(Mar 29, 2019)
••••
Elindeki malzeme dolu kutuyu sehpanın üzerine bırakıp kolundaki saate baktı.
"Benim duvarlarımda mutlu anılarım yok.. fotoğraflarım yok. Ailem yok."
Arina'nın itirafı içinde büyük bir acı bırakmıştı. Söyledikleri sadece küçük bir kısmıydı yaşadıklarının. İçinde hâlâ baş etmeye çalıştığı bazen mağlup bazen galip çıktığı savaşları vardı.
Arina onu değiştirmek istediğini iddia ediyordu. Ama bir yarayı iyileştirmekle değiştirmek arasında uçurum kadar fark vardı.
Kutudan çerçeveleri çıkarıp fotoğrafları çerçevelerken onları dikkatli bir şekilde inceliyordu.
Mutlu bir çocukmuş.. annesiyle ikisinin farklı bir dünyası olduğunu anlamıştı fotoğrafları incelerken. Geri döndüre bilirdi o küçük kız çocuğunu. Gökyüzünün yalnızlığından çekip çıkara bilirdi.
Kutudan matkapı ve diğer isimlerinin dübel, vida olduğunu düşündüğü gerekli malzemeleri çıkardı.
Gömleğinin kollarını dikkatli bir şekilde katlayıp saatini çıkardı ve sehpanın üzerine bıraktı.
"Umarım benim canıma okumazsın kaktüs."
2 gün önce..
Annesiyle konuşmak ona her zaman iyi geliyordu. Sanki annesi yolunun önünü kapayan sisi, dumanı çekip alıyordu.
Arina yolunun önünü kapatan sis değildi. Arina daha önce yaşamadığı duyguların içinde bocalamasına neden oluyordu. Yalnız başına bu konuyu aşamayacağının farkındaydı.
"Anne çok farklı biri.. bazen sıcacık bakıyor. Bazense çok yabancı, soğuk. Hayatımda daha önce öyle bir ıssız kadın gördüğümü hatırlamıyorum."
Annesi oğlunu dikkatli bir şekilde dinliyordu.
"Ee normal öyle olması.. Eminim etrafındaki herkesin ondan bir beklentisi var. Ve o da buna nefret ediyor ya da tahammül edemiyor. "
Kerem itiraz eder gibi oturduğu yerden fırladı. Genelde kadınlara göre erkeklerin onlara yanaşmasının tek sebebi cinsel isteklerini tatmin etmekti. Ama o düşünce her erkek ve her kadın için geçerli değildi. "Ne beklentim ola bilir ki anne?"
"Oğlum değiştirmek istemiyorsun anladım. Ama yaralarını da iyileştirmek istiyorsun. Hayata bağlanmasını, neşeli birine dönüşmesini istiyorsun. Yıllardır herkesten kaçıyorsa yaralarını iyileştirmek istemiyor anlaşılan. "
"Anlamıyorum anne.. ben aslında daha çok geçmişini unutan birini görüyorum ona bakınca. Hatırlamamak için direnen bir yapısı var. İnatçı!"
Annesi yanına gelip gülümseyerek saçlarını okşadı. "Zaman ver oğlum.. Arina bir güne o hale gelmedi o yüzden ondan bir güne bir haftaya değişmesini, toparlanmasını bekleme. Sana vere bildikleriyle yetin. Bir tebessümü bile büyük bir hazine. Çok yaralı bir yavrucak o. Hâlâ küçük hâlâ annesine ihtiyaç duyan küçük bir kız o."
Kerem annesinin saçlarına öpücük kondurup onu kucağına alıp döndürmeye başladı. "Sen var ya sen! Çok zeki bir kadınsın sen."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünün yalnızlığı (GY)
General Fiction"Benim için bulutların arkası gökyüzüne emanet ettiğim birisinin mutlu olduğu yerdir. Gökyüzü ise.. Gökyüzü ise hep umutlarımın kırıldığı yer oldu. Çünkü elimi uzattığımda annem tutsun beni de çekip kendi yanına alsın isterdim. Ama hiç bir zaman uza...
