edebilirlerdi. İnanmıyordum onların beni sevdiğine. Yalandandı. Ya da mecbur hissettikleri içindi sevgileri.

Çok uykum vardı fakat bir türlü dalamıyordum rüyalara. Düşünceler izin vermiyordu. Sıkıntı ile derin nefes alıp odamın kapısını kilitledim. Sakin adımlar ile balkon kapısına ulaştım.

Gurur, cidden her yerdeydi. Ama yoktu.

Bu gece de Belki gelir umudu ile balkona çıktım. Balkona çıktığımda ellerimi demire yaslayıp bakışlarımı gökyüzüne çevirdim.

Aklıma gelen şarkı sözleri ile söyledim şarkıyı.

"Ne kadar çıkamasam da bu karanlıktan," Gözlerimi kapattım. "Umutlar cebimde bulunsun. Deli divane aşık gibi dolaşsam da, Yalnızlık yanımda bulunsun."

Ve o an kalbim hıphızlı atmaya başladı. Bir ses geldi. Benim söylediğim şarkının devamını söyleyen ve bir haftadır sesini duymadığım sesti bu. Gururun sesiydi bu.

"Dileklerim hep boşa yıldız doluyken mehtap, Hiç ilerleyemedim denizinde rüzgar doluyken etraf."

Gözlerim onu ararken yine saklanamamış bir şekilde ağaçın altında duruyordu. Gözlerim dolarken tebessüm ettim. Ve devam ettim. "Ne kadar özlemem desem de seni, Gözlerin aklımda bulunsun.
Üzülmem git desem de bazen, Hayal kırıklıkları ceplerimi doldursun." Sesim titremişti.

"Seni seviyorum, gökyüzüm." Dedi gurur.

"Gurur?"

"Buradayım, sevdiğim." Dediğinde yanağımda asılı kalan göz yaşını silip kıkırdadım. "Biliyorum. Yine saklanamamışsın."

O da güldüğünde göz yaşlarımı durduramamıştım.

"Dur!" Dedi gurur. "Ağlama." Burnumu çektiğimde "Lütfen ağlama."

"Bir haftadır gelmedin yanıma." Dedim fısıldayarak. Ama o beni duymuştu.

"Hayır, bir haftadır buradayım. Bu ağaçın altında. Senin yamacındayım."

"O zaman neden gelmedin yanıma!" Elimin tersi ile göz yaşlarımı sildim. "Hani hep yanımda olacaktın? Sana bir sürü mesaj attım. Ya kısa cevap veriyordun ya da görüldü bile atmıyordun! Neden?"

"Korktum."

Sinirden Kahkaha attım. "Biliyor musun, gurur?" Dedim sesim titrese de acımasız bir cümle kuracağımı herkes anlardı. "Senin kadar korkak bir kişi ile tanışmadım. Ben bile senden cesaretliyim!" Sessiz kaldığında kafamı iki yana salladım. "Sanırım değer verdiğim herkes korkak. Baksana anne ile babam sakince konuşarak sorunlarını çözmeye korkuyorlar! Sen benim karşıma çıkmaya korkuyorsun! Ben," hıçkırdım. "Ben seni adam akıllı tanımadan senle uyudum! Aklın alıyor mu? Ben! Beni tanıyorsun ya hani! Ama anladım ki beni hiç tanımamışsın."

İki adım geriye gidip, onun hala ağaçın altında durmasını dayanamayıp balkonumdaki pufa oturdum.

O korkaktı. Beni tanıdığını zanneden bir korkak.

Onun yüzünü görmeden sarılmışken, onu tanımadan uyumuşken bana yüzünü göstermeye korkan bir insandı o.

Kafamı duvara yaslayıp gökyüzünü izledim.

"Sisil?" Dediğinde gurur ses vermedim.

Beni bir kez daha çağırdığında "Ne var?" Diye ses verdim.

"Ben sana yarın buluşmak istediğimi söyleyecektim." Dediğinde kaşlarım şaşkınlıkla çatıldı.

Boşuna saydırdın oğlana!

