Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 5: BAR GIRL
"Sure ka na ba talaga about dito?" Nag-aalalang tanong sa akin ni Mia habang pilit na sinasabayan ang paglalakad ko. "AM, baka naman nabibigla ka lang?"
Tumigil ako sa paglalakad. Medyo hinihingal pa si Mia na huminto sa unahan ko dahil sa ginawa niyang paghabol sa akin. Nilingon ko ang pinto ng opisina'ng pinanggalingan ko bago muling tumingin kay Mia.
"Sigurado na ako, Mia, ito na lang ang naiisip kong paraan para mabilis na kumita ng pera," I answered flatly.
Nagbaba ako ng tingin. Alam ko naman sa sarili kong kahit anong part-time o trabaho ang gawin ko ay hindi ako agad makakaipon ng malaking halaga ng pera. I can't sell our house dahil baka matulad ito sa lupa ng Café na hindi na namin magawang mabawi.
Kinausap na din ako ni Dr. Ramirez tungkol sa paglalakad niya sa akin sa isang pharmaceutical company. And acording to him, many cancer patients are now being assisted by the said company so they are no longer accepting cancer requests by now. And that leave me no choice but to find an easier way to make money. I can't wait for the companies to when they will accept requests again and when Dr. Ramirez will find another company that accepts request.
"Ang ano? Ang pagiging prostitute? AM, naman!" She was almost shouting.
"Mia, huwag ka ngang OA. Kumalma ka mu—"
I tried to calm her down because someone might hear her, but she just cut me off.
"I know that we own this place but hindi ko kakayanin na mapabilang ka sa mga cheap na babae dito!" Mia raised her voice while her eyes are pleading. I understand why she's raising her voice at me, she's just worried about me. "How much do you need ba? Handa akong bigyan ka. Huwag mo ng isiping utang, ang isipin mo na lang ay tulong ko para sa inyo. Please, AM, huwag lang ganito."
Marahang ngumiti ako kay Mia. Bakas na bakas ang pag-aalala sa magandang mukha nito. "Hindi mo kailangang mag-alala sa akin, Mia. Alam ko ang ginagawa ko. At isa pa, nasabi ko na ito sa tatay mo at kabilang na ako sa mga babaeng sasayaw mamaya. Hindi na ako puwedeng tumanggi pa."
"But you're my friend! Kaya kong gawan ng paraan kung gugustuhin ko!" Maluha-luhang saad ni Mia.
Ang opisinang pinanggalingan ko ay ang opisina ng ama ni Mia. Nagpalista ako sa listahan ng mga bayarang babaeng sasayaw at magbibigay aliw ngayong gabi. It was a tough decision. Pero anong magagawa ko? Wala na akong pagpipilian pa. Mas okay pa sa aking masabihan na mataas ang pride dahil sa pagtanggi ko sa alok sa akin ni Mia kaysa ang lamunin ako ng kahihiyan sa sarili ko. Alam kong hindi problema kay Mia ang pagtulong sa akin ngunit malaking bagay iyon para sa akin. Ayaw ko ng pakiramdam kong parang inaabuso ko na ang pagiging kaibigan ko kay Mia. She already had done a lot of good things to me. Hindi ko na matatanggap ang tumanggap pa ng tulong galing sa kanya dahil baka kulangin na ang buong buhay ko para makabayad ng utang na loob ko sa kaniya.
