Gökyüzünün yalnızlığı (GY)

Bölüm 15

Merhaba!!! Herkese musmutlu bir haftasonu diliyorum❤️

İyi okumalar..

Arina eve girince kapıyı kapatıp aptal aptal sırıtmaya başladı. Kerem ile kavga ettikten sonra barışmışlardı.

Aklına aralarında geçen son konuşma geldi. Montunu çıkarıp dolaptan astıktan sonra ayakkabılarını da çıkardı.

"Neden sırıtıyorsun?! Komik miyim?"

"Biz fanilerin dünyasına hoş geldin. Hiç dönmeyeceğini düşünmüştüm.."

"Nasıl yani ben anormal miyim? Ben daha fazla sana ve saçmalamalarına katlanamayacağım. Gidiyorum!" Arkasını dönüp gideceği sırada Kerem'in kolları beline mengene gibi sarılmıştı. Kıpırdayamıyordu bile.

Kulağına doğru eğilip "Sen peri kızısın. Gitme. Sana çok ihtiyacım var." diye konuşmuştu. Sesi biraz öncekinin aksine yalvarır gibiydi.

Peki onun da aniden sinirinin uçup gitmesi normal miydi?

"Kerem.." diye inledi adeta. Sesinin aciz birinin sesi gibi çıkmasına hep nefret etmişti. O yüzden insanlara karşı hep mesafeli ve soğuk davranıyordu.
"Biz bir birimize ne yapıyoruz? İkimiz de aklımızı kaçırdık. Daha bir kaç dakika önce kavga ediyorduk. Şimdi ise.."

"Ee böyle olması gerekmez mi? En samimi kavgaların sonu barış getirir. Ben sensiz yapamıyorum. Bir sürü sorunum var. Lanet olsun hep vardı. Ama ben o zamanlar kendimi ofise kapatır işimle uğraşarak unuturdum her şeyi. Ama şimdi olmuyor. Bu yeni Kerem senin eserin."

Tam ağzını açıp bir şeyler söyleyeceği sırada Kerem'in telefonu çaldı.
Sessizce küfür etse de duymuştu.

Fırsat bu fırsat kaçmak en iyisiydi. Tam odadan çıkacağı sırada Kerem onu kendine çekip burnunu saçlarının arasına daldırmıştı.

"Şimdi git. Ama sonra istesende kaçmana izin vermeyeceğim."

Arina yatak odasına girip üzerindekilerden kurtuldu. Kısa bir duşun ardından cumartesi tembelliğine devam etti. Cumartesi ve pazar tembelliğinin ana maddesi yataktan çıkmamaktı. Diğer madde yatakta yemek yemekti ama zaman geçtikçe bu fikir ona cazip gelmiyordu.

Uzun bir süre sonra gözlerini açıp etrafa baktı. Tüm odaların ışığı kapalıydı. Yağmur yağıyordu. Cam tavan fikrinin ne kadar iyi olduğu konusunda tereddütleri oluşmaya başlamıştı. Mesela eğer cam bir tavanınız varsa yağmur damlalarıyla camın amansız savaşının tek mağduru siz olurdunuz. Bu öyle anlatıldığı gibi romantik ortam falan oluşturmuyordu. Bir kaç dakika sonra o sesler ona daha gürütülü gelmeye başlayınca başını yastığa gömdü.

Telefonuna gelen mesaj sesiyle başını yastıktan ayırmadan eliyle telefonunu bulmak için büyük bir uğraşı sarf etti.

Sonunda bulunca yüzündeki zafer ifadesi ile ekrana baktı.

Gül:
"Kuzen elime inanılmaz bilgilerin olduğu dosya geçti. Mail adresine gönderdim. Bir bak derim. Victoriya'nın feleği şaşacak!!"

Telefonu bir kenara bırakıp gözlerini kapattı. O bilgiler Arina için değerli idi ama şimdi en değerli olan şey sabah kafasının çalışması için uzun bir uykuydu.