"Nasıl buluşma?" Diye sorduğumda "Yüz yüzeyken konuşulan bir buluşma."

Hala pufta oturur haldeydim. "Nasıl?"

Beynin mi durdu kız aptal!

"Sana yarın adres atacağım." Dedi. "Oraya gelir misin?"

"Senin inadına Bir hafta sonra gelicem!" Diyip trip attım.

Bir haftadır sesi çıkmıyordu şimdi de buluşmak istiyordu. Deliye bak ya!

Deliye bakmak istiyorsan aynaya bakman yeterli, canım! Sen kimin tarafındasın acaba? İki de bir beni gömmeler felan?

Sevenin yanındayım. Yamaçımda dur o zaman!

"Sisil?" Dedi gurur. "Uyudun mu yoksa?" Dediğinde kıkırdadım. "Hayır." İç sesimle kavgadaydık diyemedim.

Ayağı kalkıp yere baktım. Ağaçın altından çıkmıştı. Kafasında siyah bir şapka ağzında maske gibi taktığı siyah fular vardı.

"Nerede buluşacağız?"

"Sevdiğim bir yer var orada." Dediğinde kaşlarımı çatıp dudak büzdüm. "Peki," dedim. "Ama bir hafta sonra gelicem!" Attığım triple gurur kahkaha atmıştı.

"Ayy! Sus! İçerde anneannem felan var! Duyar gelir vallahi." Dediğimde gurur iki eliyle ağzını kapatmıştı. O an iki eliyle ağzını kapatmasını, Mimiklerini görmek için her şeyi yapasım gelmişti.

Sessizleştiğimizde ben konuştum. "Pişt!"

Gurur kafasını kaldırdı. "He?"

"Gelsene buraya?" Dedim utana sıkıla. Sanırım sıcak basmıştı bana.

"Olmaz," Dediğinde kaşlarımı çattım. "Aman gelme! Yarın da ben gelmem." Dediğimde içeri giriyordum ki beni durdurdu.

"Ondan değil, siyah civciv!" Dediğinde dediği şeyle yüzümü buruşturdum. Kollarımı balkon demirlerine yaslayarak aşağı baktım. "Siyah civciv ne ya?"

"Ya bak böyle bakıyorsun sonra düşersin!" Dedi endişe ile. "Biraz geriye git. Korkutma beni."

Omuz silktim. Böyle durmak istiyordum. "Ee devam et? Ondan değil dedin. Peki o zaman neyden?"

"Babama ilaç almaya gitmem gerek." Dediğinde dudak büzdüm.

"Hee," Dedim utanarak. "Özür dilerim." Dedim.

"Ne? Sen az önce özür mü diledin?"

Omuz silktim. Zaten kendimde değildim. "Evet," derin nefes aldım. "Hadi sen git. Baban bekler."

"Tamam," bir iki adım gittiğinde kafasını biraz daha kaldırdı. "Yarın geleceksin değil mi?"

"Bir hafta sonra gelicem." Diyip kahkaha atarak içeri girdim. Balkon kapısını kapatıp kendimi yatağa attım.

Mutlulukla yatakta debelenirken kalbim çok hızlı atıyordu. Sanırım cidden delirmiştim!

Bildirim sesi geldiğinde Hemen telefonumu elime alıp baktım bildirime.

Bir konumdu. Ve altında şöyle yazıyordu.

Yarın, orada seni bekleyeceğim. İster yarın gel ister bir hafta sonra. Orada olacağım. Her zaman yamacında olduğum gibi yine yamacındayım. İyi geceler, siyah civciv. Yüzünü buruşturma:) Tam sana göre bir sözcük.

İyi geceler, siyah civcivim🖤

- - -

Ayyy sisil ile gururu hiç buluşturmak istemiyorum jdşsjsşskşskdldk gurur benim biiidanemmm❣️ Gururu Kimseye göstermek istemiyorum, kimseyle paylaşmak istemiyorum... Sanırım aşık oldum arkadaşşlarr fjşsjdlmsösksö