Gurur | Texting (TAMAMLANDI)

10K'ya ÖZEL♥️

Çooooo çooook teşekkürler 10K😍 Eskiden 500 okuma bile fazlayken şimdi koskocaman 10K'yız. Teşekkür ederim çoooook teşekkür ederiiiim💖💖💖

— — — —

"Senden bir şey isteyeceğim." Dediğimde yanımdaki üçlü koltukta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Konuştuğumda hemen bana döndü ve "İste tabi ki." Dedi.

"Şey yapsana," dedim utana sıkıla. Kaşlarını anlamadığını belirtir şekilde çatmıştı.

Yine tatlı olmuştu, şerefsiz. "Ney yapayım?"

"Hani o gün ben sana sus anneannem duyacak dediğimde," O gün gururun yaptığı gibi yaptım. İki elimle ağzımı kapattım. Ellerimi geri indirip ona baktım. "Böyle yapmıştın ya. Yine yapsana." Dediğimde bana dik dik bakıyordu.

(62.Bölümdeki olaydan bahsediyor. Sisilin, 'Sus anneannem duyacak.' dediğinde yaptığı hareket.)

"Sen bir daha yapsana," Dedi. "Nasıl olduğunu anlamadım."

Onu ciddiye alıp o hareketi tekrar ettim. "Anladın mı hareketi?"

"Bir daha yap belki anlarım." Dedi. Yine ciddiye aldım. O yüzündeki sırıtmayı fark edememiştim.

"Bak böyle," tam hareketi yapacakken bana kocaman gülümsemesi ile dank etti kafama. "Ya!" Dedim kaşlarımı çatıp ve eline sertçe vurdum. "Sen benle oynuyor Musun!"

Yüzündeki pişmiş kelle gülümsemesi ile, "Yoo," Diyip güldüğünde kaşlarım daha da Çatıldı. "Sen geç dalganı geç! Gün gelir devran döner Gurur Efendi!"

"Devran kim lan?" Dediğinde şok olmuş bir şekilde ona baktım.

"Ne diyorsun sen ya?" Diye cırladım.

"Devran dedin az önce? Devran dedin! Evet duydum."

KAFAYI yedi kız bu oğlan!

"Gurur?" Dedim sakince.

"He?"

"Biraz kafanı eğsene sen bana," bana anlamsızca baktı. "Eğil sen, eğil."

Saf gibi biraz eğildiğinde kafasına sertçe vurdum. "Ah!!" Diye bağırıp kendini koltuğa attığında "Beni dinlememenin cezası!" Diyip kollarımı bağladım.

Koltukta hareketsizce durup inlemeye devam ettiğinde kollarım yavaşça çözüldü.

"Gurur?" Ona eğildim. "Ayy! Çok mu acıdı? Vallahi o kadar sert-" cümlemi bitirmeme kalmadan, nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde gururun altındaydım. Benim üstümde kolları ile kendi dengesini kuruyordu ve beni ezmiyordu. Bana sırıtarak bakıyordu. Ben Yine oyuna gelmiştim.

Kaşlarımı çatıp ellerimle omuzlarına vurmaya başladım. "Sen ne kolpa bir insansın ya! Beni hep oyunlarına kurban ediyorsun! Terbiyesiz!" Diyip ona saldırırken kafasını köprücük kemiğime doğru yaslayıp korunmaya çalıştı.

Gülüş sesi geldiğinde kafasına yine sertçe vurdum. "Ah! Bak bu sefer çok acıdı!" Konuşunca nefesi boynumu gıdıklıyordu. "Öpte geçsin." Nefesi yine boynumu gıdıkladığında kıkırdamıştım.

Kafasını kaldırıp bana baktığında gözlerini kısmıştı. "Gıdıklandın mı?" Dediğinde "Yoo." Demiştim.

"He gıdıklanmadın yani?"

Omuz silktim. "Yoo,"

"Yalancı da mı oldun sen?"

"Üzüm üzüme baka baka kararır, canım. Ne yaparsın?"